آذرجزایری: اختلاف نظر میان این دوبخش همواره وجود داشته است.اما به نظر میرسد در چندماه گذشته این اختلافات به اوج خود رسیده تا جاییکه بیژن حاج محمدرضا بادعوت از خبرنگاران به انجمن جایگاهداران سوخت سراسرکشور از تهدید جدی در روزهای واپسین سال ۹۰ گفت و در نهایت موضوع به اینجا ختم شد که جایگاهداران قراراست عرضه بنزین آزاد را متوقف کنند.
انتشار این خبر کافی بود تا مسوولان شرکت ملی پخش فراورده های نفتی با برگزاری جلسه ای پای درد و دل جایگاهداران بنشینند و وعده هایی میان هر دو بخش رد و بدل شود تا ایام نوروز بدون دغدغه ای سپری شود.
اما این روزها بازهم اختلاف ها بالا گرفته است. انجمن جایگاهداران سوخت و در راس آن بیژن حاج محمدرضا از جمع آوری امضاء جایگاهداران سراسر کشور برای توقف کامل عرضه بنزین تا ساعت ۱۴ هر روز و در نهایت در صورت عدم توجه لازم توقف کامل عرضه در تمام ساعات روز می گوید و مسوولان شرکت ملی پخش فراورده های نفتی از درخواست های خارج از انتظارات قانونی.
اما اگر بخواهیم این مناظره مکتوب را در یک جمله خلاصه کنیم و در نهایت بگوییم حق با کدامیک از طرفین است باید بگوییم که هر دو طرف در جایگاه خود اظهارات منطقی دارند. اما مشکل اصلی را باید در توزیع دولتی بنزین جستجو کرد. اگر نگاهی به تجربیات کشورهای توسعه یافته در امر ذخیره سازی، توزیع و فروش بنزین داشته باشیم کاملا مشهود است که تمام این مسوولیت ها در اختیار سه تا چهار شرکت بزرگ خصوصی است که اگر شخصی تمایل به احداث جایگاه داشته باشد به آنها مراجعه می کند و در عین حال تمام این شرکت ها در تمام بخش ها سعی بر ایجاد رقابت و حفظ آن دارند. بنابراین به نظر می رسد تا زمانی که توزیع و پخش بنزین بر عهده دولت است و این امر بر پایه قوانین و مقررات دولتی و براساس بودجه ای مشخص بسته می شود مشکلات به قوه خود باقی بماند. برهمین اساس خبرآنلاین با انتشار بخش اول گلایه های رئیس انجمن جایگاه داران سوخت و پاسخ جلیل سالاری مدیرعامل شرکت ملی پخش فراورده های نفتی به این گلایه ها که مشروح آن را در ادامه می خوانید سعی دارد تا قضاوت را به خوانندگان بسپارد.
حاج محمدرضا: نامه جایگاهداران بنزین و پاسخ ارسالی
بیژن حاج محمدرضا رئیس انجمن جایگاه داران سوخت سراسر کشور در پاسخ به این سوال که از سال گذشته که گلایه های خود را با مسوولان و مطبوعات درمیان گذاشتید در وضعیت شما چه تغییراتی ایجاد شده است می گوید: در آنزمان مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی از ما خواهش کردند که تا پایان اردیبهشت ماه سال جاری به آنها فرصت دهیم تا مشکلات را برطرف کنند اما تا کنون این امر محقق نشده است. برهمین اساس ما حدود ۱۰ روز گذشته نامه ای به وزیر نفت نوشتیم در آن به ۱۵ تا ۱۶ مورد از مشکلات و معضلات سراسری خود اشاره کردیم اما یکی از کارمند ساده نفت به این نامه پاسخ داده و در آن به جای پاسخگویی شفاف به مشکلات ما تاکید کرده که ما به سندیکای جایگاهداران بنزین نمی توانیم جواب بدهیم و تنها در صورتی ما پاسخگو خواهیم بود که شما تعاونی تشکیل دهید و از وجاهت دولتی برخوردار باشید.در آنصورت هم اگر اتحادیه تشکیل دادید مشکلاتتان را باید به شورای اصناف تهران انتقال بدهید. این درحالی است که ما وقتی تصمیم به احداث یک جایگاه بنزین داریم این شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی است که باید به ما مجوز بدهد اما وقتی پا به مشکلات کشیده می شود باید مشکلاتمان را با شورای اصناف در میان بگذاریم انهم شورای اصناف تهران در حالیکه ما یک انجمن صنفی سراسری هستیم.
