۲۶خردادماه،
آیه ۱۶ – ۱۷ سوره یوسف
وَجَاؤُواْ أَبَاهُمْ عِشَاء یَبْکُونَ ﴿۱۶) قَالُواْ یَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَکْنَا یُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَکَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَا وَلَوْ کُنَّا صَادِقِینَ ﴿۱۷﴾
و شب هنگام گریان نزد پدر آمدند ۱۶ . گفتند ای پدر، قصه این است که ما چون برای مسابقه رفتیم و یوسف را به نگهبانی بر سر کالا و متاع خود نشاندیم، گرگی یوسف را بخورد و تو هرگز سخن ما را باور نخواهی کرد، اگرچه از راست گویان باشیم ۱۷
نخست اینکه گفتند ما به مسابقۀ اسب سواری رفتیم در حالیکه به پدر گفته بودند ما یوسف را به ببریم تا تفریح و بازی کند.
دیگر آنکه گفتند ما یوسف را بر حفاظت و مراقبت از متاع خود گماشتیم درحالی که برای حفاظت پهلوانی لازم است ستبر و قوی هیکل که بتواند با دزدی یا حیوانی که به آن متاع حمله می کند بجنگد در حالی که یوسف نوجوان، حریف چنان کاری نبوده است.
سوم آنکه پیراهن سالمی آغشته به خون دروغ آوردند و گفتند او را گرگ خورده است و تو ما را باور نخواهی کرد در حالی که انسان راستگو با اقتدار سخن می گوید.
راستگو ایمان دارد که حتماً سخنش را باور خواهند کرد و دیگر آنکه جملۀ «اگر چه از راستگویان باشیم» خود نشان عدم صداقت است.
شگفتا از این همه دروغ که در چند کلمه و نتوانستند پدر را بفریبد.
اگر جفت گردد زبان با دروغ نگیرد ز بختِ سپهری فروغ
فردوسی
داستان کوتاه قلب سخن چین اثر آلن پو اضطراب دورنی و پریشانی خاطر دورغگو را به زیبایی تمام کرده است چنان که هر که بخواند هرگز گرد دروغ نگردد.
باشگاه خبرنگاران
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com