مصائب پرطرفدارترین تیم فوتبال زنان/ “جنگ” برای کوچک‌ترین‌حق!

سرمربی تیم فوتبال زنان ملوان بندرانزلی از وضعیت میهم این تیم برای حضور در لیگ برتر انتقاد کرد و گفت: باشگاه هیچ اقدامی برای مذاکره با بازیکنان بومی سال گذشته و برنامه‌ریزی انجام نداده است و بازیکنان در بلاتکلیفی به سرمی‌برند.

به گزارش ممتازنیوز به نقل از ایسنا، تیم فوتبال زنان ملوان به عنوان پرطرفدارترین تیم زنان ایران این روزها وضعیت نامشخصی دارد، مسوولان باشگاه ملوان هنوز در مورد فصل پیش رو تصمیم‌گیری و قرارداد بازیکنان خود را تمدید نکرده‌اند. همین موضوع باعث شده تا افسانه اقبال یکی از بازیکنان قدیمی و با کیفیت ملوان پس از انتشار پستی انتقادی در صفحه شخصی خود از این تیم خداحافظی کند. از طرف دیگر شنیده می‌شود که فصل آینده فوتبال زنان آبان ماه آغاز می‌شود اما ملوان تمرینات خود را آغاز نکرده است. این مسائل باعث شده تا شائبه انحلال مجدد این تیم به گوش برسد.

با شنیدن خبر انحلال ملوان تعجب کردم

اعظم غلامی، سرمربی زنان ملوان در مورد وضعیت مبهم این تیم به ایسنا گفت: چند روز قبل در شبکه‌های اجتماعی پست‌هایی در مورد انحلال تیم زنان ملوان دیدم که جای تعجب داشت. این تیم سال گذشته با حضور آقای پژمان نوری که مصمم بود زنان به صورت حرفه‌ای در لیگ شرکت کنند و با وجود این که تعدادی از بازیکنان اصلی جدا شده بودند، احیا شد و در مسابقات شرکت کرد که با توجه به بضاعت‌مان در میانه جدول قرار گرفتیم؛ البته این جایگاه با روزهای رویایی ملوان فاصله داشت. باشگاه خردادماه از من فهرست بازیکنان فصل جدید را گرفت اما بعد از آن خبری نشد و روز گذشته دیدم که روابط عمومی باشگاه در مصاحبه‌ای عنوان کرده تیم زنان ملوان امسال هم در لیگ شرکت می‌کند.

او در مورد جدایی افسانه اقبال از ملوان گفت: خانم اقبال به باشگاه مراجعه و پیشنهاد خود را مطرح کرد اما باشگاه با مبلغ پیشنهادی او موافق نبود و هیچ تلاشی برای جلب رضایت او نکرد. این در حالی است که بازیکن زیادی نداریم و اگر بومی‌ها را از دست بدهیم، وضعیت‌مان بدتر می‌شود. با این شرایط فکر می‌کنم مسوولان امسال به دنبال حضور قوی در لیگ نیستند چون اولین موضوع داشتن بازیکنانی در سطح لیگ برتر است، بنابراین به نظر می‌رسد که تنها می‌خواهند یک تیم را راهی لیگ کنند که این برای باشگاهی مثل ملوان وجهه خوبی ندارد.

انحلال ملوان تبعات داشت

غلامی با بیان این که وضعیت تیم زنان ملوان را به اداره کل ورزش و جوانان و هیات فوتبال انزلی اعلام کرده‌ است، افزود: حیف است که این تیم ریشه‌دار و پرطرفدار به حال خود رها و دقیقه ۹۰ راهی مسابقات شود. باشگاه هیچ اقدامی برای مذاکره با بازیکنان بومی سال گذشته و برنامه‌ریزی انجام نداده است و بازیکنان در بلاتکلیفی به سرمی‌برند. ما فقط شنیده‌ایم که امسال هم تیم‌داری می‌کنند اما هیچ حرکتی برای تعیین تکلیف تیم انجام نداده‌اند، درحالی که مسابقات از آبان ماه شروع می‌شود و بقیه تیم‌ها تمرینات خود را آغاز کرده‌اند.

