چگونه موشک‌های “یاخونت” موازنه قدرت را به نفع حزب‌الله و سوریه تغییر داد

به گزارش خبرنگار دفاعی- امنیتی باشگاه خبرنگاران، موشک یاخونت با کد SS-N-26  یک موشک کروز ضدکشتی مافوق صوت هوا به زمین و سطح به سطح  تک کلاهکه ساخت روسیه بوده که در نمونه‌های هوا پایه، دریاپایه و زمین پایه توسعه داده شده است.
 
سایت تخصصی نظامی در این‌باره نوشته است که کار بر روی یک موشک فوق پیشرفته ضد کشتی برای کشتی‌های کوچک جنگی در اواخر سال ۱۹۷۰ توسط دفتر طراحی Mashinostroyeniye آغاز شد. در نظر بود سیستم جدید نه تنها بر روی کشتی‌های جنگی بلکه در زیر دریایی‌ها، واحدهای دفاع ساحلی و جنگنده‌ها نیز استفاده شود.
 
از جمله اقدامات انجام گرفته در این  نمونه می‌توان تجهیز به سیستم ماورا دید افق (OTH)، انجام تمام خودکار(شلیک و فراموش کن)، استفاده از چندین خط سیر مختلف (پایین- پایین، بالا- پایین و غیره ) و استفاده از فناوری پنهان کاری اشاره کرد.
 
این سیستم در ادامه روند تولید سیستم‌های موشکی (SS-N-19 (Shipwrek) , SS-N-9(Sirin و(SS-N-26(Sunburn  به عنوان یک نمونه سبک‌تر در نظر گرفته شده بود. در نهایت این موشک در سال ۱۹۹۳ به معرض دید جهانیان گذاشته شد.

 

“یاخونت” نمونه صادراتی موشک “آنیکس”

نمونه صادراتی”آنیکس” (Oniks) با نام “یاخونت” ( (Yakhont شناخته می‌شود. موشکOniks با طول ۸٫۹ متری با قطر ۶۷۰ میلی متری دارای وزنی معادل ۳۰۰۰ کیلوگرم به هنگام پرتاب است. موشک دارای ۴ باله مثلثی شکل در میانه و ۴ باله مثلثی شکل کوچک‌تر برای کنترل پرواز در انتها است.

نیروی محرکه آن توسط یک تقویت کننده اصلی سوخت جامد و یک موتور “رمجت” تأمین می‌شود. هدایت موشک تا میانه مسیر برعهده سیستم ناوبری داخلی (INS) و در بخش پایانی بر عهده سیستم راداری فعال/غیرفعال تعبیه شده در موشک است. “آنیکس” قابلیت انتخاب یک کشتی از یک گروه را به عنوان هدف دارا است (حتی در شرایط ضد الکترونیک).

موشک “یاخونت” دارای سرعت کروز۲٫۶ ماخ درارتفاع پروازی بالا و ۲ ماخ در ارتفاع پایین است. کمینه برد آن ۵۰ کیلومتر و  بیشینه بردش ۳۰۰ کیلومتر (بالا- پایین) و ۱۲۰ کیلومتری (پایین- پایین) است.
 
در فاصله ۶۰-۸۰ کیلومتری هدف، رادار موشک روشن شده و به دنبال هدف می‌گردد و پس از یافتن هدف بر روی آن قفل راداری می‌کند.

 پس از آن‌که موشک بر روی هدف قفل کرد، در فاصله حدوداً ۲۵-۳۰ کیلومتری هدف، رادار از حالت فعال به حالت غیر فعال تغییر وضعیت می‌دهد.
 
برای جلوگیری از شناسایی، علاوه بر استفاده از حالت غیر فعال راداری، موارد خاص دیگری نیز اندیشیده شده است، از جمله استفاده از مواد جاذب امواج راداری در سطح بدنه موشک و نیز کاهش ارتفاع پروازی در فاز پایانی (معمولاً در ارتفاع ۵-۱۵ متری از سطح دریا).

