آنجلینا جولی بازیگر سرشناس هالیوودی که چند سالی است رو به کار‌های عام‌المنفعه آورده است و عنوان سفیر صلح سازمان ملل را با خود یدک می‌کشد، در تور خاورمیانه‌ای خود سری به کشور‌های همسایه ایران زده و به نوعی سعی در تطهیر جنایت‌های کشور متبوعش دارد.
سفیران صلح سازمان ملل
آنجلینا جولی این روزها با عنوان سفیر سازمان ملل یا سفیر صلح آن سازمان به سفر دور دنیا می‌رود. این عنوان اما به چه معناست ؟سازمان ملل متحد برای جلب توجه جهانی به برنامه‌هایش و پیشرفت سریع‌تر طرح‌های در دست اجرایش در اقصی نقاط جهان سعی می‌کند تا حمایت شخصیت‌های برجسته عرصه‌های ورزش، موسیقی، هنر، فیلم و ادبیات جهان را کسب کند.
این سازمان سالیانه از میان قهرمانان المپیک، قهرمانان جهان، ورزشکاران برجسته و نخبگان فرهنگی و هنری که داوطلب فعالیت‌های بشر دوستانه سازمان ملل و پیشبرد برنامه « توسعه هزاره » سازمان ملل باشند، افرادی را با عناوینی چون سفیر حسن نیت، نماینده ویژه، قهرمانان ورزشی و سفیر صلح (پیام‌آور صلح) به خدمت می‌گیرد. به دلیل جنبه عام‌المنفعه و انساندوستانه برنامه‌ها، بسیاری از هنرمندان و ورزشکاران برای عضویت در این نهاد و کسب عنوان سفیر سازمان‌ملل داوطلب می‌شوند.
برنامه توسعه هزاره سازمان ملل، یک برنامه بلند مدت است که در سپتامبر (شهریور) سال ۲۰۰۰ به تصویب رسیده و سازمان ملل از تمامی اعضایش خواسته تا سال ۲۰۲۴ به اهداف تعیین شده در این برنامه برسند. این برنامه‌ها عبارتند از: ۱- از بین بردن جلوه‌های حاد فقر و گرسنگی، ۲- بهره مندی تمام مردم از حداقل تحصیلات در سطح دنیا، ۳- توانمند‌سازی زنان، ۴-ارتقای سلامت بارداری و زایمان ۵- مبارزه با ایدز، مالاریا و سایر امراض، ۶- کاهش مرگ و میر نوزادان، ۷- حصول اطمینان از حفظ محیط زیست، ۸- توسعه مشارکت جهانی.
امریکا و سوء استفاده از سازمان ملل
در این میان کشورهایی چون امریکا به شدت از این طرح استفاده کرده و بسیاری از بازیگران هالیوود و وزرشکاران حرفه‌ای این کشور به عضویت آن درآمده‌اند. این کار در چند جهت برای دولت امریکا مفید است. ابتدا اینکه چند نفر از هنرمندان و ورزشکاران این کشور به عنوان سفیرصلح وجه بین‌المللی پیدا می‌کنند و همین امر باعث می‌شود مراکزی که این بازیگران از آنها معرفی شده‌اند نیز از وجه و نام خوبی برخوردار گردند. هالیوود، مهم‌ترین مرکز فیلمسازی جهان است اما هیچ‌گاه این شهرت با محبوبیت همراه نبوده است.
