به گزارش تفسیری ممتازنیوز iبه نقل از جوان آنلاین،
آیتالله سید مصطفی خمینی، فرزند ارشد امام و عالمی iبه کمال و مبارزی هوشیار و شجاع بود که امام(ره) از او iبه عنوان امیدآینده اسلام نام بردند. با آن که او نزدیکترین فرد iبه امام(ره) بود و همگان درگذشت او را غیر طبیعی میدانستند و خواهان کالبدشکافی بودند، امام(ره)با این کار موافقت نکردند. دولت عراق سبب مرگ را مسمومیت و ساواک ایران سکته قلبی اعلام کرد. امام(ره) در واکنش iبه این مصیبت فقط سه بار فرمودند: «انا لله و انا الیه راجعون» و کوچکترین بیصبری از خود نشان ندادند تا این مصیبت فراتر از مصایبی که رژیم شاه بر سر مردم میآورد، تلقی نشود. با انتشار یافتن خبر درگذشت آیتالله سید مصطفی خمینی در ایران، بازارها و حوزههای علمیه تعطیل شدند و iبهرغم فشار ساواک، اقشار مختلف مردم با گرایشات گوناگون سیاسی در مساجد iبه عزاداری پرداختند. نیروهای امنیتی در آمادهباش کامل بودند تا جلوی هر نوع تحرکی را بگیرند، اما وحدت مردم و هوشیاری رهبران انقلاب، امکان هر واکنشی از سوی آنان را ناممکن ساخت و مجالس عزاداری آیتالله سید مصطفی خمینی iبه فرصت مناسبی برای مخالفت با رژیم پهلوی و تجلیل از امام(ره) تبدیل شد. در مجالس ترحیم، سخنرانان iبه تشریح مواضع امام(ره) و تبیین وظایف مردم در پیروی از ایشان و پخش اعلامیههای ضد رژیم پرداختند و مبارزات جنبه علنی پیدا کردند. در بعد از ظهر اول آبان ۵۶ آیتالله گلپایگانی مجلس ترحیمی را برگزار کردند که در آن عدهای از طلاب شعار درود بر خمینی سر دادند و مجلس iبه هم خورد و حاضرین با سرعت مسجد را ترک کردند. در هنگام خروج جمعیت از مسجد اعلامیههایی iبه امضای روحانیون مبارز قم و کنفدراسیون دانشجویان ایرانی پخش شد. در سایر نقاط ایران هم وضعیت کم و بیش همین گونه بود. یکی از مهمترین مجالس ترحیم سید مصطفی خمینی در ۸ آبان در مسجد ارگ تهران، با شرکت بازاریان، تجار، اساتید دانشگاه و دانشجویان، روحانیون و نیروهای مذهبی برگزار شد که اولین اخطار جدی مخالفان سیاسی iبه رژیم پهلوی بود و ساواک را iبه واکنشهای جدی وادار کرد. در این مجلس که حدود ۳هزار نفر شرکت کرده بودند و برای سایرین جا نبود، آقای روحانی درباره شخصیت مذهبی امام(ره) و تلگرافات تسلیت رسیده از سایر کشورها سخنرانی کرد. ترکیب افراد شرکتکننده در این مجلس iبه نوعی نشاندهنده اتحاد مخالفان حکومت پهلوی بود. داریوش همایون، وزیر اطلاعات وقت کابینه جمشید آموزگار، مجلس مسجد ارگ را این گونه تفسیر میکند: «پس از مرگ پسر خمینی، مجلس یادبودی که برایش در مسجد ارگ برگزار کردند، نقطه تجمعی شد برای همه قشرهای پیشرو و لیبرال و آزادیخواه و جبهه ملی و چپ. هرچه که بود، غیر از نظام حکومتی، چهرههای برجستهاش آنجا ظاهر شدند. پیدا بود که رهبری مذهبی توانسته است همه اینها را جمع و بسیج کند». |
جوان آنلاین – آخرین عناوین فرهنگی