 

موشک “یاخونت” دارای یک رادار پیش اخطار است که در صورت قفل راداری بر روی موشک، موشک را در حالت اجرای مانورهای سریع و تند قرار می‌دهد. کلاهک حمل شده توسط “آنیکس” دارای وزنی معادل ۳۰۰کیلوگرم و از نوع ضد زره است.
 
نمونه دفاع ساحلی “یاخونت” با نام “بسشن” (SSC-5 (Bastion  شناخته می‌شود. موشک به کار رفته در این سیستم دقیقاً همان موشک دریاپایه بوده که تنها در لانچر پرتاب آن تغییراتی داده شده است.
 
در سال ۱۹۹۱ خبرهایی حاکی از ساخت یک نمونه هواپایه از موشک “آنیکس” با نام آلفا(Alpha) منتشر شد. موشک “آلفا” با برد ۳۰۰ کیلومتری (پرتاب از ارتفاع بالا) و۲۰۰ کیلومتری (پرتاب از ارتفاع پایین) توانایی حمل کلاهکی به وزن ۲۰۰ کیلوگرم را داراست.
 
آزمایش پروازی این موشک در سال ۲۰۰۴ انجام شد و احتمالاً موشک قادر به بارگذاری بر روی جنگنده‌های MIG-29، جنگنده های خانواده فلانکر و بمب افکن‌هایی نظیرTU-142 وTU-160  است. نمونه صادراتی این نمونه(آلفا) با نام “یاخونت- ام” Yakhont-M شناخته می‌شود.

نمونه قابل پرتاب از زیردریایی “آنیکس” در سال ۱۹۹۳ طراحی و ساخته شد و احتمالاً در زیردریایی کلاس تهاجمی “یاسِن” مدل ۸۸۵  که توانایی حمل ۲۴ فروند از این نوع موشک را داراست، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

 

در سالیان اخیر موشک “یاخونت” مورد بهینه سازی‌های فراوانی قرار گرفته که از این میان می‌توان به افزایش سیستم‌های هدایت موشک از جمله استفاده از سیستم ناوبری ماهواره‌ای و همچنین افزوده شدن یک جستجوگر تصویربرداری مادون قرمز در نمونه زمین پایه آن اشاره کرد.

بنا به اظهار برخی از سایت‌ها و منابع خبری، نمونه صادراتی اصلی دیگر موشک “آنیکس” Oniks که با نام “یاخونت” Yakhont شناخته می‌شود، به ایران تحویل داده شده که احتمالاً ایران آن را برای استفاده در زیردریایی‌های کلاس کیلوی خود خریداری کرده است.

موشک “یاخونت” برای حمله به اهداف دریایی به‌خصوص گروه ناو هواپیمابر طراحی شده است. بخش قابل توجه این موشک که در واقع امتیاز این موشک بوده، نرم افزاری است که کنترل وهدایت موشک را زیر نظر دارد.
 
معمولاً این موشک به‌ صورت گروهی بسوی گروه ناو هواپیمابر پرتاب می‌شود. پس از پرتاب، موشک برای پنهان ماندن از رادار دشمن تا ۱۴۰۰۰ متری اوج می‌گیرد و در ۳۵ کیلومتر هدف با شیرجه‌ای تند ارتفاع پرواز را به پانزده متر کاهش می‌دهد.
 
شاهکار مهندسی موشک از این لحظه آغاز می‌شود. موشک‌های در حال شیرجه برای مقابله با سیستم پدافندی ناوهای آمریکائی (CIWS-System )(Close-in weapon system) اهداف را بین خود تقسیم می‌کنند و تنها پس از مورد اصابت قرار گرفتن ناو هواپیمابر، بقیه موشکها کشتی‌های همراه ناو هواپیمابر را مورد اصابت قرار می‌دهند.
 
