جام جم آنلاین: تیم ملی فوتبال برابر قطر سوال‌برانگیز و ضعیف کار کرد و این نکته‌ای است که از دید هیچ کارشناسی پنهان نیست.
به سخنی بازی با قطر فرصتی بود تا تیم ملی از رقیبان خود فاصله گرفته و با هم امتیاز شدن با کره جنوبی شش امتیازی، راه خود را از تیم‌های ازبکستان و قطر جدا کند، اما اصرار بیش از حد بر یک سیستم بازی و دور بودن بازیکنان تیم از شور و نشاط همیشگی، دو امتیاز باارزش را در بازی خانگی از تیم ایران گرفت تا در این رابطه چند نکته قابل توجه باشد.
۱ ـ کارلوس کرش، سرمربی تیم ملی فوتبال مهم‌ترین مشکل این تیم را عدم از استفاده از فرصت‌های گلزنی خوانده و گفته؛ با وجود نرسیدن به گل، بازیکنان تیم ملی ۹۰ دقیقه با تمرکز بازی کردند که همین مساله از اهمیت زیادی برخوردار است. سوال این است که این چه تمرکزی است که بازی تیم را سردرگم و فارغ از نشاط همیشگی نشان می‌دهد و حتی از خلق یک فرصت صددرصد گلزنی عاجز می‌ماند؟
۲ ـ سرمربی پرتغالی تیم ملی خوشحال از این است که بازیکنان تیم ملی به قطری‌ها فرصت رسیدن به گلزنی نداده‌اند. نمی‌دانیم کرش تغییر موضع داده یا مذاق فوتبالی ما عوض شده که هضم این نکته از سوی کرش برایمان سخت می‌نماید. آخر وقتی تیم ملی با هفت، هشت عنصر دفاعی وارد زمین شده، چگونه می‌توان پذیرفت که تیم ملی در زمین خود فرصت گلزنی نیز به حریف بدهد!
۳ ـ کرش در شرایطی از تمرکز بازیکنان تیمش در برابر قطر تعریف کرده است که خودش طی روزهای گذشته از تمرکز لازم برخوردار نبود. بی‌تردید شأن سرمربی بزرگ تیم ملی صدور بیانیه علیه فلان مدیرعامل باشگاه و فلان سرمربی نیست که بخواهد فکر و ذهن خود را معطوف به پاسخگویی کند. شاید از این منظر بتوان گفت در روزی که بازیکنان تیم ملی تمرکز داشتند، کرش این تمرکز را نداشت که با تغییر تاکتیک و آهنگ بازی، قفل دفاع بسته قطر را باز کند. ۹۰ دقیقه سانتر از جناحین آن چیزی نبود که بتواند تیم ما را به هدف برساند، الا آن که دروازه‌بان بلند بالای قطری را به ستاره زمین تبدیل کند.
۴ ـ سرمربی شناخته‌شده تیم ملی قبل از شروع مرحله نیمه نهایی انتخابی جام جهانی در قاره آسیا، گفته بود که ایران در راه حضور در برزیل ۲۰۲۴، هشت فینال را پیش‌رو دارد. سوال این است که آیا بازی با قطر را نیز باید یکی از این فینال‌ها به حساب آورد؟
۵ ـ در شرایطی که تیم ملی برای باز کردن دروازه قطر سانتر از جناحین به منظور استفاده از قدرت سرزنی کریم انصاری‌فرد را در دستور کار داشت، باید پرسید که چرا باید این بازیکن جوان در دقیقه ۹۱ و آن هم در حین ضربه کرنر تیم کشورمان تعویض شود؟ شاید آقای کرش در آن شرایط به این نکته اندیشیده بود که مازیار زارع را به عنوان هافبکی دفاعی جایگزین انصاری‌فرد کند تا با این تعویض طلایی نتیجه را در دو، سه دقیقه باقی‌مانده بازی حفظ کند!
۶ ـ بی‌تردید مساوی بدون گل مقابل قطری که در خانه خود ۴ ـ ۱ به کره‌جنوبی باخته بود، آن هم در ورزشگاه آزادی و مقابل دیدگان ۱۰۰ هزار تماشاگر متعصب و پرشور، باخت به حساب می‌آید و کارلوس کرش نیز باید با پذیرش ضعف‌های تیمی، برای قدرتمندی تیم ملی فکری اساسی کند. تغییر شیوه بازی و استفاده از توان فردی بازیکنان و جابه‌جایی محل بازی آنان مقابل قطر می‌توانست تیم ملی را از بن‌بست تاکتیکی نجات دهد که متاسفانه این‌گونه نشد.
۷ ـ تیم ملی اگر می‌خواهد به جام جهانی صعود کند باید به گونه‌ای بازی کند که افسوس فرصت‌های از دست رفته را نخورد. کاستن از ضریب اشتباهات فردی و تیمی نکته‌ای است که کارلوس کرش و همکارانش در کادر فنی باید بیش از پیش‌روی آن متمرکز شوند.
حجت‌الله اکبرآبادی – دبیر گروه ورزش
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version