تأکید مقام معظم رهبری به مقوله فرهنگ و مهندسی بس است تا مسئولان عالیرتبه و رده های بعدی تا سطوح مردم هر محله بدانند که رازی در آن نهفته و خیرو صلاحی در بین است فلذا متولیان این مهم باید با حساسیت ویژه به زوایای آشکار و پنهان آن بپردازند، بنا داریم انشاالله تا آنجا که امکان دارد شفاف و به عنوان عضوی از متولیان فرهنگی در ایران کوچک به موشکافی و انجام رسالت کاری بپردازیم .
با این مقدمه باید عرض کرد در بحث فرهنگ بیگانه و پیتزا یک رابطه ملموس وجود دارد و این را از این بابت تیتر کردم که فهم و عمق خطر فرهنگ بیگانه عیان شود . از فرهنگ بیش از ده ها نوع تعریف شده است اما آنکه جامع میباشد ((عبارت از : آداب ، رسوم ، سنن که در بین مردم یک سرزمین رواج دارد نسل به نسل منتقل می شود و در مسیر خود دستخوش تغییرات می شود)) پس فرهنگ اصیل ، رشد یافته در سرزمینی است که در آن زاده شده و باید رنگ و بوی خاص همان مـُلک را بدهد هر چند به دلایل مختلف به آن افزودنی های زده باشند مانند ، جنگ های طولانی ، ورود و استقرار دشمن ، مستعمره شدن و باب شدن خرده فرهنگی های غریبه ها و …… ما با سایر کشورها کاری نداریم امروز بحث فرهنگی در ایران عزیز را داریم و دغدغه همه جلوگیری از ورود خرده فرهنگ های مسموم ، و مذموم ، حفظ فرهنگ اصیل خودمان و انتقال سالم آن به نسل های بعدی میباشد .
اما متأسفانه طی سالیان دور با توجه به نقشی که بیگانگان در دوران مختلف تاریخی در کشور ما بازی کرده اند و علاقه و شیفتگی حاکمان و پادشاهان وقت به فرهنگ یا همان طرز زندگی و گفتار و یا زرق و برق فرنگ داشتند رفته رفته باعث شد تا بسیاری از خرده فرهنگ های بیگانه امروز به ارث از همان دوران به عنوان فرهنگ پیوندی مورد استفاده قرار گیرد به گونه ای که نسل های امروز حتی باور ندارند که این وصله از جنس دیگری است. از کوچه های تاریخ که بگذریم به انقلاب اسلامی ایران یعنی حدود ۳۳ سال قبل می رسیم زمانی که یک برگ مهمی از تاریخ این سرزمین ورق می خورد انقلابی رخ می دهد تا اثبات کنیم خودمان هستیم، مسلمان ایرانی و بنیانگذار این انقلاب و نظام هم حکیمانه و کاملاً مهندسی فرمودند “جمهوری اسلامی ایران نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم “، هر چند امروز گیاهان هرزی یافت می شوند که در هدف انحراف مسیر انقلاب در تلاش نقص این خواسته معمار انقلاب هستند و سعی دارند به انحاء مختلف ایرانی بودن را پررنگ و اسلامی بودن آنرا گمرنگ جلوه دهند و در دراز مدت به آنچه می خواهند برسند.
