پنجم صفر/ شهادت بانوی سه ساله

شهادت «حضرت رقیه (س)» در شام
رقیّه‌خاتون یا فاطمه بنت الحسین (ع) معروف به فاطمه‌ی صغیره، دختر آخر امام حسین (ع) از مادری به نام ام‌اسحاق بنت طلحه یا شاه‌زنان بود. سن مبارک او را بین ۳ یا ۷ سال دانسته‌اند. امام حسین (ع) بسیار به او مهر می‌ورزید و وی نیز به پدر، علاقه‌ی فراوانی داشت. رقیّه به همراه پدر، برادران، عموها و دیگر خاندان نبوی راهی سرزمین کربلا شد. پس از شهادت امام و یارانش به اسارت کوفیان درآمده و سپس راهی شام شدند.

رقیّه خاتون در شام، شب و روز در فراق پدر می‌گریست و پدر را طلب می‌کرد. معروف است که در خرابه‌ی شام، پس از دیدن سَرِ بریده‌ی پدر و گفتگوی سوزناک با وی، لب بر لب‌های پدر نهاده و آن چنان گریسته که بیهوش شد. وقتی که او را حرکت دادند، دریافتند که از دنیا رفته است. آستانه‌ی حضرت رقیه (س) یکی از زیارتگاه‌های شیعیان در شهر دمشق پایتخت سوریه، در ۳۰۰ متری شمال شرقی مسجد مشهور اُموی واقع است.