در بسیاری از کشور‌ها هالیوود نشانه‌ای از سلطه جویی نظام امپریالیسم است، هالیوود با گسیل ستارگانش به سازمان‌ملل سعی دارد تا با استفاده از این حربه خود را حامی بشریت معرفی کند. وقتی در کشور‌های جهان سوم یک بازیگر امریکایی به عنوان سفیرصلح حاضر می‌شود، مردم وی را نه به عنوان یک داوطلب سازمان‌ملل بلکه به عنوان نماینده دولت امریکا می‌بینند. برای آنها سینما و فیلم‌های هالیوودی بسیار آشنا تر از سازمان‌ملل و برنامه‌های آن است. دولت امریکا بدون اینکه هزینه کند، با استفاده از سازمان ملل خود را در ذهن مردم خوب جلوه می‌دهد و برنامه‌های بشردوستانه سازمان ملل را به طرح‌های تبلیغاتی امریکایی مبدل می‌کند. فیلم‌های هالیوودی به دلیل عدم پایبندی به اخلاق یا موضع‌گیری‌های سیاسی از سوی بسیاری کشور‌ها ممنوع اعلام می‌شوند اما با به کارگیری بازیگران امریکایی در قالب برنامه‌های عام‌المنفعه این تشکیک ذهنی را ایجاد می‌کند که این آدم‌های به ظاهر پاک هیچ گناهی ندارند و حتماً فیلم هایشان نیز فیلم‌های خوب و اخلاقی است.
پاک‌کردن چهره امریکا در اذهان عمومی
متأسفانه دولت امریکا از این روش درست در همان کشورهایی استفاده می‌کند که به خاطر اقدامات خصمانه دولت ایالات متحده به فلاکت و بدبختی افتاده‌اند، کشورهایی چون افغانستان، پاکستان، سومالی و عراق همگی به خاطر دخالت نظامی و جنگی که امریکا به راه انداخته به این حال و روز افتاده‌اند و حالا دولت امریکا با خرج سازمان‌ملل چهره منفی خود را در آن کشور‌ها ترمیم می‌کند، درست همان کاری که امروز آنجلینا جولی در عراق انجام می‌دهد.
خانم جولی شاید سراغ بچه‌های گرسنه در افغانستان برود یا دست ترحم بر سر بی‌خانمان‌های پاکستانی بکشد و با جنگ‌زده‌های عراقی ابراز همدردی کند، اما هیچ وقت پاسخ این سؤال را نمی‌دهد که چه کسی به جز دولت امریکا مسئول این بدبختی‌هاست؟دولت امریکا در سطح بین‌المللی اهدافی را دنبال می‌کند که در مقابل برنامه‌های هزاره سازمان ملل است. اما ستارگان سینمایش را در زیر پرچم توسعه انسانی به کشور‌های مختلف می‌فرستد تا برایش تبلیغ کنند.
این روزها آنجلینا جولی در عراق و ترکیه به سر می‌برد و فردا در جایی دیگر. امثال جولی در هالیوود زیاد هستند و همه به صورت خودکار هالیوود و امریکا را با نام سازمان ملل تبلیغ می‌کنند. در حالی که همین امروز در خود امریکا میلیون‌ها نفر در زیر خط فقر زندگی می‌کنند، نژاد پرستی و تبعیض بین سیاه پوستان و سفید پوستان وجود دارد، جنبش‌های عدالت خواهانه‌ای مانند«تسخیر وال استریت» با سرکوب روبه‌رو می‌شود و هیچ وقت ردپایی از سفیران صلح امریکایی در هیچ کدام از این قضایا دیده نمی‌شود.
با آنکه چند هنرمند و ورزشکار ایرانی نیز با برنامه‌های سازمان ملل همکاری دارند، اما بخش عمده اموری که جمهوری اسلامی در مسائل انساندوستانه و پیگیری طرح‌های جهانی انجام می‌دهد، بدون حضور این هنرمندان انجام می‌شود. در صورتی‌که می‌توان با هدفمند‌کردن حضور هنرمندان و ورزشکاران ایرانی که عناوینی چون سفیری سازمان ملل را بر عهده دارند، در کنار برنامه‌های عام المنفعه و توسعه بهداشت جهانی زمینه را برای حضوری فعالانه در سطح بین‌المللی داشت و مردم جهان را بیش از گذشته با فرهنگ غنی و سرشار از محبت ایرانیان آشنا کرد.
باشگاه خبرنگاران