سرعت مرحله حمله این موشک که در اثر شتاب حاصله از شیرجه از ارتفاع ۱۴۰۰۰ متری تا ۱۵ متری است سرعت باور نکردنی ۶٫۵ کیلومتر در ثانیه گزارش شده است.

این موشک می‌تواند از روی عرشه کشتی، از مخزن اژدر زیردریائی، توسط هواپیما و یا از ساحل به‌ سوی هدف پرتاب شود.
 
نیروی محرکه موشک در مرحله اول شتاب گیری، موتور راکت سوخت جامد و در مرحله دوم موتور جتی است که از سوخت بنزین استفاده می‌کند.

 

مشخصات کلی موشک “یاخونت”:

کشورسازنده: روسیه
 
نوع: موشک کروز ضد کشتی
 
طول:۸٫۹ متر

قطر:۷ متر
 
کلاهک: ۲۵۰ کیلوگرم
 
برد موشک: ۳۰۰ کیلومتر ( پرواز دائم در ارتفاع کم ۲۰۰ کیلومتر )

سرعت:  ۵/۱ تا ۵/۲ برابر سرعت صوت
 
ارتفاع پرواز:  از ۱۴۰۰۰ تا ۱۵ متر
 
سر جنگی:  ۲۰۰ کیلو گرم ضد زره
 
روش مقابله با رادار دشمن: ECM داخلی
 
هدایت به‌ سوی هدف: INS/GPS

فاصله تشخیص تشعشعات رادار دشمن: از ۲۰ تا ۴۰ کیلومتر
 
زاویه دید رادار موشک: ۴۵ درجه

نیروی محرکه: راکت موتور سوخت جامد – رم‌جت بنزینی
 
قابلیت پرتاب: روی آب، زیر آب، از خشکی، توسط هواپیما

سامانه پرتاب:  لوله سیلندری بسته

زاویه پرتاب:  از ۱۵ تا ۹۰ درجه
 
فاصله از سر باله‌‌ها: ۱۴۰ سانتی متر

وزن با سامانه پرتاب: ۳۹۰۰ کیلوگرم

وزن موشک: ۳۰۰۰ کیلوگرم
 
کشورهای دارنده: روسیه، ایران، سوریه و حزب‌الله لبنان

 

روسیه مدت‌هاست که این موشک را می‌فروشد. دیر یا زود این موشک به کشورهایی راه پیدا می‌کند که از حضور ناوهای آمریکایی شکایت دارند و ناوها باید خود را از خطر محفوظ و مصون نگه دارند.
 
سرعت این موشک فوق‌العاده زیاد است و در هر ثانیه پرواز ۷۵۰ متر مسافت راطی خواهد کرد. هنوز زرهی پیدا نکرده‌اند که “یاخونت” آن را خرد نکند و درهم نشکند، اما سامانه راداری هدف‌یاب چندان تغییر نکرده است.

در بسیاری از نمایشگاه‌های بین‌المللی، تسلیحات “یاخونت” را به نمایش گذاشته‌اند، اما کارشناسان مجتمع علمی- تولیدی “ماشینوایتراینیه” سامانه الکترونیکی و ناوبری مبتنی بر هوش مصنوعی موشک را به‌ طور خاص و ویژه تبلیغ نمی‌کنند.
 
هدایت و کنترل “یاخونت” طبق اصل شلیک و فراموش کار می‌کند. کافی است که سامانه شناسایی درباره حضور ناوها گزارش بدهد.
 
“یاخونت” از ناو یا زیردریایی شلیک می‌شود و در چشم به‌هم زدنی به ارتفاع ۲۰ کیلومتری می‌رسد و از آن‌جا شروع به شناسایی اهدافی می‌کند که باید منهدم شود. “یاخونت” برای ناو هواپیمابر برنامه ریزی شده است و توانایی نفوذ به سامانه‌های پدافندی آن را دارد.

