ژانر سینمای شرح‌ حال ‌گونه

جام جم آنلاین: «جابز»، نه اولین فیلم سینمایی است که قصه‌ای شرح‌حال‌گونه را در ارتباط با شخصیتی واقعی به نمایش می‌گذارد و نه آخرین آنها. صنعت سینما بویژه در یک دهه اخیر، تمایل عجیبی برای تولید فیلم‌های شرح‌حال‌گونه از خود نشان داده است.

تعداد تولید این نوع فیلم‌ها به‌قدری زیاد شده است که باید آنها را در ژانر مستقل شرح‌حال‌گونه بگنجانیم.

فیلم‌هایی که به شرح‌حال یک آدم مهم و سرشناس می‌پردازد، معمولا قصه‌هایشان را از دل کتاب‌های بیوگرافی می‌گیرند که در زمان انتشار با استقبال بالای اهالی کتابخوان روبه‌رو شده است و تهیه‌کنندگان سینمایی را وسوسه کرده‌ تا دست به تولید نسخه سینمایی و تصویری آن بزنند.

دوستداران سینما این روزها در خبرهای سینمایی با تعداد زیادی خبر روبه‌رو می‌شوند که درباره تولید یک فیلم جدید سینمایی و مبنای قصه زندگی یک آدم واقعی است.

این فرد می‌تواند بابی فیشر قهرمان شطرنج جهان باشد یا رونالد ریگان رییس‌جمهور دهه ۸۰ آمریکا که مایکل داگلاس، قرارداد بازی در فیلم او را بسته است.

بازیگران سینما که به چشم خود دیده‌اند همکاران‌شان همچون مریل استریپ، آل پاچینو و… به خاطر بازی در نقش آدم‌های واقعی موفق به دریافت جایزه اسکار شده‌اند، با میل و اشتیاق بیشتری بازی در نقش شخصیت‌های واقعی را قبول می‌کنند.

همه آنها به این نکته هم اشاره می‌کنندکه بازی در این نوع نقش‌ها، چالش‌های خاص و ویژه‌ای می‌طلبد. نقش‌های شرح‌حال‌گونه در فیلم‌های این ژانر خود بر دو نوع است.

برخی از این فیلم‌ها، این شخصیت‌های واقعی را در راس ماجراهای خود دارند و به تعریف قصه زندگی آنها می‌پردازند و برخی دیگر، یک مقطع مهم تاریخی از زندگی این افراد را به تصویر می‌کشند.

برای مثال، درام سیاسی ریکیاویک ـ که اختصاص به دیدار تاریخی میخائیل گورباچف و رونالد ریگان دارد ـ تعریف کنند​ه قصه زندگی ریگان نیست.

این فیلم تنها یک بخش از زندگی این سیاستمدار را نمایش می‌دهد و مایکل داگلاس در نقش رییس‌جمهور وقت آمریکا، فقط بخش کوچکی از زندگی او را بازی می‌کند.

اما «بانوی آهنین» با بازی مریل استریپ، به شرح زندگی و فعالیت‌های مارگارت تاچر نخست وزیر وقت انگلستان در یک مقطع زمانی ۴۰ ساله می‌پردازد.

بازیگران سینما می‌گویند فیلم شرح‌حال‌گونه‌ای که بازی می‌کنند تمام ذهنیت آنها را اشغال می‌کند و آنها دست به تحلیل کامل شخصیت واقعی مورد نظر در کل زندگی‌اش می‌زنند.

برای آنها فرقی نمی‌کند در جلوی دوربین سینما قرار است کل زندگی آن آدم را بازی کنند یا فقط یک مقطع خاص تاریخی را. آنها در هر دو حالت، زندگی شخصیت موردنظر را به‌صورت کامل مورد بررسی و واکاوی قرار می‌دهند و با ارائه تحلیل شخصیت، او را درک کرده و بازی می‌کنند.

مهبد آستانی – جام‌جم


jamejamonline.ir – 22 – RSS Version

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.