معلمان شیکاگو چرا اعتصاب کردند؟ – اخبار اجتماعی

اعثصاب معلمان شیکاگو سه شنبه ۱۸ سپتامبر به پایان رسید و معلمان و کارکنان مدارس بعد از ۹ روز به کلاس های درس بر گشتند. پیش از شروع اعتصاب بین اتحادیه معلمان و هیات مدیره مدارس دولتی و شهرداری شیکاگو مذاکراتی انجام شده بود که به نتیجه نرسید.

با تعطیل شدن کلاس ها، ۳۵۰ هزار دانش آموز از درس محروم شدند و بسیاری از والدین برای نگهداری از فرزندان خود در خانه ماندند. در هفته اول اعتصاب، مذاکرات ادامه یافت و دو طرف توافق نامه ای امضا کردند. اما خانم کارن لوییس، رییس اتحادیه معلمان قبل از شروع هفته دوم اعتصاب گفت: “اعضای مجمع نمایندگان از این توافق‌نامه راضی نیستند. آن‌ها دوست دارند شرایط ذکر شده در این توافق نامه بسیار بهتر باشد”.

مجمع نمایندگان متشکل از ۸۰۰ نفر بود که نمایندگی ۲۶هزار معلم شیکاگو را بر عهده داشتند.

رام امانوئل شهردار شیکاگو در پی این سخنان لویس ، اعلام کرد: « من نمی‌توانم بایستم و ببینم که دانش‌آموزان همچون عروسک‌ به بازی گرفته می‌شوند. هرروزی که کودکان ما به مدرسه نروند ما یک روز عقب می‌افتیم . این اقدام از دو نظر غیر قانونی است، اول اینکه این اعتصاب بر سر مسائلی صورت گرفته که از نظر قانونی نباید برای آن‌ها اعتصاب کرد و دوم اینکه این مسئله سلامت و امنیت کودکان ما را به خطر می‌اندازد. وقتی که مذاکره‌کنندگان این اتحادیه به بررسی موضوعات مورد بحث پرداخته‌اند هیچ دلیلی وجود ندارد که کودکان به مدرسه نروند».

به دستور شهردار وکلای شهرداری فورا دست به کار شدند و دادخواستی را در یکی از دادگاه ها مطرح کردند. قاضی دادگاه هم اعلام کرد که همان هفته در خصوص درخواست مسوولان مدارس دولتی آمریکا یک جلسه استماع برگزار می کند.

رهبران اتحادیه معلمان که ادامه اعتصاب را به سود خود نمی دیدند زیرا از نارضایتی اولیا از ادامه اعتصاب آگاه بودند و از طرفی در صورت صدور رای دادگاه باید به کلاس درس برمی گشتند. به همین دلیل روز سه شنبه ۱۸ سپتامبر یعنی یک روز قبل از جلسه دادگاه همان توافقنامه ای را که قبلا رد کرده بودند، امضا کردند وبه اعتصاب پایان دادند. در حالی که اغلب رسانه های فارسی زبان اعتصاب معلمان شیکاگو را از زاویه سیاسی تحلیل کردند، اما دوطرف ماجرا یعنی شهرداری شیکاگو و اتحادیه معلمان نگاه سیاسی به اعتصاب نداشتند. این اتفاقی بود صنفی و از نوع چانه زنی هایی که در این کشورها بر سر مسایل کاری اتفاق می افتد و اکثرا در پایان با سازش حل و فصل می شود. خط قرمز هر دو طرف مصالح دانش آموزان است.

اما دلیل اعتصاب معلمان شیکاگو چه بود؟ مقامات آموزشی شیکاگو می گویند که میانگین قبولی دانش آموزان در آمریکا ۷۴ درصد است ، اما در شیکاگو که سومین منطقه آموزشی بزرگ آمریکا است ، فقط ۵۶ درصد دانش آموزان قبول می شوند. آنها افت تحصیلی را نتیجه کم کاری معلمان و کم بودن ساعات آموزشی مدارس دولتی می دانند. تا قبل از این دانش آموزان ابتدایی ( هشت سال اول مدرسه) ، ۵ روز در هفته و روزی ۸ ساعت و دانش آموزان دوره چهار ساله دبیرستان هم ۵ روز هفته و روزی ۷ ساعت و نیم در مدرسه حضور داشتند. قرار است اولا ساعت کار مدارس ابتدایی ۷۵ دقیقه در روز و ساعت کار دبیرستانها ۳۰ دقیقه در روز افزایش یابد. به عبارتی ساعت کار هفتگی در مدارس ابتدایی به ۴۱ ساعت و ۲۵ دقیقه و در دبیرستانها به ۴۰ ساعت برسد. ثانیا قرار است از این پس ، کیفیت کار معلمان و میزان حقوق آنها بر اساس درصد قبولی دانش آموزان در آزمونهای تستی استاندارد و هماهنگ ارزیابی شود.

اتحادیه معلمان شیکاگو خواستار آن است که بابت اضافه شدن ساعت کار، به معلمان اضافه کار پرداخت شود و علاوه بر این با ارزیابی کار معلمان از طریق عملکرد آموزشی دانش آموزان مخالف است و عواملی مانند خانواده و طبقه اجتماعی و محل زندگی را هم در افت تحصیلی دانش آموزان موثر می داندکه خارج از اختیار معلم است. مسایلی مانند افزایش دستمزد و وتعیین وضعیت معلمان اخراجی هم جزء خواسته های معلمان بود.