نه آتش وسایل دفاع ضد هوایی و نه پارازیت‌های رادیویی مزاحم این موشک نمی‌شوند. “یاخونت”، زیرک و لج‌باز است. در این جا یک قاعده پی‌ریزی شده عمل می‌کند و آن قاعده یک موشک – یک ناو است.

در زمان دریادار ” شمخانی” وزیر دفاع وقت، ایران از روسیه تعدادی موشک “یاخونت”، “موسکیت” و “اژدر اشکوال” خرید که توان بازدارندگی دفاعی کشور را افزایش داد و با تولید موشک بالستیک رادار فعال “خلیج فارس” حالا دیگر ایران دارای توانایی انهدام اهداف فراتر از ۲۰۰ کلیومتری است.

 
روسیه با تحویل موشک‌های “یاخونت” بازی آمریکا و اسرائیل در سوریه را به هم زد

به گزارش سایت “دبکا فایل” وابسته به رژیم جعلی صهیونیستی، روسیه موشک‌های کروز ضد کشتی «یاخونت» را به همراه یک سامانه راداری به روز شده و پیشرفته برای افزایش برد و دقت این موشک‌ها به دولت سوریه تحویل داده است.

“دبکا” هدف روسیه از این اقدام را مقابله با هرگونه تلاش نیروهای بین‌المللی برای حمایت از شورشیان سوری از راه دریا و اقدام به محاصره دریایی سوریه و یا برقراری منطقه پرواز ممنوع برای انجام حملات محدود می‌داند.
 
علاوه بر این، موشک‌های یاخونت سوریه قادر خواهند بود کشتی‌های حامل موشک اسرائیلی را از سواحل خود دور نگه داشته و از پیاده شدن احتمالی نیروهای اسرائیلی در خاک این کشور نیز جلوگیری کند.

“پوتین” رئیس‌جمهور روسیه به “نتانیاهو” نخست وزیر رژیم جعلی هشدار داده بود که خود را از سوریه کنار بکشد.

موشک‌های مافوق صوت و ضد کشتی سوریه و حزب‌الله لبنان با نام “یاخونت”، عامل بازدارنده جدی برابر ناوهای آمریکایی در دریای مدیترانه است.

سوریه یکی از قدرتمندترین کشورهای منطقه از حیث قدرت موشکی است. این قدرت به قدری است که “مئیر الران” سرتیپ نیروی احتیاط ارتش رژیم صهیونیستی و عضو مؤسسه مطالعات امنیت داخلی این رژیم (وابسته به دانشگاه تل‌آویو) در ژوئیه گذشته (تیرماه ۹۲) اعتراف کرد که قدرت موشکی حزب‌الله(در سوریه) بیش از آن است که سیستم ضد موشکی اسرائیل بتواند در مقابل آن مقاومت کند.
 
“سید حسن نصرالله” دبیر کل حزب‌الله لبنان در گفت‌وگو با شبکه “المیادین” در ۱۴ آگوست اعلام کرد که قدرت موشکی حزب‌الله در جنگ “تموز” (۳۳ روزه) برای هدف گرفتن حیفا و بعد از حیفا، برآمده از موشک‌های سوریه بود.

برخلاف موشک‌های “اسکاد” یا دیگر موشک‌های سطح به سطح سوریه، “یاخونت” بر روی کشتی‌های جنگی سوار می‌شود و از طریق ساحل می‌تواند نقاط متعلق به دشمن را در دریا هدف قرار بدهد.

روزنامه “نیویورک تایمز” اوایل ماه آگوست گزارش داد: تحلیل‌گران اطلاعاتی نظامی آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که اسرائیل در حمله محدود به سوریه، به هدف خود که نابود کردن موشک‌ها بوده است، نرسید و عملیات آن‌ها شکست خورد.
 

روزنامه “یدیعوت آحارونوت” رژیم جعلی صهیونیستی نیز گزارش داد که سوری‌ها قبل از این حمله، موشک‌های “یاخونت” را به محلی دیگر منتقل کرده‌اند و اسرائیل انبار خالی را هدف قرار داده است.