سالاری: اختلاف نظر میان جایگاهداران زیاد است
در حال حاضر ما یک انجمن جایگاه داران داریم و یک کانون جایگاه داران بنزین اینها خودشان هم با هم اختلاف دارند و هنوز با هم به یک نتیجه واحد نرسیده اند. بنابراین بهتر است در چنین شرایطی یک اتحادیه مشخصی تشکیل شود. در این شرایط هر کس حرف خودش را می زند. ضمن آنکه انجمن هم تمام جایگاه های سراسر کشور را تحت پوشش ندارد.
حاج محمدرضا: خیلی وقت است کارمزد بنزین آزاد را نگرفتیم
از سال گذشته ما به دنبال دریافت کارمزد فروش بنزین آزاد هستیم اما تا کنون با وجود وعده های بسیار اما برای حل این مشکل مسوولان اقدامی نکرده اند.
سالاری: کارمزد هر لیتر فروش را می گیرید نه کارمزد قیمت فروش هر لیتر
با همه اصناف در کشور براساس یک چارچوب و مقررات عمل می شود. ما برای هر اقدامی یک دستورالعمل داریم. در حال حاضر دستورالعمل ما برای همکاری با جایگاهداران بر اساس نظام کارمزدی و درجه بندی آنها صورت می گیرد. برای ما فرق نمی کند که یک جایگاه دار بنزین ۱۰۰ تومانی عرضه می کند یا ۷۰۰ تومانی براساس قانون ما به ازای فروش هر یک لیتر بنزین یک میزان کارمزدی را به آنها برپایه نوع جایگاه اختصاص می دهیم.اگر جایگاه ممتاز باشد که این درجه بندی با امتیازهایی صورت می گیرد که با نظرات خود جایگاه داران دسته بندی شده وبه آنها اختصاص داده می شود. بنابراین بحث اصلی ما همین است که فرقی نمی کند بنزین با چه نرخی به فروش می رسد مهم این است که ما به ازای هر لیتر بنزین میزان مشخصی کارمزد به جایگاه تخصیص می دهیم. بنابراین ما در راستای قانون حرکت می کنیم. اما شاید بحث این باشد که جایگاه داران بگویند که ما می خواهیم به صورت نظام کارمزدی دریافتی نداشته باشیم و براساس حق العمل کاری با ما حساب شود. دراینصورت هم برگرداندن چنین قانونی و تغییر آن از کارمزدی به حق العمل کاری کار چندان آسانی نیست و باید آن را با زمان پیش برد.یک مرتبه نمی شود چنین کاری کرد باید در ابتدا راهکاری اندیشیده شود که برخی از پرداختی ها حق العمل کاری شود و برخی همچنان کارمزدی باقی بماند تا تعادلی ایجاد شود که بتوان آن را به طور کامل تغییر داد. ضمن آنکه اگر قانون حق العمل کاری اجرایی شود بسیاری از جایگاه هایی که در مناطقی به توزیع بنزین مشغولند که فصلی است و به نوعی بین راهی است درآمدشان به شدت کاهش خواهد یافت. کاری که ما در سال گذشته برای جایگاه های کم فروش کرده ایم این بوده که کارمزد آنها را با یک پایه ای ثابت افزایش داده ایم تا درآمد آنها به دخل و خرج هایشان برسد. اگر واقعا نظام حق العمل کاری اجرایی شود پس تکلیف این جایگاه ها چه می شود؟ضمن آنکه آمارها نشان می دهد سال گذشته اغلب مصرف کنندگان بنزین از کارتهای خود استفاده کردند و تنها ازعرضه ۶۰ میلیون لیتر بنزین روزانه ۱۱ میلیون آن به صورت آزاد فروخته شده که رقم بزرگی به چشم نمی آید.
حاج محمدرضا: ضرب الاجلی برای نفتی ها
چندروز پیش اعضای انجمن جلسه ای تشکیل داده اند و در آن نامه ای به امضاء رسیده که برای امضای دیگر اعضای انجمن به شرهای مختلف فرستاده شده است. ما به دنبال جمع آوری امضاء برای توقف عرضه بنزین از۷ صبح تا ساعت ۱۴ هر روز هستیم تا گلایه خودمان را به گوش مسوولان برسانیم و پس از آن اگر به مشکلات ما رسیدگی نشد قطعا عرضه را به طور کامل متوقف می کنیم. البته این تصمیم فقط مربوط به جایگاه های خصوصی است و ما کاری به جایگاه های دولتی و آن جمله از پمپ بنزین هایی که متعلق به شهرداری است ، نداریم. البته این جایگاه ها در کل ۱۰ تا ۱۵ درصد جایگاه ها را تشکیل می دهند. به هرحال ما از ابتدا هم گفته ایم که نه سیاسی هستیم و نه علاقه ای به کار سیاسی داریم و تنها اینکار در جهت تامین منافع اقتصادی جایگاهداران صورت خواهد گرفت.
