مرگ سه کودک بر اثر عقرب گزیدگی در فقر امکانات

به گزارش خبرنگار مهر، کمبود امکانات و خدمات بهداشتی و درمانی در بخش سندرک سه کودک عقرب گزیده روستایی در ابن بخش را به کام مرگ فرستاد. در عصری که متخصصان کشور، موفق به ساخت نادرترین داروها برای امراض صعب العلاج شده اند و ایران را جزو ۱۰ کشور برتر جهان در تولید دارو مطرح کرده اند، مرگ کودکان روستایی به علت نیش عقرب، یک اتفاق تامل برانگیز است.

نازنین زهرا کرم زاده، اسحق سندرکیان و امید بهادری کودکان قربانی هستند که فدای فقر و محرومیت روستاهای سندرک شدند.

پدر یکی از کودکان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: علیرغم فاصله زیاد روستا تا مرکز درمانی، کودکمان را به شهر سندرک رساندیم اما متاسفانه به دلیل نبود سرم و داروی عقرب گزیدگی در مرکز درمانی سندرک، کار مفیدی از دست پرسنل آنجا بر نیامد.

وی ادامه داد: به دلیل وضعیت بد اقتصادی توانایی انتقال بیمارمان به بیمارستان میناب را نداشتیم و مجبور به بازگشت به خانه بودیم تا سرنوشت برای کودکمان تصمیم بگیرد.

نازنین زهرا دختر بچه دوساله، دیگر قربانی این محرومیت است، مادر داغدار این کودک به خبرنگار مهر گفت: شاید اگر ما هم توانایی داشتیم تا در شهر های بزرگ زندگی کنیم اکنون دخترم زنده بود.

والدین یکی از کودکان قربانی با اشاره به  نیروی متخصص و تجهیزات مورد نیاز در سیستم درمانی سندرک گفت: پسرم را بلا فاصله پس از گزش عقرب به درمانگاه سندرک رساندم اما در آزمایشی که از او گرفته شد چیزی تشخیص داده نشد و پرسنل  هم با استناد به جواب آزمایش، پسرم را بدون معالجه مرخص کردند و متاسفانه صبح روز بعد با مشاهده خون در ادرار پسرم با عجله برای انتقال وی به درمانگاه اقدام کردیم اما دیگر کار از کار گذشته بود و کودکم قربانی محرومیت و کمبود تجهیزات در بخش سندرک شد و از دنیا رفت.

در جلسه شورای اداری شهرستان که در بخش سندرک برگزار شد رئیس شبکه بهداشت میناب مرگ این کودکان را تائید کرد و علت اصلی فوت را تاخیر در مراجعه به پزشک عنوان کرد.

اما باید دید باتوجه به موقعیت جغرافیای سندرک و فاصله این بخش با تنها مرکز درمانی مجهز شرق استان نباید به تجهیز مراکز درمانی موجود در بخشها اهمیت بیشتری داد و آیا جمعیت بالای ۲۰ هزار نفره سندرک را می توان تنها با دو پزشک پوشش داد.

طبق استاندارد اعلام شده به ازای هر چهار هزار نفر جمعیت روستایی یک پزشک در نظر گرفته شده اما در بخش سندرک شاهد حضور یک پزشک برای ارائه خدمات به جمعیتی بالغ بر ۱۰ هزار نفر هستیم.

مردم در روستاهای بخش سندرک به واسطه پراکندگی و نداشتن جاده ارتباطی مناسب رساندن خود به اولین مراکز خدمات و درمانی باید رنج و مشقت زیادی را به جان بخرند. فاصله ۶۰ کیلومتری با مرکز شهرستان و پرخطر بودن جاده ارتباطی نیاز بخش را برای تجهیز و توسعه یک مرکز درمانی مناسب در سندرک می طلبد.

بخش سندرک با جمعیتی بالغ بر ۲۰ هزار نفر و دارا بودن ۹۲ روستا یکی از مناطق محروم کشور است که به علت پراکندگی روستاها و بحران بی آبی، مردم آن در وضعیت بد بهداشتی به سر می برند. این بخش تا سال ۱۳۶۷ یکی از دهستانهای بشاگرد به حساب می آمد و چهره محرومیت در برخی از روستاها به علت فاصله با مرکز شهرستان و همچنین صعب العبور بودن جاده ها به چشم می آید.

بخش سندرک با وسعتی بالغ بر چهار هزارو ۳۰۰کیلومتر مربع ،تنها دو مرکز درمانی دارد  که در هرکدام از این مراکز یک پزشک در حال فعالیت است، فاصله این بخش با مرکز شهرستان شصت کیلومتر است و تنها وسیله ایاب و ذهاب بین شهری مسافربران شخصی است، که فقط روزها تردد دارند و هیچ ارگان یا نهادی بر فعالیت آنها نظارت ندارد.