بدترین حادثه ای که برای یک ورزشکار می تواند اتفاق بیافتد، یک آسیب یا صدمه ورزشی است چرا که ورزشکار بسته به شدت آسیب ملزم به دوری از زمین ورزشی خواهد شد که می تواند کوتاه یا بلند مدت باشد.
زمانی اعتقاد بر این بود آسیب بخشی از بازی است، اما تحقیقات، مطالعات، تجربیات دو دهه اخیر اثبات کرده است که این ادعا کاملا غلط و بی اساس است و با تمهیدات لازم که تعیین عوامل خطر ساز مربوط به آسیب ورزشی است می توان ۵۰ درصد از آسیب های حاد یا مزمن را کاهش داد.
نکته مهمی که باید در نظر داشت این است که پیشگیری کلید اصلی کنترل اسیب های ورزشی است درمان فقط برای بازگرداندن ورزشکار آسیب دیده به سلامتی است که قبلا از آن برخوردار بوده است.
در حالی که پیشگیری معطوف به حفظ سلامتی و توان ورزشکار است و هزینه های بسیار کمتری دارد بنابراین توجه به اصول مهم پیشگیری از آسیب های ورزشی در پیشگیری از آسیب های حاد بسیار مهم است.
*پیشگیری از صدمات حاد ورزشی
الف- حفظ آمادگی پیش از فصل ورزشکار
در کل به نظر می رسد که زمان بروز آسیب های ورزشی در طی فصل مسابقات با میزان آمادگی ورزشکار ارتباط داشته باشد هر چه ورزشکار از آمادگی کمتری برخوردار باشد زمان بروز اسیب ها زودتر خواهد بود و در اولین رقابت های فصل دچار آسیب می گردد.
لذا آماده بودن ورزشکار فاکتور بسیار مهمی در پیشگیری از آسیب های ورزشی خواهد بود این آمادگی از طریق طراحی یک برنامه بدنسازی مناسب با تمرکز به استقامت قلبی، ریوی، قدرت وانعطاف پذیری حاصل خواهد شد.
مضاف بر اینکه نباید از تمرینات اختصاصی ورزش نیز در طول دوره پیش از فصل غافل بود به عنوان مثال تدوین برنامه های اختصاصی برای پیشگیری از آسیب شانه و بازو برای شناگران و تنیس بازان و برنامه اختصاصی برای پیشگیری از آسیب کشاله ران برای فوتبالیست ها نمونه هایی از تمرینات اختصاصی پیش از فصل ورزشکاران به منظور جلوگیری از بروز آسیب های حاد ورزشی خواهد بود.
ب- معاینات پیش از فصل
معاینات پیش از فصل سنگ بنای پیشگیری از آسیب های ورزشی است که با اهداف ارزیابی وضعیت کلی سلامت ورزشکار، تشخیص شرایط که ممکن است به آسیب دیدگی منجر شود شناسایی مشکلاتی که می تواند به کنار گذاشته شدن ورزشکار از شرکت در رقابت های خاص شود، ارزیابی آمادگی جسمانی برای ورزش مورد نظر ارایه توصیه های برای برنامه ورزشی انجام می شود.
ج- گرم کردن و سرد کردن مناسب
آسیب های حاد ورزشی ظاهرا زمانی اتفاق می افتد که عضلات (تاندون ها، لیگاماتها) سفت و یا سر هستند.
هر بافتی که با افزایش جریان خون گرم نشده باشد وبا کشش تدریجی افزایش طول پیدا نکرده باشد انعطاف پذیری کمتری خواهند داشت ودر معرض آسیب خواهد بود.
گرم کردن و سرد کردن مناسب باعث بهبود عملکرد ورزشکار آماده سازی ورزشکار از نظر روانی ایجاد یک محیط راحت برای فعالیت از بین بردن درد و ناراحتی ناشی از فعالیت ورزشی شدید و پیشگیری از صدمات ورزشی که مهمترین فایده گرم کردن و سرد کردن محسوب می شود.
نکته مهم این است که شروع تمرین بدون گرم کردن تدریجی ورزشکار را در معرض مشکلات قلبی عروقی قرار می دهد همچنین باید توجه شودکه شدت و مدت دوره گرم کردن برای هر ورزشکار متفاوت وابسته به عوامل مختلف مثل آمادگی ورزشکار نوع فعالیت ورزشی میزان و شدت فعالیت ورزش ورزشکاراست./مح
باشگاه خبرنگاران