نگاهی به پرفروش‌ترین و کم‌فروش‌ترین سال‌های سینما

گردآوری توسط گروه فرهنگ و هنر ممتاز نیوز

14-9-18-1419381

چطور در یک سال فیلم‌های روی پرده سینمای با استقبال گسترده‌ای مواجه می‌شوند و در یک سال، اکران فیلم‌ها اقبالی در میان مخاطبان ندارد؟ همه چیز به فیلم‌ها برمی‌گردد یا اتفاقات جامعه؟

به گزارش ممتاز نیوز به نقل از بانی فیلم، سینمای ایران در سال یکی از سال‌های نسبتا پررونق را پشت سر می‌گذارد، سه فیلم «طبقه حساس»، «کلاشینکف» و «رد کارپت» با بازی رضا عطاران در اکران با استقبال بسیاری مواجه شدند و همچنین «شهرموش‌ها۲» با فروش بالای خود رکوردهای فروش سینمای ایران را تغییر داده است. در روزهایی که سینمای ایران با فروش نسبتا خوب فیلم‌ها روبروست، بررسی عناصری که در رونق فروش فیلم در یکسال تاثیرگذار هستند از یک سو و همچنین سال‌هایی که سینمای ایران با بیشترین میزان فروش و کمترین میزان مواجه بوده است، می‌تواند اطلاعات قابل توجهی در مورد چگونگی بالا و پایین رفتن آمار و ارقام فروش در سینمای ایران ارائه کند.

براساس آمار ثبت شده در سینمای ایران، سال ۱۳۶۸ پرفروش‌ترین سال سینمای ایران بوده و سال فیلم‌های روی پرده کمترین میزان فروش را داشته‌اند. در سال ۱۳۶۸ سینمای ایران ۸۰ میلیون مخاطب داشته (آماری نزدیک دو برابر جمعیت کشور) و در سال ، کمی بیش از ۹ میلون نفر به سینما رفتند.

۱۳۶۸

سال ۱۳۶۸ پرمخاطب‌ترین سال سینمای ایران و یکی از پررونق‌ترین مقاطع اکران در سراسر کشور بوده است. در این سال با وجود رونقی که گیشه داشت، تهیه‌کنندگان و دست‌اندرکاران سینمایی، نگرانی‌هایی نسبت به کاهش تعداد مخاطبان داشتند و برای جلوگیری از آسیب‌هایی احتمالی گاه به سمت فیلم‌های تجاری گرایش پیدا کردند. برخی از این فیلم‌ها ابتدا در شهرستا‌ن‌ها به نمایش درآمدند تا زمینه مناسب‌تری برای جذب تماشاگر به وجود آید.

سیدمحمد بهشتی یکی از مدیران سینمایی دهه ۶۰ در گفت‌و‌گویی با خبرآنلاین در مورد مخاطبان سینما در این دهه گفته بود: «فیلم سینمایی «خانه دوست کجاست» یکی از پرمخاطب‌ترین فیلم‌های سینما ایران بوده است؛ اما نه در اکران اول. فیلم این کیفیت را داشته که ۲۰ سال بعد هم دیدنی باشد و مورد توجه واقع شود. البته برخی از همین فیلم‌ها در اکران اول هم پرفروش بوده‌اند؛ مثل «هامون» و یا «شهر موش‌ها». در دهه ۶۰ ما سال‌هایی را داشتیم که سینمایمان ۸۰ میلیون مخاطب داشت، در صورتیکه جمعیت کشور ۵۰ میلیون نفر هم نبود. به ازای هر نفر، یک بار و نیم مراجعه به سینما در سال داشتیم.»

