۱۵م آذر ،
مسئول سازمان جوانان و دانشجویان مجمع نیروهای خط امام(ره)، حاکم شدن سکوت در فضای دانشگاه‌ها را پدیده‌ای منفی دانست و ابراز عقیده کرد که چنین سکوتی باید اخطاری برای مسئولان و نخبگان جامعه باشد نه اینکه به عنوان «آرام بودن» فضا تلقی شود.
سعید الله‌بداشتی با اشاره به فرارسیدن ۱۶ آذر – روز دانشجو – با بیان اینکه “۱۶ آذر به عنوان یک واقعه مهم و تاثیرگذار در حیات دانشگاه و دانشجو باید در هر دوره زمانی بازخوانی شود”، اظهار کرد: آنچه اکنون می‌توانیم از ۱۶ آذر به عنوان دستاورد آن روز مورد توجه قرار دهیم این است که ۱۶ آذر بیانگر حیات سیاسی دانشگاه و دانشجو در عین وجود نظام استبداد بود.
وی افزود: در دوران پیش از انقلاب، نبض حرکت جامعه با وجود محدودیت‌ها، زندان، شکنجه و فضای بسته سیاسی در دانشگاه‌ها همچنان در حال تپیدن بود و بر همین اساس معتقدم جامعه سیاسی آن روز به سبب زنده بودن دانشگاه، زنده بود و همسو با حرکت دانشگاه حرکت می‌کرد.
وی با بیان اینکه “امروز شاهد سرزندگی و نشاط سیاسی در دانشگاه‌ها نیستیم”، تاکید کرد: مسئولان و نخبگان جامعه باید از سکوت حاکم بر دانشگاه‌ها در هراس باشند، یعنی نه اینکه گمان کنند همه چیز آرام است بلکه به عنوان یک اخطار به آن بنگرند.
الله‌بداشتی همچنین اظهار کرد: یکی از اشکالاتی که امروز بر دانشگاه‌ها وارد است، این است که دانشگاه متاثر از فضای سیاسی حاکم بر جامعه است در حالی که این معادله باید معکوس باشد و جامعه متاثر از حرکت و پویایی دانشگاه‌ها شود؛ البته این بدان معنا نیست که تنها دانشگاه و دانشجویان بر فضای جامعه تاثیر می‌گذارند.
وی ابراز عقیده کرد: امروز همچنین فضای علمی، چه در میان اساتید و فرهیختگان و چه در میان دانشجویان، دچار نوعی افسردگی و بی‌روحیه بودن درازمدت شده است. راهکاری که بتواند دانشگاه را از این یاس و افسردگی نجات دهد این است که ابتدا، این فضا به وسیله خود دانشجویان و اساتید و تشکل‌های دانشجویی واکاویی شود.
این عضو مجمع نیروهای خط امام با بیان اینکه “یاس و ناامیدی در دانشگاه سبب رخوت علمی نیز می‌شود”، گفت: وقتی دم از دانش روز و جنبش نرم‌افزاری می‌زنیم، چاره‌ای نداریم جز اینکه یاس فراگیر در فضای دانشگاه‌ها را بزدایم.
الله‌بداشتی در برابر پرسشی دربارهٔ وظیفه خود دانشجویان بویژه فعالان دانشجویی پاسخ داد: احساس می‌کنم این امکان وجود ندارد که دانشجویان به طور مستقل کاری انجام دهند. اگر حداقل پارامترهای یک گفت‌وگوی آزاد شکل نگیرد نمی‌توان کاری از پیش برد؛ البته گفت‌وگوی آزاد، نه همانند آنچه به اسم گفت‌وگو به صورت ظاهری در آستانه انتخابات رایج می‌شود و کنه آن نشان می‌دهد این گفت‌وگوها مصنوعی است. باید گفت‌وگوهایی میان تشکل‌های مستقل دانشجویی شکل بگیرد؛ تشکل‌هایی که هیچ وابستگی به نهادهای نظامی یا غیرنظامی نداشته باشند. این گفت‌وگوها می‌تواند در بهبود فضای رخوت‌زده علمی و سیاسی دانشگاه‌ها موثر باشد. شرط اولِ ایجاد چنین فضایی برای گفت‌وگو، در پیش گرفتن تواضع از سوی دلتمردان و حاکمیت در مقابل قشر دانشجو است.
وی با ابراز این عقیده که “برخی با طرح مسائلی چون پیاده نظام شدن جنبش‌های دانشجویی برای احزاب، بر سر فعالان و فعالیتهای دانشجویی می‌کوبند”، گفت: من به تعامل دانشجویان و جوانان فعال حزبی معتقدم و فکر می‌کنم نباید تلقی منفی و اختاپوسی از احزاب در ذهن دانشجویان تزریق کنیم. سوال من از کسانی که از بحثهایی چون پیاده نظام شدن جنبش‌های دانشجویی برای احزاب دم می‌زنند این است که چرا در مقابل دخالت رسمی نهادهای نظامی و امنیتی در بعضی تشکل‌های دانشجویی سکوت می‌کنند؟ آیا نباید به نقش این نهادها و تشکل‌ها در ایجاد فضای بسته سیاسی در دانشگاه‌ها اعتراض کنند؟
۲۷۲۱۹
دانلود
خبرآنلاین
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com