۲۹فروردین۱۳،
پروردگار خلق و خداوند کبریا
دادار غیب دان و نگهدار آسمان
رزّاق بندهپرور و خلّاق رهنما
ارباب شوق در طلبت بیدلند و هوش
اصحاب فهم در صفتت بیسرند و پا
یاد تو روحپرور و وصف تو دلفریب
نام تو غمزدای و کلام تو دلربا
شاهان برآستان جلالت نهاده سر
گردنکشان مطاوع و کیخسروان گدا
خواهندگان درگه بخشایش تواند
سلطان در سرادق و درویش در عبا
آن دست بر تضرّع و این روی برزمین
آن چشم بر اشارت واین گوش برندا
یارب به نسل او که قمر زان دو نیم شد
تسبیح گفت در کف میمون او حصا
یارب به نسل طاهر اولاد فاطمه
یارب به خون پاک شهیدان کربلا
یارب به صدق سینه پیران راستگوی
یارب به آب دیده مردان آشنا
دلهای خسته را به کرم مرهمی فرست
ای نام اعظمت در گنجینه شفا
یارب خلاف امر تو بسیار کردهایم
و امید بسته از کرمت عفو مامضی
چشم گناهکار بود بر خطای خویش
ما را زغایت کرمت چشم در عطا
یارب به لطف خویش گناهان ما بپوش
روزی که رازها فتد از پرده بر ملا
همواره از تو لطف خداوندی آمدهاست
وز ما چنانکه در خورما فعل ناسزا
عدل است اگر عقوبت ما بی گنه کنی
لطف است اگر کشی قلم عفو بر خطا
یارب قبول کن به بزرگی و فضل خویش
کان را که رد کنی نبود هیچ ملتجا
سهل است اگر به چشم عنایت نظر کنی
اصلاح قلب را چه محل پیش کیمیا؟
اولیتر آنکه هم تو بگیری به لطف خویش
دستی و گرنه هیچ نیاید زدست ما
سعدی شیرازی
باشگاه خبرنگاران
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com