این نکته حایز اهمیت است که در مدارس دولتی آمریکا، معلمان و کارکنان در استخدام مدرسه هستند و مدرسه می تواند در صورت کم کاری یا عدم نیاز آنها را اخراج کند. هر چند معلمان شیکاگو در سال، حقوقی به طور میانگین معادل ۶۸ هزار دلار دریافت می کنند اما حق بیمه درمانی و بازنشستگی را باید از حقوق خود پرداخت کنند و از مزیت استخدام دولتی هم برخوردار نیستند.

از نظر اقتصادی هم معلمان در طبقه متوسط جامعه قرار دارند و این تصور که گویا معلمان بالاترین حقوق ها را می گیرند و یا دولت چک سفید امضا شده در اختیار معلمان می گذارد نوعی افسانه سرایی است! در توافق نامه حقوق معلمان در سال جاری ۳ درصد و در دو سال بعدی هرسال ۲ درصد و در سال چهارم سه درصد اضافه می شود.

اعتصاب حربه ای است که معلمان به ندرت و به صورت محدود از آن استفاده می کنند. به عنوان مثال اعتصاب قبلی معلمان شیکاگو ۲۵ سال پیش اتفاق افتاده است! اعتصاب در آمریکا به لحاظ قانونی قید و بندها و محدودیت های فراوان دارد و بر اساس قوانین ایالتی در برخی ایالت ها مانند میشیگان، نیوجرسی، ایوو ا و فلوریدا، معلمان مدارس اجازه اعتصاب ندارند.

در نیویورک اعتصاب کارمندان دولت ممنوع است. اعتصاب اقشاری مانند پلیس، آتش نشان ها، کارگران راه آهن، کارمندان کنترل پرواز و معلمان که مشاغل خاص هستند و با زندگی مردم ارتباط حیاتی دارند، دارای شرایط خاص و تعریف شده است.

نکته مهم دیگر این بود که سیاستمداران حزب مخالف دولت آن هم در آستانه انتخابات از این قضیه سوء استفاده سیاسی نکردند. برعکس، پل رایان نامزد معاونت “میت رامنی” کاندیدای حزب جمهوریخواه ، حمایت خود را از اقدامات شهردار دمکرات شیکاگو اعلام کرد.

آنچه که برای ما در این ماجرا آموزنده است جایگاه و نقش اتحادیه های صنفی است. رهبران اتحادیه معلمان با رای اکثریت قریب به اتفاق معلمان انتخاب می شوند و فعالیت آنها به مسایلی مانند حقوق و ساعت کار و بیمه و اضافه کار و امنیت شغلی و… یعنی مسایل صد درصد صنفی محدود است. رهبران اتحادیه ها وارد ائتلاف های حزبی و سیاسی نمی شوند و مهم تر اینکه فعالان حزبی و سیاسی هم اشتیاقی برای ورود به اتحادیه های صنفی ندارند.

در موارد اختلافی رهبران اتحادیه ها با بسته ای از پیشنهاد های متنوع و کارشناسی شده وارد مذاکره با هیات مدیره مدارس و شهرداری ها می شوند و هرگز به دنبال پیروزی مطلق نیستند. هنر آنها یافتن فرمول هایی برای سازش است. البته این نگاه در سمت دیگر میز نیز حاکم است و شهرداری ها و مسئولان مدارس اتحادیه ها را شریک خود می دانند.

فعالیت های مالی اتحادیه های صنفی شفاف است و هزینه ها از طریق پرداخت حق عضویت معلمان تامین می شود . هم اعضا و هم دولت به شدت روی مسایل مالی اتحادیه ها حساسیت دارند. رهبران اتحادیه ها حق ورود به فعالیت های تجاری و مالی مانند خرید و فروش زمین و ساخت و ساز مسکن و ویلاهای تفریحی و راه انداختن تورهای مسافرتی و…. برای درآمدزایی را ندارند.

یکی از مهم ترین جرایم مالی در آمریکا استفاده انتفاعی از موسسات خیریه و غیر انتفاعی است. این حساسیت به این دلیل است که فعالیت های صنفی و فعالیت های تجاری ماهیت کاملا متفاوت دارند و ورود اتحادیه ها به فعالیت های اقتصادی احتمال زد و بند و فساد مالی در بین رهبران را افزایش می دهد و به بی اعتمادی اعضا دامن می زند.

در آمریکا معلم مدرسه و یا دانشگاه باید کار خود را مطابق شرح وظیفه آموزشی در کلاس درس انجام دهد . به عنوان مثال اگر مثلا معلم ریاضی در کلاس درس ریاضی مباحث سیاسی و حقوق بشری مطرح کند به انحراف از انجام وظیفه اخطار می گیرد و در صورت اصرار بر رفتار خود اخراج می شود. این موضوع به قدری مهم است که مدیران مدارس حتی اجازه پخش سخنرانی رییس جمهور را در مدرسه نمی دهند.

*کارشناس مسائل آموزشی

۴۷۲۳۴

  دانلود