انرژی
چهارشنبه ۲۹ شهریور ساعت ۱۱:۴۷
پافشاری آمریکا بر آزادسازی ذخایر استراتژیک سوخت در شرایط کنونی تعادل عرضه و تقاضای جهانی نفت نشان می دهد وضعیت بازار تأثیری در انگیزه دولت ایالات متحده برای این اقدام ندارد.
به نوشته شانا فیلیپ کی ورلگر، از کارشناسان مؤسسه آمریکایی اقتصاد بین المللی پیترسون، در مقاله ای در هفته نامه پترولیوم اینتلیجنس اعلام کرده انگیزه واقعی آمریکا برای آزادسازی ذخایر استراتژیک سوخت، بی نیازی این کشور به این ذخایر به دلیل کاهش واردات است؛ متن این مقاله در پی می آید.
تحلیلگران انرژی و خبرنگاران در هفته های گذشته، درباره این موضوع بحث می کرده اند که آمریکا و دیگر کشورهای مصرف کننده نفت، ذخایر استراتژیک نفت خود را آزاد خواهند کرد یا خیر.
خبرگزاری رویترز در روزهای پایانی ماه اوت سال جاری میلادی گزارش داد که دولت باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، در حال بررسی این اقدام برای کاهش بهای بنزین است.
مسئولان آژانس بین المللی انرژی در واکنش به این رفتار دولت آمریکا، اعلام کردند نیازی به آزادسازی ذخایر استراتژیک نفت وجود ندارد.
در بحث های یاد شده، این مطلب نادیده گرفته شده است که بدون در نظر گرفتن شرایط یاد شده، آمریکا به زودی فروش بخشی از ذخایر استراتژیک نفت خود را آغاز خواهد کرد.
فروش ذخایر استراتژیک نفت آمریکا ربطی به این بالا یا پایین بودن قیمت سوخت ندارد و دلیل اصلی اقدام یاد شده این خواهد بود که سطح کنونی این ذخایر، بیش از مقدار مقرر شده از سوی آژانس بین المللی انرژی می شود.
افزایش تولید داخلی نفت آمریکا در کنار کاهش مصرف این کشور، تا سال ۲۰۲۰ میلادی سالانه ۱۰۰ میلیون از نیاز این کشور را کاهش می دهند.
پیامد تحول یاد شده این خواهد بود که دولت آمریکا قادر می شود سالانه ۲۰۰ هزار بشکه از ذخایر استراتژیک نفت خام خود را به حراج بگذارد.
این حراج ها، طبق برنامه ای انجام می شوند که قدمتی ۶۰ ساله دارد.
آمریکا بر خلاف بسیاری از دیگر کشورها، در ذخیره سازی کالاهای مختلف برای تأمین امنیت ملی در شرایط بحرانی و سپس فروش این کالاها در شرایط عادی، سابقه طولانی دارد.
پژوهش های تازه انجام شده زیر نظر آکادمی ملی علوم آمریکا نشان داده است در ۱۰ سال گذشته، مدیران ذخایر استراتژیک کالاهای مختلف در آمریکا، از فروش ذخایر غیر ضروری، حدود ۶ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار درآمد به دست آورده اند.
درآمد فروش این ذخایر، برای خرید کالاهای دیگری به کار گرفته شده که ذخیره سازی آنها ضروری تشخیص داده شده است.
فروش نفت از ذخایر استراتژیک نفت آمریکا می تواند درآمد ماهانه دولت این کشور را از فروش ذخایر غیر ضروری، ۱۰ برابر افزایش دهد.
در شرایط کنونی کمبود بودجه در آمریکا، استقبال اعضای حزب های جمهوری خواه و دموکرات این کشور از آزادسازی ذخایر سوخت قابل درک است.
با کاهش تعهدهای ذخیره سازی سوخت آمریکا بر اساس مقررات آژانس بین المللی انرژی، امکان نقد کردن سرمایه های راکد این کشور در ذخایر استراتژیک نفت فراهم خواهد شد.
سطح اجباری ذخایر استراتژیک سوخت، پیش از با توافق اعضای آژانس بین المللی انرژی تعیین شده است. طبق توافق یاد شده، آمریکا باید به اندازه واردات ۹۰ روز نفت خود، ذخایر استراتژیک در اختیار داشته باشد.
در اکتبر سال ۲۰۰۵ میلادی، تعهدات آمریکا به اوج خود رسیدند به گونه ای که این کشور باید یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون بشکه نفت ذخیره می کرد.
طبق تازه ترین اطلاعات، هم اکنون تعهد آمریکا برای ذخیره سازی سوخت به ۷۴۰ میلیون بشکه کاهش یافته که نشان می دهد تعهدات این کشور از سال ۲۰۰۵ تا کنون، سالانه ۱۰۰ میلیون بشکه کاهش داشته است.
آمریکا اکنون حدود ۶۹۶ میلیون بشکه ذخایر استراتژیک نفت در اختیار دارد و برآوردها نشان می دهد در سال ۲۰۲۴ میلادی، تعهد این کشور برای ذخیره سازی سوخت به ۶۳۰ میلیون بشکه کاهش می یابد.