روزنامه صهیونیستی “هاآرتص” در گزارشی اعلام کرد که با دستیابی نظام سوریه به موشک‌های «یاخونت» دیگر امکان هرگونه محاصره دریایی سوریه از بین رفته است.

 
براساس اظهارات مسئولان آمریکایی نیز موشک‌های پیشرفته “یاخونت” که پیش از آن سوریه مجهز به نمونه‌های قدیمی آن بود، با در اختیار داشتن رادارهای پیشرفته، کارکرد این نوع از موشک‌ها را بالا برده و مانع هرگونه محاصره دریایی سوریه می‌شود.

به گفته آن‌ها، این محموله موشک‌های جدید در بردارنده سیستم هدایت بسیار پیشرفته‌تری نسبت به نمونه‌ای است که سوریه پیشتر از آن در اختیار داشت.

بدین ترتیب، بنادر استراتژیک فلسطین اشغالی با این موشک‌ها در تیررس موشک‌های حزب‌الله قرار گرفته‌اند.

به نوشته روزنامه یدیعوت آحارونوت «تل‌آویو نگران موشک‌های پیشرفته‌ای است که در اختیار ارتش حزب‌الله قرارگرفته و می‌تواند بنادر مهم اسرائیل را فلج کند.  حزب‌الله با در اختیار داشتن قطعات سامانه‌های موشکی هدایت‌شونده پیشرفته “یاخونت”، می‌تواند بنادر اسرائیل را فلج کند. این وضعیت نگرانی‌هایی در میان نیروی دریایی اسرائیل ایجاد کرده است.

آن‌ها بر این عقیده‌اند که چنین سامانه‌هایی در دست حزب‌الله می‌تواند فعالیت بنادر “حیفا” و “اشدود” را متوقف کند.

روزنامه وال استریت ژورنال  نیز در گزارشی نوشت: «مقامات آمریکایی معتقدند که اعضای حزب‌الله قطعات سامانه‌های موشکی را به صورت مجزا و برای جلوگیری از تخریب آن‌ها در حملات هوایی اسرائیل، به لبنان منتقل می‌کنند.»
 
به نوشته روزنامه وال استریت ژورنال این موشک‌ها توانایی حزب‌الله را در برابر هر گونه حمله احتمالی از سوی اسرائیل در جنگ احتمالی آینده با این رژیم را افزایش خواهد داد.

به گفته مقامات اطلاعاتی آمریکا، حزب‌الله حدود ۱۲ سامانه موشکی ضد کشتی در خاک سوریه در اختیار دارد.

به گزارش روزنامه العرب، چاپ لندن بر اساس آنچه در گزارش‌های امنیتی آمریکا آمده است، «حزب‌الله توانسته برخی ادوات لازم برای شلیک موشک‌های ضد ناو را در اختیار بگیرد و به لبنان بیاورد، همچنین توانسته شماری سامانه‌های ضد هوایی را از سوریه وارد کرده و در انبارهای ویژه خود انبار کند. شماری از این تسلیحات نیز در انبارهایی در سوریه که تحت کنترل حزب الله است، انبار شده اند.»

طبق این گزارش مسئولان آمریکایی می‌گویند که دو هدف در پشت این انتقال سلاح از سوریه به حزب‌الله وجود دارد: اول این‌که ایران می خواهد امکانات دفاعی حزب‌الله را در برابر هر گونه حمله احتمالی اسرائیل به حزب‌الله یا مراکز هسته‌ای خود تقویت کند و دوم این‌که حزب‌الله همچنان بتواند در خط مقدم دفاع از بشار اسد و حکومت او باشد.

مسئولان آمریکایی همچنین می‌گویند که حزب‌الله توانسته از قطع شدن شبکه‌های برق و مخابرات در مناطق مرزی سوریه – لبنان نهایت استفاده را کرده و موشک‌های مورد نیاز خود را از این مناطق منتقل کند.
 
