۲۴اردیبهشت،
چند تن از هنرمندان نامزد شورای شهر که خبرهای دربارهٔ رد صلاحیتشان به گوش میرسد نسبت به این قضیه واکنش نشان دادند.
ممتازنیوز: به گزارش خبرنگار سینمایی برنا، امسال یکی از سالهای سرنوشتساز و تاریخی برای ایران اسلامی محسوب میشود و دو اتفاق بزرگ پیش روی ملت است؛ انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات شوراها که تنور آن در این روزها حسابی گرم شده است و شور و حال خاصی در کشور جاری شده است. بیشک این نگاه و تدبیر بوده که سبب شده رهبر معظم انقلاب اسلامی، امسال را سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی نامگذاری کنند.
در این دوره از انتخابات شورای شهر یک اتفاق جالب و تاحد بسیاری کم نظیر صورت گرفت و آن اعلام کاندیداتوری و ثبت نام تعداد بسیاری از هنرمندان سینماگر و بازیگر کشور بود که در نوع خود کم سابقه و البته قابل تحلیل است. اینکه هنرمندان و چهرههای شناخته شده تصمیم بگیرند وارد شوراها شوند، در ذات خود چیز بدی نیست و سابقه آن از فرمانداری تا ریاست جمهوری در بسیار از کشورهای دیگر وجود دارد، کما اینکه پیش از این در کشور خود ما هم سینماگری مانند بهروز افخمی نماینده مردم در مجلس شد و…
هنر و فعالیتهای اجرایی در شهر و کشور که به نوعی فعالیت در عرصه سیاست محسوب میشود، از دیرباز به عنوان دو قطب مخالف مطرح بودهاند و فضا و فرمولهایشان با یکدیگر کاملا متفاوت و متضاد بوده است، هرچند که در ذات هر دو پدیده، شهرت و قدرت وجود دارد،اما روح هریک مجزا است. همچنین نه امروز که از سالیان دور به هر سبب و سببی که این خود نیاز به مقاله جداگانهای دارد هنرمند و سیاستمدار با یکدیگر در ارتباط و تعامل بوده است. پس چه میشود که هنرمند نیت میکند تا سیاستمدار شود؟ هدف چیست و چه چیزهایی میتواند باشد؟ کسب شهرت و معروفیت و محبوبیت؟ قطعا خیر! چون یک هنرمند و بازیگر قطعا این ابزارها را دارد و بسیار بیشتر از سیاستمدار هم دارد! انجام تکلیف و موثر بودن برای سازندگی کشور؟ این نگاه میتواند نگاهی آرمانی و مطلوب باشد،اما پرسش این است که با کدام نگاه و پشتوانه؟ چطور هنرمندان همیشه از ورود بی قاعده و بی در و پیکر اشخاص تازه وارد بدون هیچ دانش هنری به عرصه هنر گلایه و شکایت میکنند،اما اینجا بحث منتفی میشود؟ اما مورد بعدی – که خدا نکند سبب نام نویسی هنرمندی باشد- میتواند این باشد که از محبوبیت و شهرت خود استفاده نماید تا به عالم تازهای ورود پیدا کند. هم به بدنه سیاست وصل شود و در گامهای بعدی به قدرت بیشتر،پول و منابع دیگر دست یابد که این نیز فرضیهای بدبینانه است.
شاید این هجوم برای ثبت نام زنگ خطری باشد که بیش از پیش اخطار بدهد که هنرمندان واقعا نیاز به تشکلهای صنفی و مدیریتی دارند. در تمام مدتی که اسامی هنرمندان برای کاندیداتوری شورای شهر اعلام شده بود با خودم میگفتم بیشک آنها برای حضور خودشان برنامههای بسیاری را تدارک دیدند و زمانی که خبر رد صلاحیت کاندیداتورهای شورای شهر اعلام شد و مطلع شدیم که اکثر هنرمندان برای حضور در شورای شهر رد صلاحیت شدهاند، حسابی متعجب شدم و تصمیم گرفتم با آنها تماس بگیرم و نظر آنها را پیرامون این موضوع جویا شویم و از آنها بپرسیم ریشه رد صلاحیتها در چه بوده است و اصلا اگر قرار بود همه آنها یک جای صلاحیتشان تایید نشود اصلا برای چه از جانب احزاب مختلف دعوت شدند؟ برایم شنیدن صحبتهای این اشخاص در مورد رد صلاحیتشان بسیار جالب بود اما در کمال تعجب متوجه شدم به جز دو نفر از آنها هیچیک حتی از نتیجه احراز صلاحیتها آگاهی ندارند و این موضوع اما و اگرها را در ذهنم بیشتر کرد.
