پشت پرده تاریک خوابیدن بیش از حد

به گزارش مجله شبانه ممتاز نیوز، خوب است بدانید که پرخوابی فقط در نقطه مقابل کم‌خوابی قرار ندارد و معنای آن تنها این نیست که تعداد ساعاتی که فرد در شبانه‌روز می‌خوابد افزایش می‌یابد، بلکه اشخاص پرخواب، عموما دچار خواب‌آلودگی مفرط روزانه می باشند و این موضوع آنان را رنج می‌دهد.

دکتر امیرحسین جلالی، روانپزشک در گفت‌و‌گو با جام‌جم با اشاره به این‌که خواب‌بودن در ساعات بسیاری از شبانه‌روز و خواب‌آلودگی در طول روز دو نشانه اصلی پرخوابی است، می‌گوید: البته بیماری‌ها و اختلالات بسیاری است که می‌تواند زمینه‌ساز پرخوابی شود. براین اساس، یک گروه از اشخاص پرخواب، از نوع اولیه آن رنج می‌برند، یعنی کسانی که به سبب یک اختلال خواب مشخص مانند اختلال «نارکولپسی» که یکی از اختلالات خواب است و شامل میل ناگهانی و مقاومت‌ناپذیر به خواب می‌شود از پرخوابی رنج می‌برند؛ اما در پرخوابی ثانویه، فرد دچار یک بیماری روانپزشکی یا غیرروانپزشکی زمینه‌ای است و پرخوابی وی نشانه‌ای از مجموعه نشانه‌های بیماری اولیه به شمار می‌رود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران اظهار می‌کند: فهرست مشکلات و بیماری‌هایی که می‌تواند پرخوابی ایجاد کند بسیار طولانی است که از میان آنها می‌توان به بیماری‌های شایعی چون افسردگی، کم‌کاری تیروئید، دیابت یا بیماری‌های ژنتیکی نادر اشاره کرد. همچنین مصرف یا پرهیز از مصرف بعضی داروها و مواد می‌تواند به بروز پرخوابی منجر شود.

از خستگی و افسردگی تا پرخوابی

شاید بسیار وقت‌ها از شدت خستگی بی‌وقفه تا ۱۲ ساعت نیز بتوانید، بخوابید، اما آیا لزوما خستگی و مشغله بسیار می‌تواند به پرخوابی منجر شود؟

دکتر جلالی در پاسخ به این پرسش می‌گوید: همیشه خستگی، پرخوابی نمی‌آورد، اما ادامه محرومیت از خواب بویژه در کسانی که مشغله بسیاری دارند در مدتی حدود سه ماه می‌تواند به پرخوابی منجر شود.

اما چرا بعضی اشخاص در شرایط استرسی، پرخواب می‌شوند و بعضی کم‌‌خواب؟ این روانپزشک پاسخ می‌دهد: افسردگی هم می‌تواند به پرخوابی و هم کم‌خوابی منجر شود. فرمی از افسردگی است که معمولا در فصول سرد بروز می‌کند و همراه پرخوری و پرخوابی است. این فرم از افسردگی، فرم غیرمتعارف این بیماری روحی است و از نظر زیستی با دیگر نمونه افسردگی که با بی‌اشتهایی و بی‌خوابی همراه است، تفاوت دارد. حتی گروهی از اشخاصی که به این نوع از افسردگی نامتعارف مبتلا می باشند، ممکن است به اختلال دوقطبی مبتلا باشند.

اختلال تنفسی، خواب‌آلودگی می‌آورد

به طور منطقی، هر بیماری یا اختلالی که سبب مشکل در خواب شبانه شود، می‌تواند به پرخوابی روزانه نیز منجر بشود. دکتر جلالی بر اساس چنین استدلالی توضیح می‌دهد: اختلالات وقفه تنفسی چه از نوع مرکزی باشد که به سبب اختلال در مراکز هدایت کننده تنفس در سیستم اعصاب مرکزی رخ می‌دهد و چه از نوع محیطی باشد که ناشی از تنگی و انسداد در مجاری و راه‌های هوایی است، به اختلال در اکسیژن‌رسانی بافتی در حین خواب و افزایش برانگیختگی هیجانی در فرد در طول شب منجر می‌شود. این موضوع سبب می‌شود که شخص بارها طی شب بیدار شود یا نتواند خواب عمیق را تجربه کند. کوتاه‌مدت‌ترین و زودرس‌ترین پیامد این وضع، خواب‌آلودگی روزانه است.

به طور ژنتیکی پرخوابم

شاید ندانید، اما سهم ژنتیک نیز در بروز پرخوابی اشخاص ارزیابی و شناسایی شده است. بر این اساس بعضی اشخاص به صورت بهنجاری، پرخواب‌تر از دیگران می باشند. البته دکتر جلالی اختلالاتی چون نارکولپسی را نیز که زمینه ژنتیکی ‌دارد در ایجاد پرخوابی بیمارگونه مشخص و قطعی می‌داند.

پرخوابی، چاقی می‌آورد

بی‌شک خواب کافی و نشاط روزانه برای هر نوع فعالیت شناختی چون تمرکز، محاسبه و کارهای خلاقانه ضروری است. پس طبیعی است که فرد پرخواب این توانمندی‌ها را از دست می‌دهد و در کار، روابط خصوصی و اجتماعی خود دچار محدودیت‌هایی می‌شود. دکتر جلالی در این باره تاکید می‌کند: پرخوابی نه‌تنها در درازمدت فرد را مستعد اختلالات روانپزشکی چون افسردگی و اختلالات اضطرابی می‌کند، بلکه می‌تواند پیامدهای جسمی داشته باشد و سبب چاقی و اختلالات متابولیک چون افزایش چربی خون شود.

پرخوابی درمان می‌شود

به گفته دکتر جلالی، اگر پرخوابی به سبب سبک زندگی باشد باید آن را تعدیل کرد و اگر به طور مثال سندرم قطع تنفسی در حین خواب سبب آن است باید از دارو، جراحی یا وسایل کمکی برای درمان آن بهره برد. در هر صورت از درمان خودسرانه باید پرهیز کرد و همواره با توجه به عوامل متعددی که پرخوابی را ایجاد می‌کند، ارزیابی و درمان را به متخصص واگذاشت. فراموش نکنید که سبب پرخوابی در اشخاص مختلف، یکسان نیست و درمان آن وابسته به سبب زمینه ساز متفاوت است.