در صورت ادامه افت واردات نفت آمریکا با روند کنونی، در سال ۲۰۲۴ میلادی تعهدات ذخیره سازی سوخت این کشور تنها ۵۳۰ میلیون بشکه خواهد بود.
بسیاری از کارشناسان معتقند که برای محاسبه تعهدات ذخیره سازی سوخت آمریکا، واردات این کشور از کانادا و مکزیک را نباید محاسبه کرد؛ در این صورت، ذخایر ایالات متحده برای سال آینده میلادی باید تنها ۲۶۰ میلیون بشکه باشد.
سیاست گذاران اقتصادی، به ویژه در دفتر مدیریت و بودجه آمریکا، قبول دارند که ذخایر استراتژیک این کشور بیش از نیاز آن است.
با توجه به نیاز شدید دولت آمریکا به هر یک سنت از بودجه، سطح ذخایر استراتژیک اضافی نفت به سرعت مورد توجه مسئولان این کشور قرار می گیرد.
افزون بر این، تاریخ نشان می دهد دولت های جمهوری خواه آمریکا که گرایش بیشتری به اقتصاد بازار دارند، با سرعت بیشتری از فرصت فروش ذخایر استراتژیک سوخت استفاده می کرده اند.
در شرایط کنونی، همراهی جمهوری خواهان با آزادسازی ذخایر، انگیزه دموکرات ها را برای استفاده از این ذخایر پس از انتخاب دوباره اوباما، افزایش می دهد.
در ماه دسامبر سال جاری میلادی، وقتی بحث های بودجه دوباره در کنگره آمریکا مطرح شود، دموکرات ها و جمهوری خواهان دوباره درباره کاهش بودجه دفاعی یا افزایش مالیات، اختلاف نظر پیدا خواهند کرد.
مذاکره کنندگان دو حزب یاد شده به این نتیجه می رسند که از ژانویه ۲۰۲۴ تا پایان سال مالی ۲۰۲۴، امکان فروش ۳۰۰ میلیون بشکه نفت وجود خواهد داشت.
اگر بهای هر بشکه نفت خام در سطح ۱۰۰ دلار باقی بماند، فروش ذخایر یاد شده حدود ۳۰ میلیارد دلار به خزانه آمریکا وارد می کند.
دورنمای چنین درآمدی، بی گمان با موافقت شرکت های دفاعی آمریکایی، همچون لاکهید مارتین و بوئینگ همراه خواهد شد.
فروش ذخایر نفت آمریکا می تواند تا سال ۲۰۲۰ میلادی ادامه داشته باشد و بازارهای جهانی نفت باید خود را برای این اقدام دولت ایالات متحده آماده کنند.
به نظر می رسد در شرایط کنونی مالی دولت آمریکا، همه سیاستمداران این کشور با فروش ذخایر استراتژیک نفت با نرخ ۲۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار بشکه در روز موافقت خواهند کرد.
به احتمال زیاد، در مراحل نخست این طرح، انواع نفت خام ترش و سنگین فروخته می شوند که حدود ۲۰ سال پیش از مکزیک خریداری شده اند.
زمانبندی آزادسازی این ذخایر، برای کانادایی ها بسیار نامطلوب است و امید تولیدکنندگان این کشور را برای گسترش نفوذ خود در پالایشگاه های آمریکا کاهش می دهد.
تزریق روزانه ۲۰۰ هزار تا ۳۰۰ هزار بشکه نفت خام ترش سنگین به بازار سواحل جنوبی آمریکا، تأثیر شدید و خطرناکی برای تولیدکنندگان نفت کانادایی در بر خواهد داشت.
تجربه تاریخی نشان می دهد مدیران آزادسازی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا، به تولید کنندگان خارجی رحم نمی کنند زیرا هدف آنان، جذب بیشترین درآمد برای دولت ایالات متحده است.
تنها محدودیت برای مدیران یاد شده این است که نباید نفت خام ذخایر استراتژیک را به کمتر از قیمت خریداری شده بفروشند؛ قیمت خرید ذخایر نفت آمریکا، ۵۰ دلار برای هر بشکه بوده است.
آزادسازی ذخایر انواع سبک و شیرین نفت خام، دشواری های بیشتری برای مدیران ذخایر استراتژیک ایجاد خواهد کرد زیرا منافع تولیدکنندگان آمریکایی نفت خام را به خطر می اندازد.
برای پرهیز از خطر اختلال در بازارهای داخلی نفت آمریکا، آزادسازی ذخایر سبک و شیرین ممکن است چند سال به تأخیر انداخته شود.
با این همه، برای همه فعالان بازارهای جهانی نفت خام، پیام روشنی وجود دارد: اول این که آمریکا تجربه زیادی در زمینه تصاحب و فروش ذخایر استراتژیک نفت دارد و دوم این که در یک دهه آینده، دولت ایالات متحده به یکی از فروشندگان بزرگ نفت خام تبدیل می شود زیرا تعهدهای ذخایر استراتژیک این کشور کاهش می یابد.
کانادا کشوری است که بیشترین آسیب را از آزادسازی ذخایر آمریکا متحمل خواهد شد.
اخبار انرژی