اولین راه درمان استفاده از محلول هایی است که حاوی کلراید آلمینیوم است ولی متاسفانه تعداد کمی از افراد با این محلول درمان می شوند و تعداد زیادی به آن حساسیت پیدا می کنند!
-درمان بعدی استفاده از دستگاه اینتوفورز است که در این روش بیمار نواحی درگیر دست و پا را داخل محفظه دستگاه که پر از آب است قرار می دهد. یون های هیدروژن – که در آب وجود دارند – آزاد می شوند و در دهانه مجرای عرق می نشینند و از بروز عرق جلوگیری می کنند.
این روش برای کاهش تعریق کف دست و پا به کار می رود؛ البته پدهای مخصوص برای زیر بغل وجود دارند. افرادی که با این روش درمان می شوند باید هفته ای دو بار به مراکزی که این دستگاه در آن وجود دارد مراجعه کنند و اغلب در ۲۰ جلسه دوره درمان تکمیل می شود. اصلی ترین ایراد این روش موثر نبودنش برای بعضی افراد است که حتی پس از بیست جلسه نیز نتیجه خوبی حاصل نمی شود.
-روش آخری که برای درمان توصیه می شود استفاده از ژل بوتاکس است. تزریق بوتاکس در نواحی درگیر کف دست و پا و زیر بغل صورت می گیرد و بیشتر مواقع نتیجه موثری در پی دارد. این روش توسط مراجع قانونی تایید شده است اما توصیه می شود در مراکز معتبر و زیر نظر متخصص انجام شود زیرا در غیر این صورت ممکن است از ژل های بوتاکس قلابی استفاده شود که بیشتر مواقع چینی هستند و فرد را دچار مشکلات و عوارض خطرناکی می کنند.
این روش یک بار برای بیمار انجام می شود و پس از دو هفته فرد مورد معاینه قرار می گیرد. اگر نیاز به تزریق مجدد بود این تزریق انجام می شود. فرد با استفاده از این روش ۶ الی ۹ ماه تعریق ندارد و گاهی ممکن است به طور کل مشکل رفع شود و یا حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد از تعریق بدن فرد کاسته شود. دیده شده است افرادی که چندبار این تزریق را انجام داده اند متمرکز شده اند که هرسال نسبت به سال قبل تعریق کمتری داشته اند.