مریلا زارعی: شرایط فعلی سینما مثل این است که آشغال‌ها را زیر فرش بریزیم

در شماره ۱۳۰ مجله «سینما تئاتر» منتشر شد/

سینماپرس-گروه هفت هنر/ شماره ۱۳۰ از ماهنامه «سینماتئاتر» در گفت و گویی با مریلا زارعی به شرایط روز سینما اشاره کرده و وی ضمن گله از شرایط اکران و توقیف فیلم ها شرایط سینمای امروز را مثل ریختن آشغال زیر فرش عنوان کرد.

به گزارش خبرنگار تئاتر سینماپرس، شماره صد و سی امین شماره ماهنامه «سینماتئاتر» با عکس روی جلدی از مریلا زارعی منتشر شد.
در بخش سینمای ایران این شماره، ماهنامه به سراغ گپ و گفت های کوتاه با بازیگرانی همچون رضا کیانیان، هنگامه قاضیانی و بهرام رادان، رفته است.
سپس در یک یادداشت کوتاه انتقادی از حضور رامبد جوان به عنوان مجری در برنامه «گپ» سخن می گوید. در بخش پرونده این شماره، به فیلم «خوابم می آد» نخستین ساخته سینمایی رضا عطاران می پردازد. در مطلبی با عنوان «گرفتار در گذشته» اثر امیررضا نوری پرتو» می گوید: «خوابم می آد»، نه یک کمدی عامه پسند است که بتوان گفت در بیشتر لحظه هایش عامه مخاطبان را می خنداند، نه یک کمدی روشنفکرانه است که بتوان ادعا کرد که توانسته تلخی و نگاه پوچگرایانه اش را استادانه و با هوشمندی زیر پوست به ظاهر کمیک داستانش تزریق کرده باشد.»

در ادامه این پرونده، سینما تئاتر به سراغ مریلا زارعی، بازیگر این فیلم سینمایی رفته است. مریلا زارعی در بخشی از مصاحبه، با ابراز رضایت از بازی در فیلم «خوابم می آد» توضیح می دهد: «من در کار کردن با عطاران در حوزه کمدی از او یاد می گیرم. او طنزی دارد که تفکر برانگیز است و صرفا قرار نیست مخاطب را بخنداند. عطاران حرف برای گفتن دارد و حرف هایش هم بزرگ و جدی است.»

مریلا زارعی در بخشی از مصاحبه خود در این مجله در مورد مسائل روز سینما گفته است: از همه چیز گله مندم. شرایط فعلی ما مثل این است که آشغال ها بریزیم زیر فرش به جای اینکه با خاک انداز آنها را به سطل زاله منتقل کنیم داریم پنهانشان می کنیم و اینطور که می شود دو نفر روی فرش راه بروند آشغال ها دوباره بیرون می ریزند و … مشکلات دارند خفه می شوند اما خفه کردن سینما به نفع جامعه نیست.

بازیگر فیلم «خوابم می‌آد» در ادامه گفته است: در شرایطی که وجود دارد بعید نیست فردا یک پزشک درباره سینما اظهار نظر کند. ما فیلممان را اکران نمی کنیم بعد فوتبال روی پرده نگاه می کنیم؟ در این میان تصمیم جنسیتی گرفتن دیگر چیست؟ زنانه مردانه کردن پدیده ها یعنی چه؟ مثل این می ماند که بگویند خانم ها نان بخورند آقایان آب!

در ادامه گفت و گوی کوتاهی با عباس رافعی به مناسبت کارگردانی فیلم «کیمیا و خاک» منتشر شده است تا نشریه به سراغ فیلم دیگر روی پرده با عنوان «آزمایشگاه» برود.

در این پرونده پس از یادداشت کوتاهی درباره این فیلم، در نشست مشترکی، با افشین هاشمی، شبنم مقدمی و حمید امجد به گفت و گو نشسته است. این نشست بیش از هرچیز با رویکرد کارگردان و نویسنده تئاتری به پیش می رود که برای نخستین بار کارگردانی در سینما را تجربه می کند. امجد در این نشست گفته است: «میان سینما و تئاتر آن قدر فاصله نمی بینم که کار در یکی پس از تجربه در دیگری را مخاطره آمیز بیابم. به ویژه این که در زمان کار در تئاتر هم از سینما دور نبودم.»

این بخش با مقاله ای با نام «آینه چون نقش تو بنمود راست» به بررسی موضوع خیانت در فیلم های ایرانی می پردازد.

در بخش تئاتر، مجله سینما تئاتر، به سراغ پروفسور احمدی کامیابی مسک رفته است تا تئاتر و نمایشنامه های ایرانی را بررسی کند. کامیابی مسک گفته های خود را با این جمله کلیدی آغاز می کند که « به نظر من وظیفه تئاتر، تربیت انسان هایی عادل و متعهد به اخلاق جامعه است. متاسفانه در شرایط کنونی بدون هیچ نظم و قائده و قانونی تئاتر در اختیار متولیان و کسانی افتاده است که خودشان با تئاتر رابطه ای نداشته و ندارند.

در ادامه مجله، مقاله ای با موضوع بررسی نمایش «خون رقصه» را منتشر کرده است. عنوان این مطلب، «درامی عاشقانه درباره عشقی واقعی» است که مقدمه گفت و گو با رضا صابری کارگردان این اثر است.

گفت و گو با رضا ثروتی به بهانه «مکبث» و «عجایب المخلوقات»، هادی مرزبان، به بهانه «شب روی سنگفرش خیس» و ایوب آقاخانی از بخش های دیگر این نشریه است.

در پایان باید اشاره کرد که «گزیده ای از تاریخچه رقص معاصر» در حوزه تئاتر و موسیقی یکی از دیگر مقاله های پایانی ماهنامه ۱۳۰ است.

سینما تئاتر شماره ۱۳۰، برای شماره تیر و مرداد روی گیشه آمد.

انتهای پیام/ن.ف

انتهای خبر / خبرگزاری سینمای ایران/ کد خبر ۳۵۲۷۴


خبرگزاری سینمای ایران

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.