نشان مردمی بر سینه محمد بنا

در حقیقت باید به سرمربی ۵۴ ساله تیم ملی کشتی فرنگی و دارنده اسبق مدال نقره جهان در سال ۱۹۸۳ کی یف حق داد که احساس خستگی کند.

او طی ۱۰ سال گذشته یک‌تنه با ناملایمات زیادی جنگید و هیچ‌گاه پشت قهرمانانش را خالی نکرد. او برخلاف خیلی‌ها که منافع خود را مقدم بر هر چیز می‌بینند، از حق و حقوق کشتی‌گیران دفاع کرد و هرجا نیز با بی‌مهری به قهرمانان جوان تیمش مواجه شد، زبان به اعتراض گشود و حتی چند بار در اعتراض به وضعیت موجود عطای کار کردن را به لقایش بخشید تا بلکه با وارد کردن تلنگری به مسوولان ورزش،‌ قهرمانان مظلوم و با حجب و حیای کشتی فرنگی را در کانون توجهات قرار دهد، ولو به صورت مقطعی و زودگذر.

جدا از توانایی‌های فنی و مدیریتی، به دلیل همین صفات اخلاقی بود که کشتی‌گیران تیم ملی برای محمد بنا از جان و دل مایه ‌گذاشتند تا تیم ما که پیش از این در عرصه رقابت‌های جهانی و بازی‌های آسیایی خوش درخشیده بود، در المپیک لندن اوج درخشش خود را به نمایش گذاشته و با کسب سه مدال طلا و شکستن طلسم چهل ساله بی‌مدالی در این رشته،‌ بالاتر از روسیه، قهرمان المپیک شود.

هرچند اگر چهار سال به عقب برگردیم، تیم ملی کشتی فرنگی باید در پکن ۲۰۰۸ به این افتخار تاریخی دست می‌یافت، اما امان از کج‌سلیقگی مسئولان وقت کشتی که در سال المپیک،‌ اجازه ندادند بنا به کارش ادامه دهد تا تیم او از جمله حمید سوریان خلع سلاح شده به مصاف حریفان رفته و جملگی نیز شکست بخورند؛ اشتباه بزرگی که بلافاصله بعد از بازی‌های پکن تصحیح شد تا این مربی کاردان که بحق از وی به عنوان معمار موفقیت‌های کشتی فرنگی نام می‌برند، پایه پیروزی بزرگ در لندن ۲۰۱۲ را بنا بگذارد.

شاید اگر مافیای داوری سد راه کار او نمی‌شد، ‌تیم تحت سرپرستی‌اش با چهار طلا در لندن به کار خود پایان می‌داد، اما متاسفانه با سناریویی از پیش تعیین شده، ‌حق سعید عبدولی مقابل کشتی‌گیر فرانسوی پایمال شد تا یک طلا از اردوی کشتی فرنگی دزدیده شود.

با این حال بنا که معتقد است مدال لیاقت خود را طی این سال‌ها از مردم گرفته، در همراهی با کشتی‌گیر جوان تیمش اعلام کرده است که مسئولان ورزش، پاداش یکصد میلیون تومانی در نظر گرفته شده برای او را به سعید عبدولی اختصاص دهند تا نشان دهد که در همه شرایط از وضعیت کشتی‌گیرانش غافل نیست.

به هر حال محمد بنا ثابت کرد که بزرگی بسادگی به دست نمی‌آید و این بزرگی و محبوبیت نیز به تحصیلات عالیه و خوب صحبت کردن نیست. او طی این سال‌ها بیش از آن‌که حرف بزند،‌ خود را با عملش شناساند تا امروز خیلی از کشورها، آرزوی داشتن چنین مربی باکفایتی را داشته باشند.

حجت‌الله اکبرآبادی – دبیر گروه ورزش