۰۹ام بهمن ،
یک استاد دانشگاه گفت: نشست ژنو و فرانسه از آن جهت اهمیت دارد که هر کدام از کنش‌گران هر چه با سناریوهای ترسیم شده جدی‌تر وارد مذاکره و استفاده از برگ‌های امتیازی خود شوند، آینده سوریه را بیش‌تر به زعم خود می‌توانند ترسیم کنند.
مهدی مطهرنیا در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خارجی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان این که سوریه در یک بافت موقعیتی ناشی از تلاقی اراده قدرت‌های فرامنطقه‌یی و منطقه‌یی در چارچوب اهداف ملی تعریف شده خود از منظر منطقه‌یی و بین‌المللی قرار گرفته است، تصریح کرد: از یک سو قدرت‌های فرادستی و فرامنطقه‌یی مانند آمریکا و روسیه را در منطقه عملیاتی سوریه شاهد هستیم که در کشاکش قدرت به سر می‌برند و از طرفی دیگر کشورهای منطقه‌یی مانند ایران و ترکیه نیز در دو جبهه مخالف، هم‌پیوند با آمریکا و روسیه در سوریه قرار گرفته‌اند.
او ادامه داد: کشورهای دیگری مانند عربستان و قطر نیز در این ماجرا اهداف خاص خود را دنبال می‌کنند اما در چهارراهی که تلاقی اراده همه این کنش‌گران است.
وی افزود: نقطه مشترک همه این کنش‌گران در حفظ وضع موجود در آغاز دوران پسا بشار اسدی است. باید در نظر داشت که دیگر جز اسمی از بشار اسد در سوریه حاکم نیست، اما دفاع از این اسم به عنوان یک هدف تعریف شده ملی با منافع تعیین شده سیاسی در ارتباط با ایران و روسیه معنادار می‌شود، بنابراین حفظ این اسم بر سوریه جایگاه ویژه‌ای پیدا می‌کند. از این جهت است که ایران و روسیه برای حفظ نام بشار اسد در سوریه فعال می باشند و آن را خط قرمز خود تعیین کرده‌اند.
مطهرنیا گفت: آمریکا، ترکیه و کشورهایی مانند عربستان و قطر نیز نگران دوران پسا بشار اسدی و دوران عملیاتی شدن شکل‌گیری یک دولت تازه می باشند که بتواند با تعریف عملیاتی در منطقه سوریه قدرت را به دست بگیرند و به سبب آن که به هیچ وجه به دوران حکومت و دولت آینده‌ای که جایگزین بشار اسد شود اطمینان ندارند به حفظ وضع موجود در بافت موقعیتی کنونی تن در داده‌اند.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: دوران پسا بشار اسدی آغاز شده است و در این دوران تلاقی اراده بازیگران داخل‌منطقه‌یی و برون‌منطقه‌یی بر اساس این دو محوریت یک نتیجه واحد داده است. ایالات متحده آمریکا هم‌اکنون شاهد آن است که از یک سو ارتش سوریه مورد تهاجم قرار می‌گیرد و کشته می‌دهد و از سوی دیگر ارتش سوریه گروه‌های افراط‌گرای دینی در سوریه را می‌کشد و از این جهت از هر دو طرف به نفع ایالات متحده آمریکا تمام می‌شود و در این چارچوب است که آمریکا دوران پسا بشار اسدی را آغاز کرده است، اما در پی حذف نهایی بشار اسد و عنوان وی نیست و از این جهت آمریکایی‌ها به هیچ وجه حمله نظامی را در وضعیت کنونی در دستور کار برای سوریه قرار نمی‌دهند.