حال این سئوال پیش می آید، آیا آنچه در جامعه امروز جاری و ساری است وصف حال و یا دستاورد و یا هدف همان انقلاب است ؟ پاسخ به این سئوال قدری مشکل به نظر می رسد و نیازمند ساعت ها بحث و بررسی و آسیب شناسی اجتماعی است . اما در اینجا به اندازه شفاف شدن موضوع عرض می کنیم. “هم بله هم خیر ” بله از این بابت که با گذشت سی و سه سال از انقلاب ، در ابعاد مختلف روی پای خودمان ایستاده ایم ، جنگ سختی را پشت سر گذاشتیم ، نیروهای اصیلی از این کشور را از دست دادیم ، نامهربانی همسایگان و توطئه های دشمنان قسم خورده را مهار و هدایت کردیم ، به دستاوردهای خوب علمی و تکنولوژی نائل آمدیم ، الگوی آزادی خواهان جهان شدیم و در یک جمله توانستیم انقلاب خود را تثبیت و آنرا به جهان صادر کنیم که بیداریهای اسلامی و انقلاب های کشورهای مختلف حاصل آن است. اما “نه” در بحث فرهنگی جای تأمل دارد و از آنجا که پدیده های اجتماعی نسبی هستند و یک علت ندارند باید با وسواس بیشتری به تحلیل موضوع پرداخت. با آغاز انقلاب تا شروع آغاز جنگ تحمیلی شاهد یک فرهنگ رفتاری ، گفتاری ، کرداری و پوششی در کشور بودیم که افراد به لحاظ ظاهر و پوشش بویژه بانوان کاملاً رعایت می کردند و حتی افراد با پوشش نامناسب جایی در میان جمعیت نداشتند و در صورت مشاهده تذکرات و امر به معروف توسط افرادی صورت می پذیرفت . که از این دوران به دوره شور و نشاط انقلابی و احیاء فرهنگ فراموش شده حجاب و عفاف یاد می کنیم با آغاز جنگ تحمیلی نوع دیگری از فرهنگ بوجود می آید که از آن به فرهنگ ایثار و شهادت یاد می کینم در این دوران ، مساجد و پایگاههای بسیج مستقر در آن بیشتر از قبل کانون توجه مردم و خانواده ها بویژه جوانان و نوجوانان می باشد نمازهای جماعت پر شور و با مشارکت حداکثری است ، جامعه تمام تلاش خود را معطوف کمک رسانی به جبهه ها ، رسیدگی به جانبازان ، پاسداشت مقام شهداء ، همدلی و همراهی با خانواده شهداء ، پرهیز از هر کاری که به نظام و جنگ لطمه بخورد می نمایند، فرهنگ از خود گذشتگی به اوج خود می رسد مردم هر آنچه دارند بصورت صمیمانه تقسیم می کنند ، ادب و احترام به روحانیت و بزرگترها و بها دادن به جوانترها در سطح خوبی است تا اینکه جنگ تمام می شود.
سالهای بعد از جنگ به دو زمان تقسیم می شود ، سالهای اولیه بعد از جنگ که هنوز شور و التهاب خاص دوران خود را دارد، معمار کبیر انقلاب به دیار باقی می شتابد و جامعه ایران با خزن و اندوه همراه می شود و بعد دوم که با رهبری مقام معظم رهبری کشتی انقلاب با عزم بیشتر در جهت رسیدن به اهداف عالیه نظام و تحقق خواسته های حضرت امام (ره) حرکت جدیدی در سازندگی را آغاز می کند. و دشمنان و بدخواهان این مردم و نظام و کشور حربه های جدیدی را بکار می برند تحریم ها، شیطنت های بین المللی و با گذشت سالها به این نتیجه می رسند که فکر می کنند بهترین سلاح نفوذ در فرهنگ اسلامی ایرانی و از درون خوردن توسط افرادی به ظاهر ارزشمند و با صبغه کمرنگ حضور در برخی محافل بعد از انقلاب و جنگ میباشد لذا شاهد یک دوران سخت هستیم که تاکنون ادامه دارد.
این دوران همان دوران مد نظر ما می باشد ، دورانی که آن ایثارهای دوران جنگ را شاهد نیستیم بد حجابی یک الگو می شود و برای آن توجیهات عجیب و غریب می آورند بازی با آبروی افراد و شخصیت ها به یک افتخار تبدیل می شود و نردبانی برای بالا رفتن عده ای ،بسیاری از دختران و پسران همان پدران از جنگ برگشته از نگاه و برخورد بد جامعه به حجاب و پوشش اسلامی و کامل خود ناراحتند ، مدارس مرکزی برای تبلیغ کالای وارداتی و مدها می شود. بازار کالاهای بیگانه بیداد می کند ، تبلیغات در و دیوار و حتی رسانه ملی هم با لعاب خارجی به خورد مردم داده می شود.
