نگاهی به دستمزدهای مربیان خارجی تیم ملی ایران از ابتدا تا امروز

دستمزد مربیان خارجی تیم ملی فوتبال ایران، همواره از دردسر های فدراسیون فوتبال بوده است.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، یکی از موضوعات محل مناقشه و بحث که همیشه هم از طرف مربیان داخلی مورد اعتراض قرار می گیرد، دستمزد مربیان خارجی تیم ملی است. نکته دیگر نیز عدم شفاف سازی مبالغ این قراردادها از طرف فدراسیون است که به جز دو مورد هیچگاه مبلغ دستمزد مربیان خارجی تیم ملی بصورت رسمی اعلام نشده است. اولین مربی خارجی تیم ملی ایران آلفرد جیمز گیبل انگلیسی بود که در شهریور ماه ۱۳۲۷ به تهران آمد. دستمزد این مربی انگلیسی هفته ای ۲۰ لیره استرلینگ بود که با نرخ آن روز دریافتی او ماهیانه ۱۱۰۰ تومان می شد.

این در حالی بود که قبل از او حسین صدقیانی مربی تیم ملی بود و ماهی ۶۰ تومان حقوق می گرفت! در واقع آقای گیبل در یک سال حدود  هزار لیره دریافت می کرد بعلاوه هزینه های سفر به لندن و اقامت در تهران به همراه همسرش. قرارداد او با فدراسیون فوتبال، شفاف ترین قرارداد بوده است که در نشریات وقت نیز چاپ شد. ادموند مایوفسکی اتریشی دومین مربی خارجی تیم ملی بود که در سال ۱۳۳۵ ماهیانه دو هزار تومان دستمزد از فدراسیون می گرفت. گئورگی سوچ مجاری که تیم ملی را نایب قهرمان بازی های آسیایی ۱۹۶۶ کرد، یک قرارداد ۳۰ هزار تومانی و ماهی ۵۰۰ تومان حقوق با فدراسیون بسته بود.

ایگور نتوی روسی در سال ۱۳۴۹ سرمربی تیم ملی شد. حقوق ماهیانه او ۶۰۰ دلار بود و فدراسیون فوتبال ماهیانه ۲ هزار تومان نیز به عنوان هزینه اقامت به او پرداخت می کرد. در واقع او طی یک سالی که سرمربی تیم ملی بود ۸۰ هزار تومان دریافت کرد. اما فرانک اوفارل ایرلندی که در سال ۱۳۵۳ سرمربی تیم ملی شد و ایران را قهرمان بازی های آسیایی ۱۹۷۴ کرد، ۵۰۰ هزار تومان دستمزدش بود که صدای همه مربیان داخلی را درآورده بود. ناصر ابراهیمی در همان زمان طی یک مصاحبه گفته بود “فرق بین اوفارل و مربیان ایرانی ۴۹۸ هزار تومان است”!

از مبلغ قرارداد استانکو در سال ۱۳۷۳ اطلاعاتی در دسترس نیست، اما تومیسلاو ایویچ در دی ماه ۱۳۷۶ با قرارداد ۴۰۰ هزار دلاری سرمربی تیم ملی شد که رقمی معادل ۷۰۰ میلیون تومان بود و رکوردی در تاریخ فوتبال ایران به حساب می آمد. میروسلاو بلاژویچ در زمستان ۱۳۷۹ به تهران آمد و با قرارداد ۷۰۰ هزار دلاری رکورد دوست قدیمی اش را شکست. بلاژ  اولین مربی میلیاردی فوتبال ما لقب گرفت. بعد از او،  برانکو ایوانکوویچ در دوره دوم مربیگری اش در تیم ملی(آبان ۸۳- خرداد ۸۵) مبلغ یک میلیون و ۱۱۰ هزار دلار گرفت و بعد ها طی شکایتی از فدراسیون فوتبال در فیفا موفق به اخذ غرامت ۶۴۰ هزار دلاری بابت پاداش صعود به جام جهانی نیز شد. نکته جالب در مورد برانکو اینکه او ۵۵۰ میلیون تومان مالیات بدهکار است و سال گذشته نیز به همین دلیل با تیم الاتفاق به تهران نیامد!

افشین قطبی نیز به عنوان مربی ایرانی- خارجی ۸۰۰ هزار دلار بابت مربیگری در تیم ملی گرفت. رقم قرارداد و جزئیات آن به طور شفاف از سوی فدارسیون فوتبال اعلام شد. اما آخرین سرمربی خارجی تیم ملی، کارلوس کی روش، گران ترین مربی خارجی تاریخ فوتبال ایران است. گفته می شود او برای ۳ سال مبلغ ۹ میلیون دلار از فدراسیون فوتبال می گیرد و البته پاداش جداگانه بابت صعود به جام جهانی. مبلغ دریافتی سالیانه او تقریباً شش برابر دستمزد آخرین سرمربی ایرانی تیم ملی، یعنی علی دایی، است.


باشگاه خبرنگاران

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.