هشدار: با این اعمال وارد جهنم میشوید!

به راستى که بزرگترین خیانت ، خیانت به امت ، و زشت ترین دغلکارى ، دغلکارى زمامداران است.
پاسخ به این پرسش در سخنان امام علیه السلام به روشنى بیان گردیده است:
۱ – لغزش ها:
«… الا و ان الخطایا یا خیل شمس حمل علیها أهلها، و خلعت لجمها، فتقحمت بهم فى النار…» (۱)
… آگاه باشید که خطاها بى تقوایى ها همانند اسبان سرکش لجام گسیخته اى مى باشد که صاحبان آنها بى تقوایان بر آنها سوار گردیده و همراه آنها در آتش دوزخ فرو افتند…
۲ – اهمیت ندادن به نماز:
«تعاهدوا امر الصلوه ، و حافظوا علیها، و استکثروا، و تقربوا بها فانها کانت على المۆمنین کتابا موقوتا، الا تسمعون الى جواب اهل النار حین سئلوا ما سلککم فى سقر؟ قالوا: لم نک من المصلین سوره المدثر /۴۲ و ۴۳ و انها لتحت الذنوب حت الورق و تطلقها باطلاق الربق …» (۲)
نماز را رعایت ، و بر آن محافظت نمایید و آن را بسیار به جا آورید، و به وسیله آن به خداوند نزدیک گردید، که آن براى مۆمنان در هنگام مخصوصى واجب گردیده است ، آیا پاسخ دوزخیان را نمى شنوید در آن هنگام که از آنان پرسش مى شود: (چه چیز شما را به دوزخ کشانیده است؟ مى گویند: ما از نمازگزاران نبوده ایم)، به راستى که نماز گناهان را مى ریزد، همانند ریخته شدن برگ درخت، و نماز انسان را از کیفر گناه رها مى گرداند همانند رها شدن زنجیر از گردن انسان به زنجیر بسته شده …
۳ – نپرداختن زکات :
…ثم ان الزکاه جعلت مع الصلوه قربانا لأهل الاسلام ، فمن أعطاها طیب النفس بها، فانها تجعل له کفاره ، و من النار حجازا حجابا و وقایه … (۳)
…سپس پرداخت زکات اموال همراه با نماز براى مسلمانان به عنوان وسیله و ابراز نزدیک شدن انسان به خداوند قرار داده شده است ، پس هر که به میل و رغبت آن را بپردازد، سبب کفاره گناهان و مانع و نگهدارنده انسان در برابر دوزخ مى شود…
…من شما را بر راهى روشن جهاد در راه خدا فرا خوانده ام که در برابر آن ، تنها کسى به هلاکت مى رسد که به سبب سرشت فساد آلود خود اهل هلاکت باشد، کسى که در میدان جهاد استقامت داشته باشد به بهشت مى رود، و کسى که در این راه بلغزد به دوزخ مى رود
۴ – خیانت در امانت :
…ثم أداء الأمانه ، فقد خاب من لیس من أهلها… (۴)
…سپس اداى امانت است، پس آنکه اهل آن امانت نباشد، زیان نموده است …
…و من استهان بالاءمانه ، و رتع فى الخیانه ، و لم ینزه نفسه و دینه عنها، فقد أحل أخل بنفسه الذل و الخزى فى الدنیا، و هو فى الأخره أذل و أخزى و ان أعظم الخیانه خیانه الامه و أفظع الغش غش الأئمه . (۵)
…و هر که امانت را سبک بشمارد و همانند چهارپایان چراگاه خود را در وادى خیانت قرار بدهد، و خود و آیین خود را از آن پاک نگرداند، در دنیا خود را خوار زبون و پست و رسوا گردانیده و در روز واپسین خوارتر و رسواتر خواهد بود، و به راستى که بزرگترین خیانت ، خیانت به امت ، و زشت ترین دغلکارى ، دغلکارى زمامداران است.