دشمن با تزریق اندک اندک خرده فرهنگ های مد نظر خود از طریق ، ماهواره ، سی دی ، کتاب ، عکس ، کاریکاتور ، وسوسه سفر به خارج و …. برنامه ای دراز مدت را در دستور کار خود قرار می دهد تا جایی که غذای محلی و سالم جای خود را به فست فود می دهد پیتزا غذای محبوب بچه ها و خانواده ها می شود غافل از اینکه این فست فود ها و پیتزای مورد نظر ما ، چاقی ، چربی و بیماریهای مختلفی با خود می آورد لکن چون خوشرنگ و زیبا و کلاس دار است جذاب می نماید و با تجربه ها هم قادر به جا انداختن این خطر برای بچه هاو جوان ترها نیستند و نمی توانند آنان را قانع کنند که غذای های پخته شده در منزل و یا حتی نوع خودمانی آن در بیرون مفیدتر و سالم تر است. و این حادثه درست در موضوع فرهنگ هم عیان و عملی شده است فرهنگ نا صحیح و وارداتی و تزریق شده همان طعم و شیرینی پیتزا می دهد غافل از اثرات مخرب آن در بی هویت شدن کشور ، در فراموش شدن ارزشها و اصول این کشور و نظام که بابت به ثمر نشستن آن خون ها ریخته شده و سختی ها تحمل گردیده و جالب اینکه بزرگان جامعه و دلسوزان کشور و نظام هم نمی توانند خوب و بد قصه را به جامعه بیاموزند ، زیرا در طرف مقابل برنامه ریزی دقیق با صرف هزینه های هنگفت صورت پذیرفته به گونه ای که کار از سد مدل لباس و آرایش ظاهر و نوع مصرف و ….. گذشته به حوزه ارزشها و اصول و دین هم کشیده شده است. و این خطرناک ترین جای قضیه است. همانجایی که به راحتی هدف گذاری انقلاب توسط حضرت امام (ره) با قید جمهوری اسلامی ایران نه یک کلمه بیشتر نه کمتر توسط نوظهور یافتگانی با رنگ و لعاب جذاب اما بدون شک همراه با برنامه های فراتر از مرزها ی ایدئولوژیکی وجغرافیایی این مردم ، انحراف در همه امور را آغاز می کنند ، ایرانی بودن اسلام را به رخ می کشند تا هم آن هدف گذاری والا را نقص کرده باشند ، هم ایجاد شبهه در بلاد اسلامی در مورد اولویت اسلام در ایران بنمایند ، هم افکار و ذهن های پاک و جدید که دوران مختلف قید شده را درک نکرده اند را به این سمت و سو ببرند که اصل ایرانی است و اسلامی فرع است ، یک روز مکتب ایرانی را طرح و جا بیاندازند ، یک روز به پیامبران و ائمه ایراد وارد کنند با تفسیر از تاریخ به زعم خود، یک روز در بحث منجی عالم بشریت ادعاهای عجیب و غریب می کنند ، فضا را به سمت و سوی جدائی دین از سیاست سوق دهند ، رفتار ، گفتار و کردار کورش را سرمشق خود قرار می دهند ، هر آنکه و هر آنچه برخلاف میل و نظر آنان باشد را محکوم به حذف می نمایند ، خود را پاک و طیب و دیگران را دشمن مردم قلمداد می کنند . نیروها ی منسجم نظام را تکه تکه و در مقابل هم قرار می دهند ، آبروی هر مومن و هر انسانی را می برند .
حال سئوال از شما خواننده محترم این است که نمودار انقلاب را چگونه رسم می کنید؟ از کجا با چه هدف و نیتی آغاز به کجا رسیده ایم و به کجا ختم خواهد شد؟ اینجاست که صحبت از جریان انحرافی در کشور یا پدیده نوظهور مکتب سازی و فرقه سازی حساس می شود و برای همین است که مقام معظم رهبری اینقدر به بحث قرآن ، پرورش حافظان قرآن ، فرهنگ و مهندسی فرهنگی و توصیه های مکرر در این خصوص توجه می نمایند و از همه می خواهند تا در مسیر صحیح قدم بردارند بر اساس برنامه های چشم انداز افق نظام . لذا بر همه متولیان فرهنگی واجب است که هر قدمی و قلمی که می توانند در شناخت جریانهای مرموز و انحرافی برای نسل های جوان و کل جامعه بردارند تا انشاالله به هدف و مقصود نهایی نائل آئیم.
* معاون فرهنگی ، اجتماعی و ورزشی شهرداری کرج
دانلود
خبرآنلاین