هر شب با قرآن/از رنگ در بی‌رنگ شو …

مقصود مولانا از عقل کل همان عقل فعال ابن‌سیناست که می‌توان از نظر کردن در شگفتی‌های گل او را ملاحظه کرد.

شیخ محمود شبستری در بخش پاسخ به سؤال از ماهیت من به همین آیه نور اشاره می‌کند و می‌گوید: وقتی تعینات و محدودیت‌هایی بر آن وجود مطلق یا نور مطلق عارض می‌شود من و ما و او پدید می‌آید.

هنگامی که هستی مطلق اشارت و تعینی را می‌پذیرد از آن اشارت به من و ما و او تعبیر می‌کنند زیرا آن وجود مطلق اشاره پذیر نیست و اگر به او اشاره کردند معلوم است که به یکی از تعینات عالم اشاره داده‌اند.

به تعبیر دیگر ما نشانی از  خدای بی‌نشانیم:

من و تو عارضِ ذات وجودیم       مشبّک‌های «مشکات» وجودیم
همه یک نور دان اشباح و ارواح       گه از آیینه پیدا گه ز مصباح            
گلشن راز

شیخ محمود در جای دیگری از گلشن راز آن نور الهی را که روشن کنندۀ آسمان و زمین است همان شاهد یکتی عالم خوانده است که در صورت‌های گوناگون در کائنات متجلی می‌شود و از جمله شراب عشق شیشۀ همان مصباح است.

شاهد، همان فروغ انوار الهی است که از درخت بر موسی چون شرر آشکار شد: