نی انبان یک ساز ایرانی نیست؛ ریشه اصلی آن اسکاتلندی است؛ این ساز توسط کشتی‌های پرتغالی به مناطق بندری وارد و بیشتر در جنوب و جنوب شرقی ایران رایج شده است.
یک پژوهشگر موسیقی دربارهٔ ساز نی انبان گفت: نی انبان یکی از قدیمی ترین سازهایی است که در کشورهای بسیاری، آن را به عنوان ساز اصیل می‌شناسند ولی شکل ظاهری آن مقداری با هم تفاوت دارد. در زمان‌های قدیم مردمی که از جایی به جای دیگر می‌رفتند، این ساز را هم با خود جابه جا می‌کردند وبا تغییر دادن شکل ظاهری آن، آن ساز را در منطقهٔ تازه مورد استفاده قرار می‌دادند و پس از مدتی جز سازهای سنتی آن منطقه در می‌آمد. با اینکه این ساز در کشورهای مختلف از نظرشکل و صدا تفاوت‌هایی دارد، ولی نمی‌توان گفت که مشابه یکدیگر نیستند.
این پژوهشگر در ادامه افزود: نی انبان در کرمان از سازهای اصلی به شمار می رود و حدود ۳۸۰ نوازنده در منطقه های مختلف از جمله جیرفت، سیرجان، بافت این ساز را می نوازند، همچنین در جنوب استان کرمان این ساز رواج دارد و جایگاه آن مانند سازهای سرنا و دهل است که بیشتر در مراسم عروسی و شادی ها از آن استفاده می کنند.
نی انبان یک ساز ایرانی نیست
وی در ادامه بیان کرد: نی انبان یک ساز ایرانی نیست بلکه ریشه اصلی آن در اسکاتلند است و در زمان های قبل این ساز توسط کشتی های پرتغالی به مناطق بندری وارد شد و بیشتر در جنوب و جنوب شرقی ایران رواج پیدا کرد.
ایشان در ادامه تاکید کرد: مهم ترین ویژگی این ساز این است که نواختن آن مانند ساز سرنا نیاز به نفس بسیار ندارد و نوازنده را خسته نمی کند، همچنین تنها مشکل این ساز این است که صدای آن نسبت به سرنا کمتر است.
این پژوهشگر در ادامه خاطرنشان کرد: در منطقه کرمان ملودی های این منطقه را با این ساز می نوازیم و اصلا تحت تاثیر خوزستان نیستیم، همچنین این ساز متعلق به منطقه خاصی نیست و در بیشتر مناطق مختلف از این ساز استفاده می کنند.