غلامی  در پاسخ به این سوال که احتمال انحلال تیم زنان ملوان وجود دارد؟ بیان کرد: این اتفاق دوسال پیش افتاد و تبعات زیادی داشت، بعید می‌دانم باشگاه چنین کاری بکند چون ملوان تنها نماینده شمال کشور است و در گذشته گیلان دو تیم در لیگ برتر فوتسال داشت که به علت حمایت نکردن مسوولان استان منحل شدند.

برای آبروداری با سیلی صورت‌مان را سرخ کردیم

او در ادامه افزود: مربیگری را ۱۳ سال پیش کنار گذاشتم تا این که سال گذشته اشتیاق مدیرعامل باشگاه برای حمایت از بانوان را دیدم، بنابراین تیم را خیلی سریع جمع کردیم و حتی هفته اول به مسابقات نرسیدیم اما بازیکنان از جان مایه گذاشتند. با این که کادر فنی و بازیکنان خوبی از تیم جدا شده بودند اما سایر بازیکنان با کم‌ترین بضاعت برای ملوان جنگیدند و صورت خود را با سیلی سرخ کردند تا مقابل دیگران آبروداری کنند، بنابراین اگر یک بار دیگر منحل شود دیگر هیچ انگیزه‌ای برای احیای مجدد تیم نمی‌ماند حتی اکنون هم به بازیکنانی که سال‌ها زحمت کشیده‌اند، کم لطفی می‌شود؛ با این که خیلی دویدند اما به جایی نرسیدند. با این وضعیت بازیکنانی که در مدرسه فوتبال ملوان آموزش می‌بینند، هیچ انگیزه‌ای برای جنگیدن در ملوان نخواهند داشت و وقتی به جایی برسند به تیم‌های دیگر می‌پیوندند.

زنان پشت مشکلات می‌مانند

غلامی به نقش فدراسیون فوتبال در وضعیت تیم‌های زنان اشاره و بیان کرد: بخشی از این وضعیت به فدراسیون فوتبال و نداشتن برنامه برای تیم‌های پایه و حتی بزرگسالان برمی‌گردد. بانوان همواره پشت مشکلات می‌مانند و باشگاه‌ها در صورت داشتن بودجه و اسپانسر تیم‌داری می‌کنند در حالی که همان‌طور که برای مردان و رده‌های مختلف برنامه‌ریزی می‌کنند باید برای زنان هم برنامه و بودجه تعریف شده داشته باشند. فدراسیون و سازمان لیگ باید برای تیم‌های ریشه داری مثل ملوان، سپاهان، ذوب آهن و غیره که از ابتدا در لیگ زنان حضور داشته‌اند برنامه و سیاست حمایتی خاصی داشته باشند.

او افزود: سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال باید به باشگاه‌هایی که زیرساخت‌های اولیه تیم‌داری را دارند، فشار بیاورد که وضعیت تیم زنان خود را بهبود ببخشند تا آرام آرام به سمتی برویم که اروپا الان رسیده است. وقتی چیزهای اولیه را در کشور نداریم و حمایت نمی‌کنند تا ۲۰ سال دیگر هم به جایی نمی‌رسیم. ۱۳-۱۲سال است که لیگ برتر را برگزار می‌کنیم اما نتوانسته‌ایم در یک جام معتبر شرکت کنیم و نتیجه بگیریم چون هیچ برنامه‌ای نداریم و تنها پتانسیل‌های‌مان سوخت می‌شود.

برای کوچک‌ترین حق‌مان باید بجنگیم

غلامی با بیان این که برای داشتن لیگی بهتر باید باشگاه‌ها را متقاعد به حمایت از زنان کرد، ادامه داد: برابری حقوق زنان و مردان اکنون در دنیا مطرح است اما ما برای کوچک‌ترین حق‌مان هم با مشکل مواجه هستیم و باید بجنگیم. تیم زنان هم جزیی از باشگاه است اما در آخرین مرحله برای آن‌ها تصمیم‌گیری می‌کنند. در حالی که زنان بیش‌ترین شادی و نشاط را به جامعه می‌دهند و نمونه آن را در بازی‌های ملوان دیده‌اید که چگونه از خانم‌های ۸۰-۷۰ ساله تا کودکان به ورزشگاه می‌آیند و تیم را تشویق می‌کنند.

انتهای پیام

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.