مسیر اینترنت پاک از فیلترینگ می‌گذرد؟

ترکیب «اینترنت پاک» هم مانند بسیاری واژه‌های دیگر از آن دسته تعبیراتی است که زمان دقیق اجرای آن مشخص نیست بلکه تعریف مشخصی برای آن ارایه نشده و همین موضوع دستیابی به آن را با اما و اگرهای متعددی همراه می‌کند.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دولت‌های اخیر با طرح موضوعاتی چون شبکه ملی اطلاعات به نوعی تلاش کرده‌اند که شبکه داخلی اینترنت یا به عبارتی همان اینترانت را تا حد زیادی جایگزین اینترنت جهانی کنند تا به این واسطه بخشی از تهدیداتی که به واسطه اینترنت ایجاد می‌شوند کنترل شود.

در این مدت همواره در پاسخ به نگرانی‌های کاربران مبنی بر عدم دسترسی به شبکه جهانی اینترنت تاکید شده است که شبکه ملی اطلاعات نه تنها منافی اینترنت نخواهد بود بلکه در تلاش است با میزبانی سایت‌های مختلف در داخل امکانی برای ارتباطات مجازی سریع‌تر، ارزان‌تر و امن‌تر فراهم کند.

در نهایت به دنبال این طرح‌های مسوولان، فرهنگ لغات مربوط به فضای مجازی در این سال‌ها هر روز قطورتر شده و واژه‌های جدیدی چون ای‌میل ملی، جست‌وجوگر ملی، سیستم عامل بومی و … را نیز در دل خود جا داد. اما در این میان واژه‌ای هم وارد این فرهنگ شد که با وجود گذشت چند سال هنوز تعریف درست و دقیقی برای آن در دست نیست.

“اینترنت پاک” که به نظر می‌رسد اولین بار توسط وزیر ارتباطات به کار گرفته شده تعبیری است که هنوز معلوم نیست چه معنایی به همراه دارد اما به عقیده کارشناسان آنچه بیش از همه جای توجه دارد آنکه اگر از “اینترنت پاک” صحبت می‌کنیم بی شک در مقابل، شبکه‌ای جهانی را پیش رو داریم که تمام سایت‌های آن الزاما با فرهنگ، ارزش‌ها و از همه مهمتر مذهب ما همخوانی ندارد از سوی دیگر مدیریت این شبکه در دستان دولت‌هایی به غیر از ما قرار دارد در چنین شرایطی اگر دولتها بخواهند چنین شبکه‌ای را پاکسازی کنند یکی از راه‌های موجود استفاده از موضوعی به نام فلیترینگ خواهد بود. با این تفسیر این موضوع به ذهن خطور می‌کند که “اینترنت پاک” راهکاری در جهت فیلتر کردن سایت‌ها است اما آیا در واقع هدف “اینترنت پاک” همین است؟

زمانی رضا تقی‌پور در این باره با اشاره به اینترنت پاک گفته بود: ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات برای توسعه صلح و رشد اخلاق و کمک به انسان برای رسیدن به کمال به وجود آمده است و اما امروز همین شبکه‌ها به ابزار بهره‌جویی برای اهداف کثیف تبدیل شده است.

وزیر ارتباطات درعین حال از قرار دادن خدمت اینترنت به کل کشورهای علاقه‌مند خبر داده بود و ایران را اولین کشوری دانسته بود که در این زمینه اقدام می‌کند. حتی او در برخی صحبت های خود این که اینترنت پا موجب فیلتر کردن سایت‌ها خواهد شد را هم رد کرده بود اما با این حال هیچ گاه به طور روشن و واضح مصادیق پاکی و ناپاکی اینترنت مشخص نشد و درنهایت نهادی هم که قرار است متولی این بخش باشد مبهم باقی ماند.

به گفته تحلیلگران اگر قرار باشد برای پاک‌سازی اینترنت از فیلتر کردن سایت‌های مورددار استفاده شود قاعدتا باید پرچم این بخش در دست کمیته فیلترینگ باشد اما اگر قرار بر غیر از این باشد همچنان معلوم نیست سکان این بخش در دست وزارت ارتباطات و مجموعه‌های زیر گروه آن و یا پلیس فتا قرار خواهد گرفت؟

با تمام این تفاسیر اگر واقعا قرار بر آن است که این واژه‌ها و ترکیبات از یک کلمه به واقعیت تبدیل شوند، قطعا باید برنامه‌ریزی درست و پیش از آن تعریف جامعی از موضوع و نهاده‌های متولی آن ارائه شود. اما با این وجود علیرغم توضیحات مختلفی که تاکنون توسط مقام وزارت ارتباطات و سایر مدیران فن‌آوری اطلاعات مطرح شده، همچنان به نظر می‌رسد اینترنت پاک مفهومی است که پیش از همه نیازمند ارائه تعریف و نقشه راهی جامع و مشخص است و با توجه به نزدیک شدن به پایان عمر دولت دهم، لازم است اگر مسوولان واقعا قصد اجرایی کردن این طرح را دارند با سرعت بیشتری وارد عمل در این حوزه شوند.

لینک ثابت || اضافه شده توسط آرش کریم بیگی|| نسخه قابل چاپ || بازگشت به صفحه اصلی || آرش کریم بیگی