داشتن یک کفش مناسب در همه وقت و تحت هر شرایطی مهم است. در این مطلب خواهیم دید که چه کفشی مناسب است و ویژگی های کفش مناسب چیست؟ لازم است بدانید آغاز بسیاری از بیماری های عضلانی اسکلتی، از آزارهایی است که به کف یا نواحی دیگر از پا وارد می شود. به این ترتیب فرد دچار یک سری مشکلات و ضایعاتی در پا می شود و دیگر نمی تواند از هر نوع کفشی استفاده کند و در صورت استفاده نیز دچار مشکل و درد پا می شود.
چه کفشی مناسب است
در کشور ما بسیاری از افراد به انتخاب لباس اهمیت می دهند اما در انتخاب اینکه چه کفشی مناسب است بسیار بی توجه هستند. با ویژگی های کفش مناسب که می تواند شما را در انتخاب کفشی مناسب یاری کند، آشنا شوید.
هنگام خرید کفش به نوع کارکرد و استفاده مکانی و شرایطی آن توجه کنید تا هنگام استفاده دچار مشکل نشوید. یک کفش مناسب و استاندارد دارای سه خصوصیت مشخص است.
۱) جنس خوب
۲) قالب و پنجه استاندارد
۳) پاشنه مناسب
علاوه بر این موارد بهتر است به رویه و زیره کفش نیز توجه شود زیرا رویه کفش های موجود در بازار، از دو جنس چرم طبیعی یا پلاستیک و چرم مصنوعی هستند. این روزها بیشتر تولیدکنندگان کفش به رویه کفش های تهیه شده از چرم های مصنوعی، نوعی اسپری که بوی چرم طبیعی دارند می زنند. همین امر سبب گمراهی خریدار می شود و شخص در انتخاب کفش با مشکل مواجه خواهد شد.
به دلیل دارا بودن منافذ طبیعی در بافت چرم کفش هایی که از چرم طبیعی تهیه می شود امکان تبادل هوا میان بیرون و داخل کفش ایجاد می شود و به اصطلاح، باعث تنفس پا می شود. به همین دلیل بهترین رویه برای کفش، رویه چرم طبیعی است.
رویه مصنوعی به علت عدم تبادل هوا، باعث ایجاد بوی بد و عرق کردن بیش از حد پا می شود. قیمت کفش هایی با رویه چرم طبیعی نسبتا بالاست اما این نوع کفش ها دوام و کیفیت بالایی دارند و پا در آنها احساس راحتی دارد.
● زیره کفش
زیره کفش در بازار به دو صورت «پی او» و «پی وی سی» موجود است.
زیره های po، نسبت به زیره های pvc با دوام تر، سبک تر، راحت تر و در برابر سایش مقاوم تر است. ظاهر این زیره ها، توپر است و انعطاف بیشتری هنگام خم کردن کفش دارد. کف زیره کفش نباید صاف، بلکه باید آج دار باشد تا از لیز خوردن جلوگیری کند. توجه به استانداردهای پنجه کفش هم در انتخاب آن بسیار مهم است.
● قالب کفش خانم ها
نکته قابل توجه در مورد انتخاب کفش به خصوص برای خانم ها توجه به قالب بندی کفش است. قالب کفش باید به صورتی باشد که فضایی که پنجه پا درون کفش قرار می گیرد به انگشت های پا فشار وارد نکند. کفش هایی که پنجه آنها تیز است، باعث می شود انگشت های پا در کفش روی هم بیفتد. در این صورت انگشتان پا را تحت فشار قرار داده و آنها را بد فرم می کند.
این امر در خانم ها به علت استفاده از این گونه کفش ها بسیار شایع است به طوری که انحراف شست پا در خانم ها، ۹ برابر آقایان است. بهتر است کفشی که قالب پنجه آن پهن است خریداری کنید تا پا دچار مشکل نشود. می توانید کفش هایی با تنه ای مقاوم که چارچوب روی کفش را دربر می گیرد خریداری کنید تا به راحتی در برابر فشارهای وارده، مقاومت و شرایط آناتومیکی پا را حفظ کند.
● پاشنه بلندها
برخی خانم ها علاقه بسیار زیادی به پوشیدن کفش های پاشنه بلند دارند اما این کفش ها در عین زیبایی؛ می تواند آسیب ها و مشکلاتی برای پا داشته باشد.
۱) پوشیدن کفش های پاشنه بلند، باعث به وجود آمدن برآمدگی دردناک در پشت پاشنه پا می شود و چون این گونه کفش ها از مواد خشکی ساخته می شود سبب فشار بر پا و در نتیجه باعث بروز برآمدگی استخوانی، تاول، ورم و درد در تاندون آشیل پا می شود. شما می توانید برای تسکین درد از یخ درمانی و پد پاشنه استفاده کنید.
۲) پوشیدن کفش هایی با پاشنه های خیلی بلند، سبب وارد آمدن فشار زیاد بر پنجه پا می شود که همین امر استخوان پا را ملتهب می کند که حتی می تواند منجر به شکستگی مچ پا شود.
