نمایش اسلاید
/Images/News/Larg_Pic/23-3-1391/IMAGE634752025124455041.jpg طرفداران تیم ملی فوتبال روسیه
/Images/News/Larg_Pic/23-3-1391/IMAGE634752025562347810.jpg فرخ حسابی در ورزشگاه ملی ورشو
/Images/News/Larg_Pic/23-3-1391/IMAGE634752025181083140.jpg ماموران پلیس در ورزشگاه
/Images/News/Larg_Pic/23-3-1391/IMAGE634752025172191125.jpg پلیس در خیابان های ورشو
/Images/News/Larg_Pic/23-3-1391/IMAGE634752025163143109.jpg پلیس در خیابان های ورشو
/Images/News/Larg_Pic/23-3-1391/IMAGE634752025154251093.jpg پلیس در خیابان های ورشو
فرخ حسابی – ورشو / همه نگران این بازی بودند، بازی لهستان مقابل روسیه؛ به خصوص مقامات بلندپایه لهستان. آنچه اتفاق افتاد هم نشان داد که این نگرانی بی مورد نبوده است. چند ساعت قبل از بازی هواداران این دو تیم در آستانه بازی مهم سه شنبه شب تیم‌هایشان با یکدیگر درگیر شدند و به زد و خورد پرداختند، در گیری که تعداد زیادی مصدوم به جا گذاشت.
زخم تاریخی
یک نگاه اجمالی به تاریخ شاید دلیل این نگرانی ها را روشن کند؛ لهستانی ها که به همراه لیتوانی کشورهای مشترک المنافع را تشکیل داده بودند در سال ۱۹۷۵ زمینهای خود را تجزیه شده دیدند و این تجزیه توسط امپراطوری روسیه به همراه اتریش صورت گرفت. لهستان در سال ۱۹۱۸ دوباره استقلال خود را به دست آورد اما دو دهه بود در جنگ جهانی دوم با حمله نازی ها و اتحاد جماهیر شوروی به خاک این کشور دوباره لهستان تحت سلطه روسیه قرار گرفت. حمله ای که شش میلیون لهستانی در آن کشته شدند. تا اینکه در سال ۱۹۸۹ و بعد از ۴۵ سال زندگی تحت سلطه حکومت شوروی، لهستان توانست استقلال خود را پس بگیرد.
مشت و لگد
در اتفاقی که بزرگترین حادثه خشونت بار این مسابقات تا اینجای کار بوده،هولیگانهای لهستانی به سمت روسها حمله ور شدند و آنها نیز با خشونت به این حمله واکنش نشان دادند. دو طرف درگیری که همه آنها مرد بودند تا جایی که می توانستند همدیگر را زدند ، با مشت و لگد، شیشه های نوشیدنی های الکلی و گاهی نیز می شد شعله های آتش و مواد آتش زا را در بین آنها دید.
سخنگوی پلیس لهستان می گوید در این اتفاق تعدادی از «هولیگانها»ی طرفدار دو تیم و حاضر در درگیری دستگیر شده اند. پلیس ضد شورش لهستان نیز مجبور شد برای آرام کردن اوضاع مداخله کند، آنها با آب پاشیدن با فشار قوی و هچنین پرتاب گاز اشک آور به سمت طرفین درگیری آنها را متفرق کردند.
مارش ۵ هزار نفری
اگر از مرکز شهر بخواهید به سمت «نشنال استادیوم» بیایید باید از پل «پونیاتوفسکی» رد شوید. این پل تبدیل شد به محل اصلی درگیری هواداران. درگیری از آنجا شروع شد که هزاران نفر از هواداران روسیه به شکلی دسته جمعی به «نشنال استادیوم» نزدیک شدند مثل یک مارش نظامی عظیم با جمعیتی در حدود ۵ هزار نفر.