او گفت: از سوی دیگر ایران و روسیه نیز به وضع موجود دلخوش کرده‌اند و با وجود تحرکاتی که توانسته است حکومت مرکزی سوریه در دمشق را محدود کند و اکنون بالغ بر ۱۳۰ کشور مخالفان بشار اسد را به رسمیت می‌شناسند، در واقع شاهد هستیم که این دو کشور بشار اسد و ماندن نام وی را قبول کرده‌اند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در این وضعیت کنفرانس ژنو و نشست دوستان سوریه در فرانسه زمینه‌پرور تحرکاتی است که می‌تواند تا حدود بسیاری تصورات هر یک از این بازیگران را برای آینده سوریه تصویرسازی کند و آن چه که در حال حاضر رخ می‌دهد تنها در محیط زمینه‌سازی برای دستیابی به تصویر دلخواه دربارهٔ آینده سوریه در جهت تحویل قدرت به دولتی است که بتواند پس از بشار اسد مورد توافق باشد. این است که ژنو یا نشست‌های مختلف هر کدام که دارای غلظت توانمندی بیش‌تر دیپلماتیک و سیاسی اشخاص و کشورها برای دستیابی به تصویر مناسب برای سوریه باشد، می‌تواند تا حدودی پراهمیت‌تر شود.
مطهرنیا تاکید کرد: کنفرانس ژنو به سبب پتانسیل‌های بازیگری گروه‌های متحد با سوریه از این جهت اهمیت دارد و از طرف دیگر کنفرانس پاریس نیز می‌تواند غلظت بیش‌تری را متوجه مخالفان دولت سوریه کند.
این استاد دانشگاه با بیان این که گروه‌های موافق و مخالف سوریه از این وضعیت سود می‌برند، گفت: گروه موافق سوریه یعنی روسیه و ایران در این وضعیت زمینه پرور حفظ بشار اسد در دمشق می باشند و ایالات متحده آمریکا تلاش می‌کند در موقعیت کنونی از شرایط به گونه‌ای استفاده کند که نیروهای مخالفی که دربارهٔ مبارزه با بشار اسد سویه‌گیری‌های تندروانه رادیکال دارند حذف شوند و نخبگانی که می‌تواند تمایلات سکولار داشته باشند را حفظ کنند و حفظ این گروه‌های نخبه که می‌توانند در آینده سوریه رویکرد سکولارتر را با سویه‌گیری اسلامی نشان دهند را در دوره‌های بعدی تحرک در سوریه حفظ کند.
وی گفت: این مساله سبب شده از یک سو کمک‌هایی که پیش از این به مخالفان و معارضان در سوریه از سوی قدرت‌های فرادستی و منطقه‌یی می‌شد کاهش پیدا کند و از سوی دیگر بشار اسد و دولت دمشق احساس امنیت بیش‌تری داشته باشد.
مطهرنیا اظهار کرد: نشست ژنو و فرانسه از آن جهت اهمیت دارد که هر کدام از کنش‌گران هر چه با سناریوهای ترسیم شده جدی‌تر وارد مذاکره و استفاده از برگ‌های امتیازی خود شوند، آینده سوریه را بیش‌تر به زعم خود می‌توانند ترسیم کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی اضافه کرد: نشست ژنو نشستی بین‌المللی در باب سوریه است در حالی که نشست پاریس فقط نشست مخالفان بشار اسد و پشتیبانان فرامنطقه‌یی آن در پاریس است. از این جهت آنها در منظر شکلی و محتوایی با یکدیگر تفاوت دارند اگرچه ژنو می‌تواند از نظر تاثیرگذاری‌های بین‌المللی جایگاه مهم‌تری داشته باشد اما جایگاه عملیاتی‌تر نشست پاریس است زیرا معضل اصلی غرب دربارهٔ سوریه جانشینان بشار اسد در دوران پسا بشار اسدی است. اگر کشورهای فرامنطقه‌یی مخالف سوریه به بافتی شفاف از دولت آینده پس از اسد برسند بی‌تردید حمایت‌های‌شان بیش‌تر خواهد شد.
انتهای پیام
ایسنا
باز بازنشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com