کافی بود هواداران پر شور تراکتور سازی خبری مبنی بر حذف احتمالی دو تیم تراکتور سازی و صبای قم را از جام باشگاه های آسیا ببینند و بشنوند تا سرتا پا مضطرب و نگران شوند. شنیده ها حاکی از این است که سوالات بسیاری در ذهن پرشورها نقش بسته و همگی متحد شده اند تا مقصر را پیدا کنند واعتراض خود را اعلام نمایند.
آنها که سه سال مداوم در لیگ برتر و حتی قبل ازصعود تراکتور به لیگ برتر همواره در کنار تیمشان از هیچ چیزی کم نگذاشته اند بعداز نایب قهرمانی تراکتور در سال قبل اطمینان داشتند که به قول خودشان آسیا تراکتوری شده است. اما بی خبر از اینکه احتمال دارد سهمیه تیمهای ایرانی در لیگ قهرمانان با صلاحدید کنفدراسیون فوتبال آسیا_ به دلیل اینکه امتیاز باشگاه های ایرانی به حد نصاب نرسیده است از چهار تیم به دو تیم کاهش پیدا کند_ خود را برای بازیهای آسیایی آماده کرده بودند.نه تنها هواداران بلکه تمام مردم شهر تمام تلاش خود را می کردند تا میزبانان خوبی برای تیم های غیر ایرانی باشند.
حال خبر این احتمال آنها را شوکه کرده و البته عصبانی..عصبانی از این که چرا این اتفاق محتمل تر از هر زمانی شده و مقصر اصلی کیست؟
عده ای از هواداران مسئولان باشگاه را مقصرمی دانند که چرا در گام اول خواسته های نماینده های ای اف سی را زودتر از همیشه انجام ندادند و در گام دوم با مسئولین ورزش و به خصوص فوتبال استان تعامل بیشتری برای بهبود شرایط انجام ندادند و یا از فدراسیون فوتبال ایران مسائل را پیگیری نکردند و بیشتر فکر خود را به گرفتن بلیط فروشی معطوف نموده اند.
اما عده ای دیگر بر این نظر متفق هستند که دستان پشت پرده ای وجود دارد که نمی خواهند تراکتورسازی در آسیا مطرح شود و همیشه کسانی هستند که چشم دیدن خوشحالی و شادی هواداران تراکتورسازی را ندارند و همیشه می خواهند این هواداران در انزوا به سر ببرند.
عده معدودی از هوادارن هم معتقدند که باید تا حضور دوباره نمایندگان ای اف سی مسولان تمام تلاش خود را برای رفع نواقص انجام دهند .این عده امیدوارند که تراکتورسازی در جام باشگاه های آسیا به میدان خواهدرفت.
حتی تا این لحظه ورزشگاه یادگار امام(ره) که مسابقات تراکتور سازی تبریز در آن انجام می شود به صورت مطلوب کامل نشده . ۳۰%صندلی ها هنوز نصب نشده و شرایط نور ورزشگاه مطلوب نیست . راه های منتهی به استادیوم ناقص است و ایرادات زیادی که وجود دارد در مدت زمانی که لیگ در تعطیلی به سر می برد بر طرف نشده.اینها همه نمره منفی در پی خواهد داشت و چه ارگانی بایداین نواقص را بر طرف کند خدا می داند.
اگر کمی انصاف داشته باشیم می بنیم که همه فکر و ذهن خانواده بزرگ فوتبال کشورمان در پی خرید های میلیاردی و دلیل برهان آوردن برای این ولخرجی ها به کار گرفته شده.
مبرهن است که این پولها فقط به جیب بازیکنان و مدیران و مربیان می رود و دلیلی هم ندارد آنها نگران این احتمالات و اتفاقات باشند و تنها کسانی که در این میان عذاب می کشند هواداران تیم ها هستند که حتی در طی این سال ها هیچ وقت و در هیچ موردی دیده نشده که مورد عنایت و لطف مسئولان قرار بگیرند.
به قول معروف هر چی سنگه پیش پای لنگه.
پول های کلان برای مدیران و مربیان و بازیکنان وحرص و جوش خوردن برای صدها هزار هوادار بی توقع.
حال اینکه چه کسی مقصر است و چرا باید دست رویدست گذاشت تا تمام آرزوهای عده زیادی از جوانان این مرز و بوم که تفریحی جز حمایتاز تیم محبوبشان ندارند بر باد رود به یک طرف. سوال مهم این است که آیا مسئولان فوتبال کشور به فکر عواقب این سرخوردگی و شکسته شدن دل هزاران جوان هستند؟
امیدواریم این اتفاق تلخ نیفتد و شاهد حضور پرشورها در میادین آسیایی باشیم..همانا که وجود این جوانان عزیز در میادین ورزشی باعث انتقال شادی به اقشار مختلف جامعه خواهد شد و همیشه جامعه ای بشاش و سر حال جدا از مشکلات دیگر داشته باشیم.
۴۱۴۱
دانلود
خبرآنلاین