محسن چاوشی: می خواستم سهم کوچکی در شادی مردم داشته باشم

محسن چاوشی (برای بزرگنمایی تصویر کلیک کنید)

موسیقی ایرانیان – مصطفی امامی: او محسن چاوشی است ، خواننده ای که همیشه در جیبش یک سورپرایز برای هوادارانش و البته یک برگ برنده برای رقیبانش دارد. انگار دیگر باید به این موضوع عادت کنیم که هر بار قرار است از آقای خاص آلبومی تازه و یا تک آهنگی تازه منتش شود، با یک سبک یا ترانه ای تازه روبه رو شویم.

این روندی است که محسن از ابتدای فعالیت حرفه ای خود پیش گرفته و ظاهراً مصمم است آن را ادامه دهد. روندی که البته از «پرچم سفید» به بعد عینیت بیشتری به خود گرفت. او در آلبوم «پرچم سفید» به سراغ ملودی های تازهی رفت، ملودی هایی که بعضاً برداشتی بود از آهنگ های بومی آمریکای جنوبی! البته این تمام ماجرا نبود و چاوشی در این آلبوم به نوعی دست به تجربه تازهی در عرصه ترانه هم زد و ترانه هایی را خواند که با کارهای قبلی او کمی متفاوت بود. آقای خاص این روند را به همین شکل ادامه داد و این با در «من خود آن سیزده ام» تصمیم گرفت ریسک بزرگی انجام دهد. او که اکثر اوقات از ترانه حسین صفا و امیر ارجینی استفاده کرده بود و ملودی هایش را روی ترانه این دو شاعر سوار کرده بود، این بار به سراغ اشعار کلاسیک ایران رفت. اشعاری که بعضاً بسیار سخت ملودی پذیر بودند و ساخت آهنگ برای آن ها کار آسانی نبود. از طرف دیگر خواندن اشعار مولانا، وحشی باقی، باباطاهر و… توسط آقای چاوشی از این جهت ریسک محسوب می شد که شاید مخاطب او این اشعار را از وی قبول نکند و او را پس بزند.

همه این احتمال ها وجود داشت و بسیار از اطرافیان و مخاطبین محسن از این بابت ناراحت بودند اما چاوشی انگار بهتر از همه مخاطبینش را می شناخت و با خیالی آسوده دست به ریسکی بزرگ زد. ریسکی که البته جواب خوبی برای او به همراه داشت و سبب شد نه تنها مخاطبین قبلی اش را از دست ندهد، بلکه مخاطبین تازهی هم به جمع هواداران موسیقی چاوشی اضافه شوند. «من خود آن سیزده ام» آلبوم تقریباً کاملی بود،  آلبومی که در آن تنظیم ها و ملودی های متفاوت در کنار اشعار کلاسیک قرار گرفته بود و تبدیل به نقطه عطف محسن چاوشی شد.

چاوشی این روزها مشغول کار روی آلبوم تازه خود است و قرار نبود تا انتشار یافتن آلبوم تازه، خبری از تک آهنگ باشد. اما شادی های این روزهای مردم ایران انگار صبر را از محسن گرفت و او را مجاب کرد آهنگ تازهی از خود منتشر کند. «برقص آ» عنوان آهنگ تازه آقای چاوشی است. آهنگی که به آهنگ های تاجیک یا حتی افغان شباهت بسیاری دارد و ترانه آن باز هم از بین اشعار کلاسیک انتخاب شده!

محسن چاوشی که با آهنگ هایی نظیر «نفرین به جنگ» و «پرچم سفید» همراه خاطرات دفاع مقدس مردم شد، با «مام وطن» و «نخل های بی سر» و «خلیج ایرانی» حس وطندوستی را همراه با مردم کشور فریاد زد و با آهنگ ها مذهبی که در رثای امام حسین (ع) و دیگر ائمه خوانده در ایام محرم و رمضان و… همراه لحظات مردمش شده، این بار هم از غافله عقب نماند و با انتشار یافتن یک آهنگ شاد، در شادی مردم کشورش سهم خود را به خوبی ایفا کرد.

او نشان داد به خوبی نبض جامعه را می شناسد و می داند چه آهنگی را باید چه زمانی منتشر کند. همانطور که «شیرمردا» را در آن زمان خاص و در قالب «من خود آن سیزده ام» منتشر کرد، امروز و همزمان با شادی مردم ایران، «برقص آ» را با مخاطبینش به اشتراک گذاشته تا نشان دهد حال مردمش را به خوبی درک می کند و به قول خودش بغض آن ها را فریاد می زند.

از شعر پخته این آهنگ هم نمی توان به راحتی گذشت. چاوشی که انس عجیبی با اشعار مولانا دارد، این بار هم به سراغ اشعار او رفته و با هوش بالایی که دارد این شعر را برای آهنگ تازهش انتخاب کرده است. شعری که مضمون اصلی آن تعهد به وعده ها و قول هاست. شعری که با حال امروز مردم ایران بی تناسب نیست.

این توضیحات مقدمه ای بود بر مصاحبه کوتاه ما با محسن چاوشی در مورد آهنگ تازه و جالبش:

بگذار بسیار صریح بپرسم، «برقص آ» به مسائل انتخابات و سیاست مرتبط است؟

خودت می دانی که من نه آدم سیاسی هستم و نه سیاست را بلدم. من این آهنگ را به سبب دیگری خواندم. وقتی دیدم مردم کشورم شاد می باشند، با خودم گفتم چرا باید ساکت باشم و در شادی آن ها سهیم نباشم؟ این آهنگ فقط برای این است که بتوانم در شادی این روزهای مردم سهم کوچکی داشته باشم. همین.

ملودی این آهنگ شبیه به آهنگ های تاجیک و افغانستانی است، درسته؟

بله.

در شبکه های مجازی صفحه هایی وجود دارد که طرفداران فارسی زبان غیر ایرانی محسن چاوشی در آنجا حضور دارند، «برقص آ» را برای آن ها خوانده ای؟ شنیده ام که از طرف طرفداران غیر ایرانی ات ایمیل های بسیاری هم دریافت کرده ای…

خیلی خوشحالم که توانسته ام با استفاده از زبان موسیقی با مخاطبین غیر ایرانی هم ارتباط برقرار کنم. همانطور که گفتی دوستان بسیاری در بین فارسی زبانان غیر ایرانی می باشند که به من محبت دارند. بعد از انتشار یافتن «من خود آن سیزده ام» ایمیل های بسیاری از طرف این دوستان به دستم رسید که از پرداختن به اشعار کلاسیک تشکر کرده بودند. نکته جالب در این ایمیل ها این بود که این دوستان بابت اینکه امکان تهیه نسخه اورجینال آلبوم را ندارند، از من عذرخواهی کرده بودند. این یعنی احترام و فکر نمی کنم جواب احترام چیزی جز احترام باشد. اصلی ترین سبب انتشار یافتن «برقص آ» همانطور که گفتم همراهی با شادی مردم سرزمینم بود اما در کنار آن می خواستم با خواندن این آهنگ به نوعی ادای احترامی داشته باشم به دوستان فارسی زبان غیر ایرانی ام که در کشورهای همسایه زندگی می کنند.

منبع: تماشا/ بازنشر از موسیقی ایرانیان Musiceiranian.ir