نقش حرکت های تعادلی در ورزش

به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ تعادل یکی از فاکتورهای آمادگی جسمانی بشمار می رود که این فاکتور در اکثر ورزشها، یکی از مهمترین فاکتورها محسوب می شود و مربیان و ورزشکاران باید به آن توجه کافی داشته باشند.

فاکتور تعادل در ورزش هایی چون ژیمناستیک، باله، بسکتبال، ورزشهای رزمی و دیگر ورزشها، نقش مهمی را ایفا می کند.

اما یک ورزشکار چگونه می تواند تعادل لازم را کسب کند؟

حرکت های تعادلی را می توان به ۳ قسمت ایستا یا بدون حرکت، نیمه پویا و پویا یا دارای حرکت،
تقسیم کرد.

از تمرینات تقویت تعادل که مربیان می توانند از آن برای افزایش تعادل ورزشکارانش استفاده کنند، به شرح زیر آمده است؛

۱-ورزشکاران آغاز به دویدن می کنند و با شنیدن صدای دست مربی یا صدای سوت، روی پنجه پا می ایستند.
در مراحل پیشرفته این تمرین می توانند حرکت را به سمت عقب نیز انجام دهند و لازم به ذکر است که حرکاتی که به سمت عقب صورت می گیرد، نقش بسزایی در افزایش تعادل دارد.
۲- ورزشکاران روی یک خط مستقیم حرکت می کنند، سپس با صدای دست حرکت پرش انجام می دهند و در هنگام فرود جای پای خود را عوض می کنند.
۳- اشخاص روی یک پا در مقابل یکدیگر قرار می گیرند. در این حرکت هم فرد می کوشد ضمن حفظ تعادل خود با تنه زدن به فرد دیگر تعادل او را به هم بزند.
۴- دو در وضعیتی که یک پای آنها روی زمین است، در مقابل یکدیگر قرار می گیرند و علاوه بر اینکه سعی می کنند تعادل خود را حفظ کنند، با زدن کناره پاها به یکدیگر، تلاش می کنند تعادل طرف مقابل را به هم بزنند.
۵- حرکت روی چوپ موازنه نیز سبب تقویت تعادل دو می شود. این حرکت را می توان رو به جلو، رو به عقب یا روی پنجه پا انجام داد.
۶- روی تردمیل به سمت عقب راه رفتن که هم می تواند با شیب یا بدون شیب صورت گیرد.

اگرچه تعادل قابلیتی جسمانی است که در نتیجه تمرین و تکرار و مطابق با برنامه های منظم تقویت می شود، اما ورزشکاران یا نوآموزان که تعادل ضعیفی دارند، می توانند با بهره گیری از برخی شگردهای خاص در حرکات ورزشی به ضعف خود فائق آیند.

برای مثال، وقتی حرکت صعود و فرود روی ترامپولین انجام می شود، اجرا کننده می تواند چشمانش را به نقطه ای دور متمرکز کند. این عمل سبب می شود که چشم فقط از یک نقطه تصویربرداری کند و اشیای متحرک کمتر به چشم آیند.

بکارگیری این روش توانایی فرد را در ادامه حرکت افزایش می دهد و باث می شود که او دچار حالت گیجی نشود.

همچنین در تمرینهای ژیمناستیک و ورزشهای باستانی که از حرکات چرخشی بیشتر استفاده می شود، به اشخاص متبدی می توان آموزش داد حرکات را با برنامه منظم در هر دو جهت (موافق و مخالف) انجام دهند.

برای تقویت سطح تعادل در کودکان نیز می توان از راه رفتن روی سطحی با قابلیت ارتجاعی، راه رفتن روی خط و ایستادن روی یک پا استفاده کرد./مح