۵ – سرکشى و فساد در روى زمین :
…فلما نهضت بالأمر نکثت طائفه و مرقت اءخرى و قسط آخرون ، کأنهم لم یسمعوا کلام الله ، حیث یقول : تلک الدار الاخره نجعلها للذین لا یریدون علوا فى الاءرض و لا فسادا و العاقبه للمتقین . سوره القصص /۸۳ بلى و الله لقد سمعوها و وعوها، ولکنهم حلیت الدنیا فى اءعینهم و راقهم زبرجها… (۶)
… پس چون به امر خلافت برخاستم گروهى پیمان بیعت خود با مرا شکستند از ناکثین اصحاب جمل شدند که جنگ جمل را برپا کردند و گروهى دیگر از حق خارج گردیدند از مارقین خوارج شدند که جنگ نهروان را پدید آوردند و گروهى بر حکومت حق على علیه السلام ستم روا داشتند از قاسطین معاویه و یارانش شدند که جنگ صفین را برپا کردند گویا آنان این سه گروه سخن خداوند را نشیدند در آنجا که فرمود: آن سراى آخرت را براى کسانى قرار مى دهیم که در روى زمین نخواهند سرکشى کنند و نخواهند فساد پدید آورند و سرانجام نیک از آن پارسایان است . آرى به خداوند سوگند که این آیه را شنیدند و آن را فهمیدند، ولى دنیا در برابر دیدگان آنان زیبا جلوه کرد، و زیور دنیا آنان را فریب داد…
۶ – لغزش و گریز از میدان جهاد:
در مقام تشویق به جهاد و پیکار در راه خدا فرمود:
…لقد حملتکم على الطریق الواضح التى لا یهلک علیها الا هالک ، من استقام فالى الجنه ، و من زل فالى النار . (۷)
…من شما را بر راهى روشن جهاد در راه خدا فرا خوانده ام که در برابر آن ، تنها کسى به هلاکت مى رسد که به سبب سرشت فساد آلود خود اهل هلاکت باشد، کسى که در میدان جهاد استقامت داشته باشد به بهشت مى رود، و کسى که در این راه بلغزد به دوزخ مى رود.
۷ – خشم :
با مردم به هنگام روبرو شدن و نشستن و داورى کردن به نیکى برخورد کن با آنان گشاده روى و خوش برخورد و همنشین خوبى باشد و به هنگام داورى در اختلافات در میان آنان از حق دورى مگزین و به داد و عدل داورى کن. و از خشم بر مردم بپرهیز! که آن خشم گونه‌اى از سبک مغزى و ره‌آوردى از شیطان است، و بدان که آنچه تو را به خداوند نزدیک گرداند تو را از آتش دوزخ دور، و آنچه تو را از خداوند دور گرداند به آتش دوزخ نزدیک مى‌گرداند.(۸)
…سپس پرداخت زکات اموال همراه با نماز براى مسلمانان به عنوان وسیله و ابراز نزدیک شدن انسان به خداوند قرار داده شده است ، پس هر که به میل و رغبت آن را بپردازد، سبب کفاره گناهان و مانع و نگهدارنده انسان در برابر دوزخ مى شود…
۸ – انکار حقانیت ائمه علیه السلام :
«…و لا یدخل النار الا من أنکرهم و أنکروه … » (۹) ؛
و در دوزخ داخل نمى شود جز کسى که آنان امام معصوم را به عنوان پیشوایان بر حق مسلمانان و جانشینان پاک پیامبر اسلام باور نداشته ، و امامان نیز او را به عنوان انسان مۆمن و مسلمان درستکار پذیرا نباشند…
۹ – دشمنى با بندگان خدا:
«بئس الزاد الى المعاد العدوان على العباد.» (۱۰) ؛ بدترین توشه براى روز رستاخیز، دشمنى و ستم بر بندگان خدا است .
۱۰ – گناه پیشگى :
امام علیه السلام فرمود:
«…والنار غایه المفرطین …» (۱۱) ؛
…و آتش دوزخ ، پایان مقصد حقیقى کسانى است که در دنیا راه افراط گناه را در پیش گرفته اند و آنچه را که نباید انجام بدهند، انجام مى دهند …
البته هر انسان معمولى غیر از معصومین علیه السلام در زندگى خود احیانا دچار گناهانى مى شود، و مقصود على علیه السلام این نیست که همه گناهکاران به آتش دوزخ مى افتند، بلکه بسیارى از گناهان به توبه واقعى از میان رفته و انسان گناهکار از آن گناه پاک مى شود و برخى از گناهکاران با شایستگى هایى که دارند در روز قیامت مورد شفاعت شافعان قرار مى گیرند.
بنابراین مقصود امام علیه السلام از کلمه مفرطین آن گناهکارانى است که در اثر گناهان بسیار، شایستگى توبه و شفاعت را از دست داده اند، گناهکارانى که از انجام گناه باکى نداشته ، و به آسانى آن را مرتکب مى شوند، و از ارتکاب آن دچار احساس ندامت نشده و توبه نمى نمایند و بر گناه خود اصرار مى ورزند.