پاسخ عارف درباره حمایت از حسن روحانی در انتخابات سال ۹۶

پاسخ عارف درباره حمایت از حسن روحانی در انتخابات سال 96

عراف در پاسخ به این سوال که در مورد حمایت از روحانی در انتخابات سال۹۶ گفت:اجازه بدهید من نظر شخصی خود را نگویم. طبیعتا استمرار این مسیر و تقویت این مسیری که شروع شده مد نظر ماست و شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح طلبان درخصوص انتخابات ریاست جمهوری مطمئنا به جمع‌بندی خواهد رسید و اعلام خواهد کرد.

به گزارش سایت خبری ممتاز نیوز:محمدرضا عارف درباره عملکرد فراکسیون امید درمجلس دهم و اظهارات برخی در مورد انشقاق پیش آمده در میان اعضای فراکسیون به دلیل شکست وی در انتخابات هیات رییسه مجلس گفت:اصلاح‌طلبی جزء اصلی‌ترین جریانات درون نظام است که خیلی زود به راهبرد خود برای انتخابات رسید و تقریبا از مهر ۹۲ برنامه‌ریزی انتخاباتی خود را برای مجلس دهم شروع کردیم. باید گفت یکی از دستاوردهای ارزشمند انتخابات اسفند ۹۴ انسجام‌بخشی اصلاحات بود که برای اولین بار کل جریان اصلاحات تحت یک فرماندهی قرار گرفت و تا آخر هم این روند ادامه پیدا کرد.

اهم سخنان وی به شرح زیر است:

*اگرچه عنوان ما شورای سیاستگذاری فراگیر اصلاحات بود، از اول در نظر داشتیم که با حامیان دولت و کسانی که در خرداد ۹۲ با هم بودیم، به جلو برویم. یعنی عقلانیت حاکمیت داشته باشد چون کشور به آرامش نیاز داشت. این مسیر را به طور غیررسمی با حامیان دولت ادامه دادیم.

*حدود ۹۰ درصد حامیان دولت در خرداد ۹۲ از چهره‌های اصلاح‌طلب بودند. اگر ستاد‌های آقای روحانی را در روزهای نزدیک به انتخابات ۹۲ نگاه کنید، در اختیار اصلاح‌طلبان بود. در این حال، ما برای اینکه کسی حذف نشود، کم‌کم حامیان دولت و اعتدالیون را هم وارد کردیم. در استان‌ها هم همین نگاه را داشتیم و عنوانمان اصلاح‌طلبان و حامیان دولت بود. در استان‌ها اصلا نمی‌شود این دو را تفکیک کرد. ولی در تهران باید به نتیجه‌ای مشخص می‌رسیدیم. در این مسیر جلو رفتیم و خیلی خوب مورد اقبال مردم و جوانان قرار گرفتیم.

*خیلی‌ها پیش‌بینی می‌کردند که شورای عالی سیاستگذاری یا منحل یا دچار انشعاب شود. ولی حقیقتا من شهادت می‌دهم که علی‌رغم اختلاف نظرهایی که وجود داشت، روزبه‌روز انسجام این شورا بیشتر شد. بارها اشاره کردم که عموما تصمیمات شورای عالی اجماعی بود. توجه به شرایط کشور و مهم‌ترین دستاورد ما در شورای عالی سیاستگذاری بود. ما یک نگاه راهبردی داشتیم که از تجربه دهه هشتاد استفاده کردیم.

* جریان اصلاحات آگاهانه از خواسته‌های حزبی خود عبور کرد. ما در تهران هفت یا هشت نفر از چهره‌های حزبی خود را کنار گذاشتیم. هیچ جریان حزبی این کار را نمی‌کند چون ما یک جبهه فراگیری را دیده بودیم. اما برای اینکه این جبهه خیلی شفاف خود را بیان کند، خود را امید نامید.

* ابتدا امید نبود در پروسه تشکیل اتئلاف به امید رسیدیم و چهره‌های حزبی را کنار گذاشتیم. هرچند تصمیمات، شورایی اتخاذ می‌شد، من به عنوان رئیس شورا بارها از احزابی که نتوانستیم کاندیدای برجسته آنان را در لیست قرار دهیم، عذرخواهی کردم. حق هم داشتند بالاخره یک حزب است و نمود آن در انتخابات.

