چرا آمریکا به سوریه حمله نمی‌کند؟! +عکس

فرارو: به گزارش گاردین مشاوران نظامی روسیه راساً مسئول کاربری بخشی از تجهیزات دفاعی پیشرفته‌ی سوریه می باشند که این موضوع هرگونه دخالت نظامی در سوریه را به رهبری آمریکا پیچیده خواهد کرد.

این مشاوران روس مسئول سیستم‌های تازه زمین‌ به هوا و بروزرسانی سیستم‌های قدیمی می باشند که پیشتر روسیه در اختیار اسد گذاشته بود.

عمق و پیچیدگی دفاع ضدهوایی سوریه بدان معناست، که هر گونه دخالت مستقیم غرب، در جهت ایجاد منطقه‌ی پرواز ممنوع یا به شکل حملات هوایی تنبیهی علیه اسد، می‌تواند تبعات، خطرات و هزینه‌های عمده‌ای برای غرب به همراه داشته باشد. همچنین در صورت وقوع خسارات جانی به مشاوران نظامی روس مستقر در سوریه در جریان این حملات، این موضوع می‌تواند عواقب ژِئوپلتیک پیش‌بینی نشده‌ای در پی داشته باشد.

از سوی دیگر اقدامات اسد، از جمله بمباران هوایی غیرنظامیان، استفاده از موشک‌های اسکاد و احتمال استفاده‌اش از سلاح‌های غیرمتعارف سبب شده تا غرب دخالت نظامی مستقیم را همچنان مد نظر قرار دهد.

مقامات ترک مدعی شده‌اند که اسد تاکنون دوبار، یک بار پس کشته شدن آصف شوکت، شوهرخواهرش در ماه جولای و یک بار در ماه قبل که مخالفین توانسته‌ بودند پیشروی‌های بسیاری انجام دهند، قصد استفاده از سلاح‌های شیمیایی را داشته است.

هر نوع حمله‌ی هوایی به زرادخانه‌های سلاح‌های شیمیایی سوریه می‌تواند منجر به پراکنده شدن حجم بالایی از گازهای مرگبار شده فجایع انسانی بزرگی را سبب شود.

با این وجود هرگونه حمله‌ی هوایی به این انبارها یا هر تلاشی برای ایجاد منطقه‌ی پرواز ممنوع و جلوگیری از پرواز جنگنده‌های سوری، مستلزم گذشتن سد مستحکم دفاع هوایی سوریه است. این کشور پس از حمله‌ی هوایی اسراییل به تاسیسات هسته‌ای خود در سال ۲۰۰۷ و آغاز ناآرامی‌ها در سال ۲۰۱۱، سامانه‌ی ضد هوایی خود را بسیار تقویت و بروزرسانی کرده است.

این بروزرسانی‌ها توسط روسیه انجام شده است. سوریه از لحاظ برای این کشور اهمیت دارد که بزرگترین پست جاسوسی و شنود برون مرزی آن محسوب می‌شود.

آخر هفته‌ی قبل، ژنرال اکساندر لئونف، رییس نیروهای دفاع هوایی روسیه، در مصاحبه‌ای اعلام داشت: “سیستم دفاع ضدهوایی سوریه، بسیار مستحکم است و در نتیجه هیچ کس تاکنون نیروی هجومی هوایی جدی علیه آن به کار نگرفته است.”

دفاع ضدهوایی سوریه، از دو لشگر، متشکل از حدود پنجاه هزار نیرو – دوبرابر نیروهای قذافی- با هزاران سلاح ضدهوایی و بیش از ۱۳۰ سامانه‌ی پرتاب کننده‌ی موشک‌های ضدهوایی تشکیل شده است.

بنا بر شنیده‌ها روسیه اخیرا پرتاب‌کننده‌های متحرک BUK-M2 و Pantsyr-S1 و سیستم‌های راداری پیشرفته‌ای را تحویل سوریه داده است. گزارش‌ها مبنی بر تحویل سامانه‌ی دوربرد S-300 به این کشور تایید نشده است، اما گمانه‌های وجود دارد که شاید این سامانه‌ تحویل سوریه شده اما همچنان عملیاتی نشده باشد.

سامانه‌ی BUK-M2

کارشناسان می‌گویند نیروهای سوری قادر به کارگیری حداکثر توان این سامانه‌ها نیستند و به همین سبب تیم‌های نظامی روس برای آموزش و بکارگیری این سامانه‌‌ها در سوریه حاضر می باشند.

منابع آگاه از روابط دفاعی روسیه و سوریه حضور تیم‌ها دفاع هوایی روسیه در داخل سوریه را تایید کرده‌اند. این منابع افزودند، غرب پیش از هر نوع حمله‌ای باید حضور این نیروهای روس را نیز باید مدنظر داشته باشند.

چیرگی بر چنین سیستم دفاع هوایی متراکم و چندلایه‌ای تنها با حملات هوایی گسترده و با اتکا به هزاران موشک هدایت شونده میسر می‌شود. انگستان، فرانسه و سایر متحدان آمریکا در اروپا بخش بسیاری از ذخایر این نوع سلاح‌ها را در جریان حمله به لیبی به مصرف رساندند، و بر مبنای گزارش‌ها این ذخایر همچنان به سطح ماقبل حمله به لیبی بازنگشته اند.

یک حمله‌ی هوایی به سوریه نیازمند هواپیماهای رادارگریز و حجم بسیاری کار اطلاعاتی و استفاده از تصاویر ماهواره‌ای است که همگی در تخصص ایالات متحده می باشند. با توجه به همه‌ی اینها آمریکا نمی‌تواند در مورد سوریه نیز همچون جریان لیبی رهبری پشت پرده را بر عهده گیرد.

با این وجود با استعفای ماه قبل‌ی ژنرال پترائوس از ریاست سازمان سیا، طرفداران دخالت سوریه تا حدود بسیاری اهرم خود در کاخ سفید از دست داده‌اند.

جان کری، نامزد احراز پست وزارت خارجه، نیز گرچه خواهان حمایت گسترده‌تر از مخالفین سوری شده، اما حرفی از دخالت مستقیم ایالات متحده و ناتو در سوریه به زبان نیاورد است.

دفاع هوایی قوی سوریه، در کنار رابطه‌ی عمیق این کشور با مسکو، و طبیعت شکننده‌ی مخالفین سوری، را می‌توان دلایل اصلی اجتناب ایالات متحده از دخالت مستقیم در سوریه در یک سال و اند قبل برشمرد.