وقتی یک سری فیلم و فیلمساز با بودجه‌های نفتی و دولتی، خلق می‌کنید و جایزه می‌دهید؛ باید منتظر این طور عاقبت هم باشید/ نقد نویسندهٔ “کافه سینما” بر ماجرای رد بزرگداشت جشنوارهٔ فجر از طرف کارگردان «روزهای زندگی» و «شکارچی شنبه»

(۹۵+) (۱۸-) (۲۲ نظر مردم در ساعات اخیر) کافه سینما-کسری فره‌وشی: داستان از این قرار است که جشنواره فیلم فجر تصمیم می گیرد در بزرگداشت های امسالش از کارگردانی به نام پرویز شیخ طادی تقدیر کند  و آقای شیخ طادی مدتی بعد از اعلام نامش یکباره می فهمد حال سینما خوب نیست  و این هنر در حال حاضر  بین مردم وجاهتی ندارد که بخواهیم برایش جشن بگیریم. پس کارگردانی که  مجموع فروش تمام فیلم هایش به زحمت به نیم میلیارد تومان می‌رسد؛ می شود سخنگوی مردمی که  این روزها سخنگو زیاد پیدا کرده اند. نمی خواهیم سراغ پشت پرده این تصمیم برویم. بحث عنوان ها و القابی است که هنر نفتی و دولتی به فیلمسازهایش می دهد و همین فیلمسازها به اعتبار این عناوین خود را در جایگاه هنرمند می بینند و از آن بدتر می خواهند از طرف مردم هم سخن بگویند. پرویز شیخ طادی به اعتبار جشنواره ای که همین دولت برگزار کرده فیلمش سیمرغ باران می شود و در دوره بعد شایسته بزرگداشت شناخته می شود و یکباره می شود منتقد وضعیت سینما. چرا پارسال نقدی به مدیران سینمایی نداشتید؟ چطور سیمرغ های این مدیران را با اشتیاق می پذیرید و بزرگداشتشان را رد می کنید؟!  کل ماجرا زیر سوال است که حالا بخواهیم وارد تحلیل صحبت های این کارگردان بشویم.  چه کسی این شایستگی را به پرویز شیخ طادی داده که معتبرترین جشنواره ما بخواهد برای ایشان بزرگداشت برگزار کند؟ مردم؟ اهالی هنر؟ بزرگداشت برای چه؟ برای فیلم هایی که توسط دولت ساخته شده، توسط دولت تقدیر شده و توسط دولت اکران شده؟ جایگاه مخاطبان کجاست؟ یک کارگردان باید مدت ها فیلم بسازد و توسط مردم ارزش گذاری شود تا نوبت به این برنامه ها برسد.

آقای شیخ‌طادی می‌گوید: حال سینما خوب نیست. بله، خوب نیست؛ چون همه چیز وارونه شده. نه جایگاه هنرمند مشخص است. نه جایگاه مخاطب. حال سینما خوب نیست چون مدیرانش تنها دوستانشان را شایسته بزرگداشت و تقدیر می دانند. کاش پرویز شیخ طادی به این دلایل از بزرگداشت انصراف می داد نه اینکه سینما را ببرد زیر سوال.

هر چند این بزرگداشت ها به خودی خود ارزشی ندارد. هنرمند اگر هنرمند باشد در میان مردمش زندگی می کند. از همنشینی با آنها قدرت می گیرد و به دست آنها بزرگ می شود.

کسری فره‌وشی / کافه سینما