* انتظار مردم هم، همان راهبردها و شعارهای ما بود یعنی اجرایی شدن تکیلف ۱۲۸ بندی که وعده داده بودیم. در خیلی از استان‌ها و شهرستان‌ها اتفاقی شبیه تهران افتاد. جاهایی پیروز شدیم که اصلا پیش‌بینی نمی‌کردیم.

*در دور دوم ما بحث تغییر را داشتیم مبنی بر اینکه مطالبات مردم مسائل را به ما دیکته می‌کرد. ما بنا بود که پاسخگوی مطالبات مردم باشیم. برای این پاسخگویی هم باید فراکسیون امید یا ائتلاف امید در مجلس نقش‌‌آفرین باشد. در مجلس هم نقش‌آفرینی به ترتیب در ریاست مجلس و ریاست کمیسیون‌ها نمود می‌یابد.

*جهت‌گیری ما بر تعامل حداکثری در مجلس بود. قبل از تشکیل مجلس جلساتی داشتیم و به تفاهماتی رسیدیم اما متأسفانه در عمل به مشکلاتی در در دون ائتلاف امید برخورد کردیم که من صلاح نمی‌دانم مسائل را باز کنم. وقتی ائتلاف مطرح می‌شود، منافع مشترک مطرح است و تا آخر هم باید همه عوامل درگیر در ائتلاف کنار هم باشند.

*با مشکلاتی روبه‌رو شدیم که تلاش کردیم با احتیاط و بدون اینکه رسانه‌ای شود آن‌ها را حل کنیم. بنابراین موضعی که می‌گیرند و می‌گویند که چرا عارف سکوت کرده است و عارف مرحله دوم انتخابات با عارف هفت خرداد (بازگشایی مجلس دهم) به بعد متفاوت بود؛ باید در جواب گفت بله این تغییر آگاهانه بود. برای ما منافع ملی و انسجام خیلی مهم بود. نباید من حرفی می‌زدم که انسجام را برهم بزند.

*ما با یک واقعیت روبه‌رو بودیم مبنی بر اینکه خیلی از اعضای ائتلاف امید یا فراکسیون امید، همدیگر را نمی‌شناختند. می‌دانید که در چه شرایطی لیست‌ها بسته شد. نیروهای استانی همدیگر را نمی‌شناختند. خیلی از عزیزانی که در لیست ما هستند چهره‌های سیاسی شناخته شده‌ای نبودند اما نخبه‌ هستند. به هرحال هنگام رأی‌گیری شعب پانزده‌گانه این عدم شناخت خود را نشان داد.

* گام‌به‌گام حضور فراکسیون منسجم‌تر می‌شود. مثلا درجریان تشکیل هیأت رئیسه موقت و هیأت رئیسه دائم و بعد در تشکیل کمیسون‌ها این روند را ملاحظه می‌کنید.

* از ۷۸ پست کمیسیون‌ها، ۳۳ پست آن را به دست آوردیم، ۳۵ پست دیگر هم رقیب به دست آورد و ۱۰ نفر هم مستقل هستند. در کل می‌توان گفت یک عملکرد قابل قبولی بوده است.

*در مورد  در جریان انتخابات هیات رییسه بعضی از اصلاح‌طلبان به وی رأی ندادندمن صلاح نمی‌دانم الان وارد این بحث شوم. گفته‌ام آن‌هایی که با این جریان میثاق داشته‌اند، باید پاسخگو باشند. ما صلاح نمی‌دانیم که خیلی وارد شویم و به وقتش همه متوجه خواهند شد که چه کسی رأی داده و چه کسی رأی نداده است. ما صلاح نمی‌دانیم هنوز خیلی باز شود.

*در موضوع انتقادات وارده به فراکسیون امید برای رای به انتخاب کدخدایی به عنوان سخنگوی شورای نگهبان ما در هیأت رئیسه فراکسیون بحث کردیم و قرار شد که با هر پنج نفر جلسه داشته باشیم. با هر یک از پنج نفر، جلسه یک ساعته داشتیم و دوستان ما در فراکسیون سؤالات جدی از آنان پرسیدند. کاندیداهای عضویت در شورای نگهبان هم پاسخ‌هایی جدی را مطرح کردند و ما در نهایت جمع‌بندی را به فراکسیون اعلام کردیم. جمع‌بندی فراکسیون این بود که ترتیب اولویت آرا را اعلام کنیم.