۳) رگ به رگ شدن مچ پا و پیچ خوردگی از آسیب های جدی کفش های پاشنه بلند است که هنگامی رخ می دهد که پای شما از درون کفش به بیرون بلغزد. رگ به رگ شدن شدید پا حتی می تواند باعث پارگی رباط شود. کسانی که دچار بیماری آرتروز هستند بهتر است از کفش هایی که پاشنه خیلی بلند دارند استفاده نکنند زیرا این افراد بیشتر از سایرین در معرض پیچ خوردگی شدید پا یا شکستگی مچ پا قرار خواهند داشت.
● پاشنه های نازک
کفش هایی با پاشنه نازک و بلند بسیار خطرناک تر هستند زیرا هنگام پوشیدن این نوع کفش ها، سنگینی بدن در یک نقطه وارد می شود و همین امر باعث عدم تعادل و در نتیجه احتمال پیچ خورد مچ پا در این نوع کفش ها می شود. نوع دیگر از کفش های پاشنه بلند، مدل عروسکی است.
این گونه کفش ها دارای قوسی نیستند و پوشیدن مداوم آنها سبب التهاب در کف و درد در تمامی پا می شود. افرادی که مشکلات و درد در ناحیه زانو و لگن و کمر دارند بهتر است از این گونه کفش ها استفاده نکنند و در صورت استفاده بهتر است از کفی مناسب یا پد پاشنه داخل این گونه کفش ها استفاده کنند تا از فشار وارده بر پا جلوگیری کرده و از قوس موجود در پا محافظت کند.
بهتر است در صورت استفاده از کفش های پاشنه بلند، از کفش هایی با پاشنه پهن که طول آنها کمتر از پنج سانتیمتر است استفاده شود. این گونه پاشنه ها سبب ثبات و تعادل در پا می شود و وزن بدن را بهتر تحمل می کند. همانقدر که پاشنه بلند برای پا مضر است کفش هایی با پاشنه کمتر از دو سانتیمتر نیز همین مضرات و آسیب ها را برای پا دارد.
● کفش های طبی
برخی از افراد به دلیل دارا بودن مشکلاتی مانند قطع عضو در ناحیه پا یا قسمتی از پنجه و درد در ناحیه پا، دچار بدشکلی و ناهنجاری در پا هستند. این افراد مستلزم استفاده از کفش ها و کفی های مخصوص هستند. متاسفانه بعضی از مغازه داران کفش برای فروش بیشتر از نام کفش طبی استفاده می کنند که ممکن است راحتی و استاندارد بودن کفش طبی را نداشته باشد.
کفی ها و کفش های طبی وظیفه اصلاح کردن انواع نانهنجاری های بدن و الگوهای غلط راه رفتن را دارند و هدف از ساخت آنها فراهم کردن شرایط مطلوب برای ایستادن و راه رفتن و دویدن است.
استفاده از کفش ها و کفی های طبی برای افرادی با مشکلات زیر بسیار مناسب است:
۱) کسانی که دارای ناهنجاری های متحرک مانند صافی کف پا هستند.
۲) کسانی که دارای ناهنجاری های ثابت و درد پای همیشگی و مشکلاتی همچون خار پاشنه و التهاب کیسه زلالی زیر پاشنه هستند.
۳) در بعضی از مواقع و شرایط همچون بارداری، بعضی از خانم ها به دلیل اضافه وزن ناگهانی باید از این گونه کفش ها و کفی ها استفاده کنند.
استفاده از کفی های طبی برای کودکان ۷ تا ۱۲ سال که کف پای آنها در حال شکل گیری است بسیار مناسب است زیرا از تغییر شکل پا جلوگیری و نیز سبب برخورداری از کف پایی استاندارد تا آخر عمر می شود.
● صندل و آسیب هایش
نکته مهم در مورد انتخاب کفش به خصوص در فصل تابستان که تمایل افراد برای استفاده از صندل و کفش های باز و دمپایی های لا انگشتی بیشتر می شود این است که استفاده و پوشیدن مداوم و طولانی این نوع کفش ها می تواند باعث التهاب تاندون ها و فشار زیاد به ساق و کف پا شود.
این کفش ها هیچ گونه قوسی ندارد که بتواند از قوس پا محافظت کند و حتی خطر شکستن و ضرب دیدن پا را نیز ایجاد می کند. کسانی که مشکلات و درد در ناحیه کمر و باسن و زانو دارند بهتر است از صندل استفاده نکنند زیرا صندل و کفش های باز از تنه مقاومی برخوردار نیست و بندهایی نازک دارد.
همچنین از آنجا که بیشتر سطح پا از هیچ محافظی برخوردار نیست، نمی تواند از خراشیدگی و بریدگی پا جلوگیری کند. بنابراین بهتر است افراد دیابتی به دلیل شرایط بیماری، از صندل ها و دمپایی لاانگشتی کمتر استفاده کنند تا دچار مشکل و عوارض جدی نشوند.