به گزارش نوساز به نقل از سرویس فناوری ایسنا، مهندس افشاری از مجریان این پروژه، هدف از راهاندازی این آزمایشگاه را کنترل ارتعاشات سازهیی به صورت فعال عنوان کرد و افزود: در این آزمایشگاه با حسگرهای پیزوالکتریک موقعیت آنی سازه را میسنجیم و ارتعاشات ناخواسته سازه را خنثی میکنیم، چرا که ارتعاشات ناخواسته درماشینهایی مثل ماهوارهبرها بسیار مشکلساز است و از آنجا که در سیستمهای فضایی ما محدودیت وزن داریم و نمیتوانیم از متدهای کلاسیکی، مثل جرم و فنر برای خنثی کردن ارتعاشات استفاده کنیم، ناچار به استفاده از این روش هستیم.
وی درباره دیگر کاربردهای پچهای پیزوالکتریک هم خاطرنشان کرد: کاربرد مهم دیگر این مواد در صفحات ماهواره است. ارتعاشات اضافی تولید شده در اثر باز شدن سلولهای خورشیدی و آنتنهای ماهواره در فضا باعث کاهش قابلیت اطمینان این سازهها میشود که استفاده از منطق کنترلی فعال یکی از جدیدترین روشهای پیشنهادی برای مقابله با این ارتعاشات است.
همچنین در توربینهای گازی و بادی هم از این پچها استفاده میشود. ارتعاشات ناشی از عدم تعادل در این سازهها باعث ایجاد سر و صدای زیاد و خستگی سریع سازه میشود و عمر مفید پرههای توربین را بسیار کم میکند.
افشاری تصریح کرد: استفاده از پچهای پیزوالکتریک در پرههای توربین، هم این سر و صداها را کاهش میدهد و هم عمر مفید سازه را بالا میبرد. از دیگر کاربردهای بسیار مهم هوا فضایی این پچها در هواپیماهای توربوپراپ است چرا که سر و صدای زیادی در کابین این هواپیماها ایجاد میشود.
وی با اشاره به این که یکی از بزرگترین مشکلات هواپیمای «ایران ۱۴۰» همین صدای اضافی داخل کابین است که برای مسافران احساس عدم امنیت ایجاد میکند، گفت: در این هواپیماها میتوان با شناسایی مسیرهای انتقال موجهای اکوستیک و استفاده از این پچهای پیزوالکتریک بیش از ۴۰ دسی بل صدای داخل کابین هواپیماهای توربوپراپ را کم کرد. ما به دنبال این هستیم که در هواپیماهای موجود در کشور هم این طرح را پیاده کنیم.
به گفته افشاری برای تجهیز این آزمایشگاه که تحت نظارت و پیگیری دکتر حسینی کردخیلی، راهاندازی شده است، در مرحله اول در حدود ۲۰ هزار دلار هزینه شده اما برای تکمیل و تجهیز کامل آزمایشگاه در حد آزمایشگاههای تراز اول دنیا به بودجهای در حدود ۱۰ برابر این مقدار نیاز است.
آخرین اخبار
منبع: نوسازنیوز
بازنشر: ممتاز نیوز