مسوولیت‌پذیری ارغوان را دوست دارم

ارغوان، وکیلی است که زندگی‌اش دستخوش حوادث می‌شود. به همین بهانه با او به گفت‌وگو نشستیم.

معمولا بازیگران جوان تلاش می‌کنند در آثاری بازی کنند که بیشتر دیده شوند، حتی به قیمت کلیشه شدن، اما این اتفاق برای شما نیفتاده است. بعد از بازی در سریال «مثل یک کابوس» دیگر در سریالی بازی نکردید تا این‌که بازی در سریال «زمانه» را پذیرفتید. دلیلتان برای تامل در انتخاب نقش‌هایتان چیست؟

واقعیت این است که من بعد از بازی در سریال تلویزیونی «۵ کیلومتر تا بهشت» خیلی خوب دیده شدم. یعنی اتفاقی که دلم می‌خواست برایم، افتاد. همان زمان عهد کردم نقش‌هایی را قبول کنم که جای کار داشته باشد و از سوی دیگر شخصیتی که قرار است اجرا کنم، ویژگی‌هایی متفاوت از دیگر کارهایم داشته باشد. به‌همین دلیل برای پرهیز از تکرار شدن هر نقشی را نمی‌پذیرم، حتی وقتی دوباره بازی در سریال مناسبتی ماه رمضان به من پیشنهاد شد یا سریال‌هایی را که موضوع آن شبیه به هم بود، قبول نکردم.

معتقدم بازیگر نباید خیلی دیده شود و این‌که بیننده هر کانالی را که می‌زند او را در یک سریال ببیند. وقتی بیننده مرتب بازیگر را ببیند، خسته می‌شود. البته این نظر من است بنابراین علاقه‌مند هستم تجربه‌های مختلف در آثار جدیدم داشته باشم و خودم را تکرار نکنم.

بازیگران علاقه‌مند بازی در آثار مناسبتی می باشند، چرا که بیشتر دیده می‌شوند، اما جالب است که شما علاقه‌مند نیستید در سریال مناسبتی بازی کنید؟

همان‌طور که گفتم احساس می‌کنم بیننده از زیاد دیدن بازیگر خسته می‌شود. به همین دلیل گزیده کار می‌کنم. وقتی بازیگر در یک کار خوب بازی کند، حتما جبران می‌کند. کار کردن با حسن فتحی خیلی لذتبخش است. او کارگردان توانمندی است و در طول کار کمک زیادی به بازیگر می‌کند. البته باید بگویم وقتی دو ماه در خانه بیکار باشم و بازی نکنم برایم سخت است، اما ترجیح می‌دهم همیشه نقش‌هایی را بازی کنم که برایم یک تجربه خوب را رقم بزند. در یک کار خوب بازی کردن خیلی ارزشمندتر از بازی در چهار کار معمولی است.

فکر می‌کنم شانس و اقبال هم با شما بوده، چون با کارگردانان خوبی همچون حسن فتحی، علیرضا افخمی، مسعود آب‌پرور و فرزاد موتمن کار کردید.

بله، کاملا درست است. بخشی از این مساله به انتخاب من و بخشی دیگر به سرنوشت و تقدیرم برمی‌گردد که خدا را در این باره شاکر هستم که توانستم با کارگردانان حرفه‌ای کار کنم.

شما در سریال زمانه نقش ارغوان را بازی می‌کنید که زندگی‌اش دستخوش اتفاقات زیادی می‌شود. آیا حسن فتحی این اجازه را به شما می‌دهد تا پیشنهادهایی که در ارتباط با نقش دارید براحتی بیان کنید؟

بله، اتفاقا در اولین جلسه‌ای که با حسن فتحی داشتم، او اجرای نقش ارغوان را کاملا به خودم واگذار کرد و به من گفت خودم را جای ارغوان بگذارم تا کاملا موقعیت‌های او را درک کنم و بگویم اگر من جای ارغوان بودم چه کار می‌کردم. البته ارغوان کارهای عجیب و غریب نمی‌کند، بلکه زندگی‌اش دستخوش اتفاقات مختلف می‌شود. من تلاش کردم این نقش را باور کنم تا بیننده هم با ارغوان همذات‌پنداری کند.

یعنی پیشنهادهایی که برای نقش ارغوان می‌دادید در فیلمنامه اعمال می‌شد؟

بله، آقای فتحی جزو کارگردانانی است که احترام زیادی برای نظر بازیگرانش قائل است و از آنها می‌خواهد تا دربارهٔ نقش و دیالوگ‌هایشان نظربدهند.

در بازی شما احساس می‌شود که بیشتر قصد داشتید مسوولیت‌پذیری ارغوان را نسبت به خانواده‌اش برجسته کنید، دلیل آن چه بود؟

بله، از روی تعمد است. برای این‌که مسوولیت‌پذیری ارغوان را دوست دارم، حتی در جاهایی که احساسی تصمیم ‌می‌گرفت، نظراتم را به کارگردان می‌گفتم که سعی کنیم تا حدودی تصمیمات او را منطقی‌تر نشان بدهیم.

در مقابل شما بازیگران باتجربه‌ای همچون هومن برق‌نورد، حمید گودرزی و… بازی دارند. حضور آنها تا چه میزان در بازی به شما کمک می‌کرد؟

خیلی کمک می‌کرد. ما قبل از بازی در هر صحنه‌ای مرتب با یکدیگر صحبت می‌کنیم. مسلما تمرین قبل از بازی لازمه کار است و سبب می‌شود تا نقش‌ها به پختگی برسند.

البته حسن فتحی هم جزو کارگردانانی است که وسواس زیادی بویژه برای بازی دارد. وسواس‌های او برایتان مشکل نبود؟

نه، اتفاقا خیلی خوشحالم که با کارگردانی کار می‌کنم که برای هر صحنه از کارش ارزش قائل است و براحتی هر صحنه ضبط نمی‌شود. با وجود آن‌که بخش‌های پایانی سریال با پخش همزمان شد، اما به‌هیچ عنوان عجله‌ای در کار نداریم. همه گروه تلاش کردند تا این مجموعه مورد رضایت مردم قرار بگیرد. امیدوارم بینندگان از دیدن این سریال لذت ببرند. به‌هر حال قضاوت‌کننده اصلی مردم می باشند.(جام جم)