از جمله فیلم‌های پرفروش سال ۱۳۶۸ می‌توان به «سرب» به کارگردانی مسعود کیمیایی با فروش ۶۸٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال، «زرد قناری» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد با فروش ۷۰٫۸۱۰٫۵۰ ریال، «عروسی خوبان» ساخته محسن مخملباف با فروش ۸۷٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال، «کشتی آنجلیکا» به کارگردانی محمد بزرگ‌نیا با فروش ۹۳٫۳۴۸٫۱۸۰ ریال، «در مسیر تندباد» مسعود جعفری جوزانی با فروش ۹۷٫۷۲۲٫۱۲۰ ، «بای‌سیکل‌ران» به کارگردانی محسن مخملباف با فروش ۱۰۲٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال، «روز باشکوه» به کارگردانی کیانوش عیاری با فروش ۱۳۲ میلیون ریال، «گلنار» به کارگردانی کامبوزیا پرتوی با فروش ۱۶۰ میلیون ریال اشاره کرد.

«باشو غریبه کوچک» ساخته بهرام بیضایی هم از فیلم‌های اکران شده این سال است که به فروش ۳۳٫۸۶۵٫۵۶۰ ریالی دست پیدا می‌کند.

آنچه در سال مخاطب را از رفتن به سینما بازداشت نه افت یک دفعه‌ای تولیدات سینمای ایران بود و نه گران شدن ناگاه قیمت بلیت‌ها و نه گرفتار شدن مردم،‌ مهمترین دلیل پایین آمدن اعتماد مخاطب به سینما بود. پایین کشیدن فیلم‌های اکران از پرده سینما، تظاهرات علیه دو فیلم «خصوصی» و «گشت ارشاد» در خیابان‌ها موجب شد چنان دل مخاطب از سینما زده شود که حتی «کلاه قرمزی و بچه ننه» هم نتوانند اتفاق ویژه‌ای را در سینمای ایران رقم بزنند.

در روزهایی که ادبیات مدیران سینمایی و برخی از اهالی سینما تعجب خوانندگان حرف‌هایشان را به همراه داشت و در زمانی که توهین به سینما و سینماگران ساده‌ترین کاری بود که هر فردی خارج و داخل سینما می‌توانست انجام دهد، دیگر مخاطبان علاقه‌ای به دیدن فیلم‌ها در سالن‌های سینما از خود نشان نمی‌دادند.

فروش کل سینماهای کشور در سال‌ ، به ۳۲ میلیارد و ۲۸۰ میلیون تومان رسید. در سالی که فیلم‌هایی چون «کلاه قرمزی و بچه‌ننه»، «من مادر هستم»، «خوام میاد» و «گشت ارشاد» جزو پرفروش‌های آن هستند.

درگیری‌ها بر سر سینما آزادی بین حوزه هنری و شورای صنفی نمایش، همچنین تحریم برخی فیلم‌های سینمایی از سوی حوزه هنری و مسائلی از این دست، سینما را از اصل تولیداتش دور و به حاشیه‌ای کشاند که موجب شد کمترین میزان فروش فیلم‌های سینما به این سال اختصاص پیدا کند. البته برخی از فیلم‌های تحریمی حوزه هنری جزو پرفروش‌های آن سال محسوب می‌شوند، از جمله «خوام میاد» و «من مادر هستم» که فیلم اول به دلیل میل و ذائقه مدیران حوزه هنری سینما آزادی را در اختیار نداشت و فیلم دوم به صورت رسمی جزو فیلم‌های تحریمی حوزه هنری بود.

آشفتگی اوضاع سینما سال را به عنوان بی‌رونق‌ترین سیال سینمای ایران در تاریخ ثبت کرده است.

آنچه در کنار کیفیت فیلم‌های اکران شده، میزان مخاطب سینماها را تحت تاثیر قرار می‌دهد،‌ شکل مدیریت سینماست. در مقاطعی که سینما به درستی مدیریت شده، فیلم‌های متوسط فروش خوبی داشته‌اند، و در مقاطعی که مدیریت اطمینان مخاطب را نسبت به سینما از بین برده، حتی فیلم‌های خوب در اکران امکان عرض اندام به دست نیاورده‌اند.

اخبار ایران
باز نشر: سایت خبری تحلیلی ممتاز نیوز www.momtaznews.com

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.