مقامات شهر ورشو در تصمیمی بحث برانگیز که با اعتراض لهستانی ها همراه بود به هواداران روس اجازه داد که جلوی موزه ارتش لهستان تجمع کنند و چیزی شبیه یک رژه نظامی را از روی پل پونیاتوفسکی به سمت ورزشگاه به راه بیندازند. این حرکت باعث عصبانیت لهستانی ها شد و غرور آنها را جریحه دارد کرد و آنها برای به هم ریختن این رژه با روسها درگیر شدند. پلیس مجبور شد برای جدا کردن طرفین وارد عمل شود، دعوایی که با سرو صدای فراوانی در بیرون ورزشگاه همراه بود و تعداد زیادی مجروح را می شد دید که با بدنهایی خون آلود کنار خیابان نشسته بودند یا روی زمین افتاده بودند و طلب کمک می کردند.
هواداران روس مدعی بودند که این نوع از تجمع و حرکت منظم امری عادی در میان فوتبالدوستان روس است به ویژه در تورنمنتهای بزرگ، اما آنها قطعا برای این کار یک دلیل بزرگتر داشتند، سه شنه ۱۲ ژوئن مصادف بود با روز ملی روسیه و انگیزه اصلی روسها از ترتیب دادن این مارش عظیم، بزرگداشت روز ملی کشورشان در پایتخت لهستان بود، کشوری که خاطرات تلخی از روسیه دارد.
چه کسی اجازه داد؟
لهستانی ها و به ویژه ملی گرایان این کشور معتقد بودند که پلیس نباید اجازه چنین تجمعی را به روسها می داد. آنها می گفتند روسها در این تجمع لباسها و کاغذهایی در دست داشتند که شعراهای کمونیستی روی آن نوشته بودند آنها همچنین ابزاری مثل چکش و داس در دست داشتند و اینها نمادهای کمونیستی هستند و سمبل کمونیست هم شوروی سابق بود، حکومتی که لهستان چندین دهه از حکومت کمونیتستی آن در عذاب بود.
تحریک به سبک روسی
بازی با جو وحشتناکی شروع شد. هواداران لهستانی که کاملا عصبانی بودند با هیجان فراوان تیمشان را تشویق می کردند و پرچم های کشورشان را تکان می دادند صدای فریادهای آنها قطعا چندین برابر بازی قبلی بود. روسها هم در عوض هنگام پخش سرود ملی لهستان به ایجاد سر و صدا پرداختند و یک پرچم بسیار بزرگ را روی سکوهای محل اقامت خود پهن کردند که عبارت :«این است روسیه» به شکلی کاملا تحریک آمیز روی آن نقش بسته بود. آنها مواد آتش زا هم همراه داشتند.
بعد از گل لهستان توسط بلاشچیکوفسکی، لهستانی ها با تمام توان (به معنای مطلق کلمه) تیمشان را تشویق می کردند، آنها شروع کردند به خواندن سرود ملی کشورشان با بلندترین صدای ممکن و این بار دیگر روسها دیگر توانایی قطع کردن این صدای مهیب را نداشتند.
از دقیقه ۸۰ به بعد، پلیس ضد شورش وارد ورزشگاه شد و جلوی جایگاه روسها بیش از دو هزار مامور صف کشیدند تا خروج آنها از ورزشگاه را کنترل کنند.
پلیس و آمبولانس
تا ساعتها بعد از بازی جو شهر ورشو کاملا امنیتی بود. ماشینهای پلیس به طور زنجیر وار پشت سر هم در خیابانهای اطراف ورزشگاه (از پل پونیاتوفسکی به سمت کاخ دانش و فرهنگ یا فن زون) در حرکت بودند. نیروهای ضد شورش نیز طرفداران روسیه را در یک قسمت از خیابان قرنطینه کرده بودند تا درگیری‌ای بین آنها و لهستانی ها به وجود نیاید.
سه شنبه شب، ورشو بدون شک شب وحشتناکی داشت، زمین ها پر بود از خرده شیشه های ناشی از شکستن بطری های مشروبات الکلی که البته سهم خود لهستانی ها در به وجود آوردن این وضعیت بیشتر بود. آمبولانسها مدام در خیابانها در حرکت بودند و مجروحین را جا به جا می کردند. پلیس سعی می کرد همه چیز را تحت نظر داشته باشد.
۴۳ ۴۳
دانلود
خبرآنلاین