مهرزاد خواجه‌امیری: منتظر پخته شدن صدایم بودم

مهرزاد خواجه‌امیری نیمه دوم دی آلبوم «سایه سوم» را منتشر می‌کند.

مهرزاد خواجه‌امیری، آهنگساز ۲۶ ساله که آلبوم بدون کلام او با نام «خالق» سال ۱۳۸۹ با شمارگان بالا به بازار آمد و بسیار خوب مورد استقبال قرار گرفت، پس از سه سال آلبوم دومش را با صدای خود منتشر می‌کند. در همین ارتباط گفت‌و‌گوی کوتاهی را با این هنرمند جوان انجام داده‌ایم.

 بعد از آلبوم موفق «خالق»، چه شد که تو هم به موسیقی با کلام و خوانندگی روی آوردی؟

 من قبل از این هم می‌خواندم. در این زمینه تدریس هم کرده‌ام و برایم تازگی ندارد.

پس چرا سه سال طول کشید تا بعد از آلبوم اول خود به خوانندگی روی بیاوری؟ 

بحث پختگی صدا در خوانندگی بسیار مهم است که پس از ۲۵ سالگی به دست می‌آید. یک جورهایی چند سال قبل منتظر بودم این مرز سنی را رد کنم و بعد در فضای حرفه‌ای کار خارج دهم.

در حالی که امروز خواننده پاپ کم نداریم، اما «خالق» که یک کار ارکسترال مردم پسند و از جنس آثار یانی و کلایدر من (new age world music) بود، تو را به عنوان آهنگساز ژانری معرفی کرد که در فضای موسیقی ایران کم تولید و شنیده می‌شود. بهتر نبود‌‌ همان سبک را ادامه می‌دادی؟ 

«سایه سوم» هم یک کار ارکسترال و پاپ کلاسیک است و….

منظورم ادامه کار آهنگسازی و تنظیم قطعات بدون کلام است.

خوانندگی در آلبوم «سایه سوم» به این معنا نیست که کار آهنگسازی قطعات بدون کلام را کنار خواهم گذاشت. در آینده باز هم آن ژانر را ادامه می‌دهم.

یک ویژگی آلبوم «سایه سوم» این است که با طیف متنوعی از ترانه سرایان از جمله محمد علی بهمنی، روزبه بمانی، فرید احمدی، سیاوش میرزایی، الناز اسفند فرد و… همکاری کرده‌ای که سبک و سیاق متفاوتی دارند. چرا؟ 

اصلاً دنبال همین تنوع بودم. می‌خواستم ترانه سرایانی که از نظر جنس قلم، نوع گفتار و سبک متفاوت می باشند را در کنار هم گرد بیاورم تا دایره مخاطبان آلبوم را گسترده کنم. با این وجود ترانه‌ها وحدت موضوعی دارند و همه به نوعی تم تردید و خیانت را منتقل می‌کنند. فکر می‌کنم با این تنوع، هر آهنگ می‌تواند بخشی از جامعه مخاطبان را با توجه به سن، تحصیلات، دغدغه‌های اجتماعی و… به خود جذب کند.

 می‌دانم در کنار پیانو که ساز اصلی توست، دودوک را هم که یک ساز متعلق به ارمنستان است، می‌نوازی. چه شد به این ساز علاقه‌مند شدی؟ 

دودوک امروز سازی جهانی شده است که در بسیاری از کارهای ارکسترال و موسیقی فیلم‌ها شنیده می‌شود. دودوک ضمن داشتن نوای حزن انگیز منحصر بفرد خود، قابلیت‌های موسیقایی بسیاری از جمله همراهی با دیگر ساز‌ها را هم دارد. من با سفر به ارمنستان، کلاس‌های استادان بزرگ دودوک را گذرانده‌ام و هر روز که بیشتر با این ساز به ظاهر ساده اخت می‌شوم، بیشتر شیفته توانایی‌ها و پیچیدگی‌های آن می‌شوم.

آیا در آلبوم «سایه سوم» صدای آن را با نوازندگی خودت خواهیم شنید؟ 

در «سایه سوم» از این ساز استفاده نکرده‌ام. اما در آلبوم بعدی من حتماً صدای آن را خواهید شنید. در کنسرتی هم که امسال خواهم داد، از دودوک استفاده می‌کنم.

این کنسرت کی برگزار می‌شود؟ 

بهمن امسال در سالن اریکه روی صحنه می‌روم.

منبع: خبرآنلاین