اول پرسپولیس
از پرسپولیس شروع میکنیم دنیزلی به درستی معتقد بود که ده بازیکن باید از پرسپولیس بروند چرا که این پیراهن برای تن آنها گشاد است. این حرف حدود یک ماه قبل گفته شد و نتایج سرخها طی فصل گذشته هم این مسئله را تایید میکند. با این برنامه در واقع مشخص بود که اگر رویانیان میخواهد تیم سال بعد به فلاکت تیم سال قبل دچار نشود باید در پرسپولیس سونامی ایجاد کند و این همان چیزی است که امروز در پرسپولیس میبینیم.
خرید قاضی به عنوان یک مهاجم هدف کامل، خرید بنگر، سیدجلال حسینی و ماهینی و البته گردان در خط دفاع و دروازه نشاندهنده شرایط فوقالعاده این تیم در تغییرات است. خط دفاعی سرخها شرایط بسیار بدی داشت و باید تغییرات عمدهای در آن به وجود میآمد که رویانیان چنین حرکتی را انجام داده است و برخلاف علی پروین که از یارگیری ناراضی بود و کنار کشید، باید تاکید کنیم که پرسپولیس مسیر درستی را در تغییرات پیش روی خود میبیند با این حال اما یک جای کار میلنگد و آن عدم حضور دنیزلی در تهران است.
پرسش اینجاست که اگر این لیست خریدها را دنیزلی بدهد و پس از آن به ایران نیاید و طبق شایعهها یک مربی پرتغالی به ایران بیاید آن وقت تکلیف چیست؟ آیا این خریدها با تفکرات ذهنی و سیستماتیک آن مربی همخوانی خواهد داشت؟ و آیا او اصلا با تیمی که نمیشناسد میتواند موفق شود؟
در واقع خریدها به نظر خوب میآیند اما نقطه نگرانی برای پرسپولیس چفت شدن خریدهای جدید با بستههای ذهنی سرمربی جدید است، چرا که به نظر میرسد دنیزلی از انگیزه کافی برای حضور در تهران برخوردار نیست و این مسئله را میتوان از مذاکره با بشیکتاش و بهانههای مختلف در مورد دختر و پدر همسر دنیزلی فهمید. در واقع سرخها تیم را با سلیقه دنیزلی (احتمالا) میبندند اما ممکن است سرمربی آنها کس دیگری باشد.
استقلال منطقی
استقلال امسال برخلاف سال قبل کمهیاهوتر حرکت میکند اما بهزعم نگارنده منطقی پشت خریدهای فتحالهزاده و قلعهنوعی حاکم شده است و آن منطق این است:
حفظ نسبی تیم سال قبل و برطرف کردن نقاط ضعف برای بستن تیمی بهتر. استقلال سال قبل در دفاع وسط فاقد بازیکن پشتیبان بود که حالا با حفظ منتظری و عمرانزاده و احتمالا اضافه شدن صادقی این شرایط تا حدودی بهتر خواهد شد. استقلال فصل قبل در نیمفصل دوم فاقد یک مهاجم نوک کامل که هم در سرزنی و هم در بازی روی زمین شرایط بهتری داشته باشد بود که این هم احتمالا با جذب انصاریفرد تا حدودی مرتفع میشود. منوچهری هم میتواند نقش مهاجم سرزن را برای استقلال بازی کند.
استقلال در جناح چپ هم چنان پرقدرت نبود که با جذب بیکزاده این معضل هم تا حدود زیادی برطرف شده است و اگر ساموئل و زندی و بائو را هم در نظر داشته باشیم در جناح چپ استقلال میتواند با جناح راست خودش رقابت داشته باشد. یعنی جایی که حمودی و حیدری این اواخر هماهنگ و سرعتی شده بودند. جذب بائو و دهنوی که هر دو هم در هافبک دفاعی و هم در هافبک تهاجمی فوقالعاده کار میکنند وسط زمین را هم برای استقلال محکم میکند تا جایی که شاید حتی جدایی جباری هم برای استقلال مشکل حادی ایجاد نکند. البته آندرانیک تیموریان قصه دیگری دارد و با خروج او استقلال بهترین هافبک دفاعی فعلی ایران را از دست میدهد که جانشین هم ندارد که ندارد. باید دید قلعهنوعی برای جدایی آندو چه فکری خواهد کرد؟ اما بهزعم ما این تیم با پر کردن جای آندو تیمی کامل میشود که با توجه به زمان باقیمانده و تجربه فتحالهزاده در یارگیری (او در عرض یک روز پس از ماندگاری در استقلال ۶ بازیکن را جذب کرد که در نوع خودش یک رکورد محسوب میشود) مرتفع خواهد شد.
سپاهان
سپاهان قلب دفاع خودش را دستخوش تغییر دیده است اما این به آن معنی نیست که این تیم در کورس قهرمانی حضور نخواهد داشت چرا که سپاهانیها با بودجه بیشتر طی سالهای اخیر تیمهای پایهای خوبی دارند و در سازندگی بهتر از دیگران عمل کردهاند. از سوی دیگر خریدهای جدیدی هم طی روزهای آتی برای آنها رخ خواهد داد که وضعیت این تیم را بهبود میبخشد. سپاهان با کرانچار، رحمان احمدی، جانواریو، سزار و… شرایط خوبی خواهند داشت اگر و تنها اگر قلب دفاع خود را ترمیم کنند که این هم دور از ذهن نیست.
تراکتورسازی و مس کرمان
تراکتورسازی از نقل و انتقالات عقب است و احتمالا با جذب سرمربی خارجی عقبتر هم خواهد ماند. چرا که عملا مربی خارجی اشرافی بر لیگ و بازیکنان فعلی ایران ندارد و به نظر نمیرسد که بتواند در نقل و انتقالات خوب عمل کند به ویژه آن که بازیکنان ستاره طی روزهای اخیر جذب شدهاند و تعداد کمتری از آنها باقی ماندهاند.
از سوی دیگر مس کرمان امسال با توان مالی خوبی وارد بازار شده اما بعید است که با این تیم فنی در کورس قهرمانی قرار بگیرد. (کارنامه این را میگوید)
باید دید تکلیف این دو باشگاه چیست و کار این دو به کجا میرسد؟ از ما بپرسید میگوییم از هفته ششم کمکم صدای تغییر مربیان در این دو تیم به گوش میرسد و البته دیگر کار زیادی نمیتوان آنجا انجام داد. اینها البته نوشتههایی بدون سند است، کسی چه میداند؟ شاید هم همین دو تیم آواز قهرمانی سر دهند! چرا که در فوتبال ایران زیاد نمیتوان چیزی را پیشبینی کرد.
بولتن نیوز