مدیران جهانی، آلودگی هوا را مدیریت کنند!

هرچند گوشمان به ریزگردهای تابستانی و آلودگی هوای زمستانی عادت کرده است اما ریه ها و چشمها یمان هنوز عادت نکرده اند! تشدید انواع آلرژی ها و حساسیتها ، سرفه های پی در پی ، جاری شدن اشک از چشمها تنها بخشی از عوارض این آلودگی است. البته کودکان و سالخوردگان با مسائل حادتری مواجه می باشند.

سالمندان و بیماران قلبی که با یک سکته به دیار باقی فرستاده می شوند اما کودکان که نسل آینده این کشور را تشکیل میدهند از الان درگیر بیماریهای تنفسی شده اند.

طی چندین سالی که از تشدید این معضل زیست محیطی قبل است ، از مسئولین و مدیران ارشد بجز آبپاشی آسمان تهران با چند دستگاه هواپیمای سم پاش هیچ حرکت جدی دیگری را شاهد نبودیم!

اما آیا کسانی که داعیه مدیریت جهانی را دارند برای آلودگی هوای شهرهایی چون توکیو ، لندن، هامبورگ و… نیز همان مدیریتی را اعمال می کنند که درخصوص هوای تهران و شهرهای بزرگ اعمال کردند؟!

بعد از گذشت چند سال که از معضل آلودگی هوای زمستانی و ریزگردهای تابستانی می گذرد ، تازه میزگرد تلویزیونی برگزار می کنند و دور یک میز می نشینند و مسئولیت را بر گردن یکدیگر می اندازند!

نمی دانیم خودرو سازها مقصرند یا بنزین بی کیفیت است. اما براساس آمار سال ۲۰۱۰ در ایران به ازای هر هزار نفر، در بین ۱۳۸ کشور جهان با عدد ۱۷۵ دستگاه در رده ۶۷ قرار دارد.

همچنین طبق آمار، کشورهای آلمان، فرانسه، روسیه، آمریکا و ژاپن، کشورهایی می باشند که بیشترین تعداد خودروی شخصی را در خود جای داده اند. البته در این کشورها بیشترین میزان دی اکسید کربن تولید می گردد اما با این حال از لحاظ غلظت آلاینده ها، شهرهایشان در شرایط خوبی به سر می برند یعنی شهروندانشان مشکلات شهروندان تهرانی را ندارند.

به طور مثال، در آلمان، به ازای هر هزار نفر، ۵۰۰ دستگاه خودرو وجود دارد. یا در ژاپن ، به ازای هر هزار نفر، حدود ۴۴۰ دستگاه خودرو وجود دارد. با این حجم بالای خودرو، در این کشور میزان غلظت آلاینده ها و ذرات معلق، تنها ۲۲ میکروگرم در هر متر مکعب هواست!

این در حالیست که تنها در اهواز، طبق آخرین آمار، غلظت آلاینده ها، ۳۲۷میکرو گرم در متر مکعب است!

در این شرایط اگر بعضی تصمیم بگیرند دنیا را مدیریت کنند چه بر سر این کشورها خواهد آمد؟!