در این حالت امکانات ردیابی اسرائیلی‌ها کاملاً از کار افتاده و نتوانسته‌اند رد جابه‌جایی این سلاح‌ها را بگیرند. 
 
به گزارش مقامات امنیتی رژیم جعلی صهیونیستی، موشک‌های حزب‌الله توانایی دفاع از همه پایگاه‌های این حزب در لبنان را دارند و همچنین می‌توانند به دفاع از حکومت سوریه در صورت حمله هوایی اسرائیل به این کشور بپردازند.
 
فناوری موشک “یاخونت” به گونه‌ای است که اسرائیل به رغم برخورداری از فناوری پیشرفته قادر به اخلال در عملکرد آن نیست و معروف است که یاخونت ۱۵ کیلومتر قبل از رسیدن به هدف، در ارتفاع ۱۵ متری از سطح دریا حرکت می‌کند و بدین ترتیب رادارها قادر به رهگیری آن نیستند.

“رون بن یشای” تحلیلگر نظامی روزنامه یدیعوت آحارونوت به این موضوع اشاره کرده که «سوریه در تلاش برای ارسال موشک‌های زمین به هوا برای حزب‌الله است، زیرا سربازان حزب‌الله در اردوگاه دفاع هوایی سوریه واقع در نزدیکی دمشق، آموزش‌های لازم را برای استفاده از این موشک‌ها دیده‌اند.»

وی اشاره کرده که تلاش‌های گذشته دمشق به منظور ارسال این سامانه‌ها برای حزب‌الله موفق بوده و این موشک‌ها هم اکنون در لبنان مستقر شده‌اند.

دیگر موشک‌های مهم حزب‌الله عبارتند از:
کاتیوشا فجر- شاهین۲- فجر۵- فاتح ۱۱۰- آرش- عقاب- زلزال ۲ 

زلزال دارای بردی معادل ۱۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر است و مخرب‌ترین موشک حزب‌الله با کلاهک جنگی ۶۰۰ کیلوگرم محسوب می‌شود.

حزب‌الله در جنگ سی و سه روزه ۲۰۰۶ قصد شلیک این موشک به تل‌آویو را داشت که با صدور قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت و آتش بس این اتفاق نیفتاد.

سایر موشک‌های حزب‌الله بردی بین ۴۵ تا ۷۵ کیلومتر دارند. موشک فاتح ۱۱۰ نیز۲۰۰ کیلومتر برد و ۵۰۰ کیلوگرم سر جنگی دارد که بعد از زلزال در رده دوم قرار می‌گیرد.

موشک‌های حزب‌الله دارای سیستم هدایت تلویزیونی ساخت ایران هستند. تعداد زلزال‌های حزب‌الله نیز ۳۰ فروند تخمین زده می‌شود.

گفته شده که حزب‌الله مجهز به توپ‌های Z- BO 23  است و دوش پرتاب‌های ساخت ایران از عمده تجهیزات آن به شمار می‌روند.

درباره سیستم موشکی ضد ناو حزب الله نیز باید گفت، حزب‌الله در جنگ ۲۰۰۶ یک ناوچه اسراییلی “هانیت” از کلاس “ساعر” را با موشک “نور” مورد اصابت قرار داد.
 
حزب‌الله همچنین دارای تجهیزات ضد تانک و ضد زره قدرتمند ساخت ایران مانند موشک‌های توسن، طوفان، رعد و صاعقه است.

حزب‌الله هواپیماهای بدون سرنشین مرصاد ۱ که نسخه‌ای از پهپادهای مهاجر ۴ ساخت ایران بوده را به تولید انبوه رسانده است و قبل از قطعنامه ۱۷۰۱ به پروازهای شناسایی از فلسطین اشغالی پرداخت

.
 
انتهای پیام/