*ما چند سؤال جدی مطرح کردیم و دیدگاه‌های ایشان به دیدگا‌ه‌های دوستان ما خیلی نزدیک بود. بحث فنی بود. در این حال دوستان ما هم که گله‌هایی می‌کنند، حق دارند. توجه کنند ما ائتلافی تشکیل ‌دادیم و اصولگرایانی را در لیست خود قرار ‌دادیم که روشن بود وقتی به مجلس بیایند، رأیشان ما نخواهیم بود. می‌دانستیم که ما در تهران و جاهای دیگر از کسانی حمایت کردیم که خیلی‌هاشان از قبل هم گفته بودند که رأیشان ما نیستیم. آگاهانه این کار را کرده بودیم و این را در همان مسیر عقلانیت و ائتلافی که نوشته بودیم می‌شود تفسیر کرد.

*نقاط اشتراک با کدخدایی سه سوال مطرح کردیم که پاسخ‌هایشان را گفتند که به دیدگاه‌های دوستان ما نزدیک بود. از طرفی ما گزینه‌های انتخابی نداشتیم که بگوییم از بین ده نفر انتخاب کنیم.

*فعالیت وی در انتخابات سال۹۶مهم‌ترین وظیفه‌ای که برای جریان اصلاحات در نظر گرفتیم تلاش برای حداکثر کردن مشارکت مردم است. یعنی وقتی ما منافع ملی را مطرح کنیم به دنبالش مشارکت حداکثر مردمی می‌آید و من به عنوان یک اصلاح‌طلب و یک فرد از آحاد بزرگ ملت همین وظیفه را دارم. قطعا باید از فرد عبور کنیم. نباید فردمحور بود بلکه باید جریان‌محور باشیم. در این مسیر هر مسئولیتی که برعهده‌ام گذاشته شود باید تمکین کنم.

*در مورد حمایت از روحانی در انتخابات سال۹۶اجازه بدهید من نظر شخصی خود را نگویم. طبیعتا استمرار این مسیر و تقویت این مسیری که شروع شده مد نظر ماست و شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح طلبان درخصوص انتخابات ریاست جمهوری مطمئنا به جمع‌بندی خواهد رسید و اعلام خواهد کرد. در کنار انتخابات ریاست جمهوری مسیر مهم شوراها را هم داریم و باید توجه داشته باشیم با تقویت انسجام اصلاحات بدون اینکه به حاشیه بپردازیم در دو انتخابات اردیبهشت ۹۶ شرکت کنیم.

*درباره چاپ نشریه یالثاراتبحث حاکمیت دوگانه مشکلی است که با آن روبه‌رو بودیم و بخشی از آن مربوط به عدم شفافیت در قانون‌گذاری است. قوانین گاهی متضاد و متفاوت هستند. امیدواریم که در مجلس دهم که بحث تنقیح قوانین وجود دارد درباره شفاف‌سازی قوانیم به جلو برویم. یکی از اولویت‌های مجلس دهم این است و از قبل هم اعلام کردیم که باید جلوی دوگانگی‌ها و سوء استفاده‌ها را بگیریم. من موافق توقیف مطبوعات نیستم. با بستن یک نشریه شماری از جوانان بیکار می‌شوند ودر پی آن مسائلی به وجود می‌آید و نشاط و شادابی از بین می‌رود. همچنین خطر توقیف دست نویسنده را می‌لرزاند.

*اینکه یک مرجع قانونی تصمیمی گرفته است، باید اجرا شود ولی متأسفانه این مشکلی است که در کشور وجود دارد که عده‌ای به خودشان این اجازه را می‌دهند که قانون را اجرا نکنند. وقتی تصمیم‌گیری شد همه موظف به اجرای قانون هستیم و امیدواریم که به جایی برسیم که اجرای قانون ارزش باشد. در کشور ما عدم اجرای قانون ارزش شده است. وقتی فردی از چراغ قرمز عبور می‌کند، سر خود را پایین نمی‌اندازد بلکه افتخار می‌کند که توانسته است از چراغ قرمز عبور کند. ان‌شاءالله عبور از چراغ قرمز برای همه ممنوع باشد نه برای عده‌ای ممنوع و برای عده‌ای آزاد باشد.

تاریخ انتشار خبر: ۱۳ August 2016 | 9:03 am
باز نشر: اخبار ایران و جهان ممتاز نیوز

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.