سالاری: این انجمن تمام جایگاه ها را تحت پوشش ندارد
اگر تعداد خاصی از جایگاه ها چنین تصمیمی بگیرند با خودشان است. به هرحال این انجمن تمام جایگاه ها را تحت پوشش ندارد. ما همانطور که گفتم باید براساس قانون عمل کنیم.ما حتی سالانه ۱۰ تا ۱۵ درصد بیش از بودجه تخصیصی به این بخش به آنها اختصاص می دهیم.
حاج محمدرضا: درآمد جایگاه ها کم است
یک جایگاه ماهانه ۱۴۶ میلیون تومان هزینه دارد که البته ریز تمام این هزینه ها موجود است. درمقابل ما ۱۵ میلیون تومان درآمد داریم. اگر حتی بخواهیم این رقم هزینه را تعدیل کنیم ماهانه ۹۰ میلیون تومان برای هزینه های جاری یک جایگاه نیاز داریم که تنها ۱۵ میلیون تومان آن تامین می شود.
سالاری: مشاغل خدماتی درآمد محدودی دارند
به هرحال همه ما می دانیم کار خدماتی درآمدش محدود است. این مساله در همه بخش ها کشاورزی،دارویی و لبنی و … به چشم می خورد. جایگاه ها هم پروانه خدماتی دارند و نه تجاری. بنابراین باید انتظارات آنها هم براساس فعالیت های خدماتی باشد نه انتظارات تجاری.
حاج محمدرضا: نمی دانیم عده ای از کجا این حجم بنزین ۱۰۰ تومانی را آورده اند؟
آمار فروش بنزین آزاد به شدت افزایش یافته است. درحال حاضر کسانی به جایگاه مراجعه می کنند که از ۱۲۰۰ لیتر تا ۳ هزار لیتر بنزین ۱۰۰ تومانی در کارت آنها باقی مانده است. کارتهای آنها هم معتبر است. ما نمی دانیم این حجم بنزین را این افراد از کجا آورده اند؟ برهمین اساس این افراد به جایگاه ها مراجعه می کنند و خواستار فروش بنزین ۱۰۰ تومانی خود شده اند همین مساله این روزها دردسرهای ما را افزایش داده است. ضمن آنکه پس از حمله سایبری به نفت در حال حاضر کارتهای بنزین آزاد ما گرفته شده و کارتهایی به ما برگردانده شده که ۸ رقم بارکد روی آنها وجود دارد که تا پمپ بخواهد آنها را بخواند و بنزین را تحویل دهد ۴ تا ۵ دقیقه طول می کشد. برای همین این روزها علاوه بر افزایش مراجعت دارندگان بنزین ۱۰۰ تومانی مدت زمان سوخت گیری هم از ۲ دقیقه به ۶ دقیقه افزایش یافته و همین امر نیز بر مشکلات ما افزوده است.
سالاری: کارتهای موقت بنزین ۱۰۰ تومانی دارند
درحال حاضر کارتهایی که ۱۶ ماه از آخرین تراکنش آنها گذشته وقتی برای دریافت بنزین به جایگاه ها مراجعه می کنند باید با شرکت ملی پخش فراورده های نفتی تماس بگیرند و پس از معرفی خود یک بارکد ۸ رقمی بگیرند برای فعال شدن کارتشان پس از آن براحتی می توانند سوخت گیری کنند. البته اغلب این کارتها شامل کارت های موقت می شوند. عمر این کارتها به ۱۵-۱۶ ماه پیش بر می گردد که برخی از سهمیه هایی بوده که به مثلا بهزیستی و … داده شده و یا مثلا خودرویی که دو گانه سوز بوده و در نزدیکی آنها جایگاه سی ان جی برای سوخت گیری وجود نداشته در آنزمان یک کارت های موقت دریافت می کردند تا بتوانند از بنزین سهمیه ای استفاده کنند.
/۲۲۱۳۱
دانلود
خبرآنلاین