* خوب شد صلاحیتم تایید نشد
اولین نفری که با او تماس گرفتم، احمد نجفی بود. وقتی خبر رد صلاحیتش را به او دادم، در حالی که حسابی شوکه شده بودگفت: همان بهتر که صلاحیتم تایید نشده است چون اصلا حوصله زندگی کارمندی و سیاسی و شهری را ندارم. من یک هنرمند هستم و نمیتوانم زندگی اینچنینی را در پیش بگیرم.
وقتی از او پرسیدم اصلا با این روحیه چرا تصمیم گرفته است در انتخابات شورای شهر شرکت کند گفت: در آن مقطع فکر میکردم با حضورم در این عرصه میتوانم کاری برای هنر انجام دهم و چارهای برای سینمایهای تعطیل شده بیاندیشم و در میان اشخاصی که شناخت کمتری از سینما و فرهنگ دارند به نوعی از هنر دفاع کنم اما حالا که میبینم صلاحیتم تایید نشده است، خوشحالتر هستم چون همانطور که پیشتر هم اشاره کردم اصلا حال و حوصله کار کردن در این فضا ندارم.
او ادامه داد: در مورد رد صلاحیت سایرهنرمندان هم من نمیتوانم پاسخگو باشم و بهتر است از مقامات مسوول در اینباره بپرسید ولی به عقیده من هنرمندان امسال قصد داشتند که با حضورشان تحولی را در شهر تهران با توجه به پتانسیلی که دارد ایجاد کنند ولی خب ظاهرا با این امر موافقت نشد.
* مگر رد صلاحیت شدهام؟!
در ادامه با دانیال عبادی یکی دیگر از کاندیداهای شورای شهر که صلاحیتش تایید نشده بود به گفتگو پرداختیم. وقتی او از عدم احراز صلاحیتش مطلع شد گفت: از کجا میدانید این اتفاق افتاده است؟ ما هم برای او توضیح دادیم که در خبرهای رسمی این طور آمده است و او ادامه داد: هنوز این موضوع را کسی به من نگفته است و ترجیح میدهم تا زمانی که به شکل رسمی به من اعلام نشده است، سکوت کنم. وقتی با تعجب از او پرسیدیم که چطور کاندیدای شورای شهر شده و هنوز از این موضوع اطلاعی ندارد و آیا این بیاطلاعی نشانه بیتفاوتی او و سایر هنرمندان نسبت به کاندیدا شدن در شورای شهر و فرمالیته بودن حضورشان نیست پاسخی به غیر از سکوت دریافت نکردیم.
* اعتراض ندارم و به قانون احترام میگذارم
فاضل نظری شاعر معاصر هم که تا آن مقطع اطلاعی در مورد تایید یا رد صلاحیتش نداشت از ما تقاضا کرد درج اظهار نظرش را به زمان دیگری موکول کنیم ولی در مجموع روی این نکته تاکید بسیاری داشت که حتی اگر صلاحیتش تایید نشود به قانون احترام میگذارد و اعتراضی در این باره نخواهد داشت.
* ولایی بودنم را بارها ثابت کردهام
دیگر شاعر نامزد شورای شهر تهران، افشین علا نسبت به سایر هنرمندها زودتر از رد صلاحیت شدنش مطلع شده بود. او در پاسخ به سبب عدم احراز صلاحیتش گفت: برای من جای تعجب دارد که در نامهای که برای من نوشته بود عدم صلاحیتم به سبب عدم التزام عملی به اسلام و ولایت فقیه است، در حالی که این قضیه به هیچ عنوان صحت ندارد. من ولایی بودنم را بارها و بارها ثابت کردهام.
* شگفتزدهام!
امین زندگانی دیگر هنرمندی بود که در این باره با او تماس گرفتیم او که نسبت به این موضوع بسیار معترض بودگفت: همانطور که پیشترها در مصاحبه با خبرگزاری برنا اعلام کرده بودم از رد صلاحیتم بسیار شگفتزده هستم و قصد دارم که پیگیرهای لازم را در اینباره از طریق مراجع ذیصلاح انجام دهم. او ادامه داد: بی شک نقش یک هنرمند برای پیشبرد اهداف فرهنگی یک شهر بسیار موثر است اما متاسفم که چنین نگاهی وجود ندارد.
* سکوت!
افسانه بایگان هم دیگر بازیگری بود که با او تماس گرفتیم و او هم در پاسخ به سوال ما در مورد رد صلاحیتش ترجیح داد که سکوت کند و تنها به این جمله که «قصد من از این حضور صرفا خدمت بود» اکتفا نماید.
نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com