۰۲خردادماه،
اگر چه با گذشت ۴۴ روز از احیای دانشگاه ایران در تاریخ ۱۹ فروردین ۹۲ سر و صدای این تصمیم یکباره وزارت بهداشت به ظاهر خاموش شده است، اما اقدام روز قبل مجلس در عدم تخصیص بودجه مستقل برای این دانشگاه تازه تاسیس، موضوع احیای دانشگاه علوم پزشکی ایران بار دیگر محل کشکمش شد.
به گزارش سرویس «دانشگاهی» ایسنا، اولین واکنش در عدم تخصیص بودجه مستقل به دانشگاه علوم پزشکی ایران را در بهت وزارت بهداشت، تعداد از نمایندگان مجلس داشتند که در دفاع از این تصمیم عنوان کردند: چون در لایحه بودجه دولت اختصاص ردیف مستقل به دانشگاه علوم پزشکی ایران لحاظ نشده بود و مساله انتزاع بعد از ارایه لایجه بودجه رخ داد، مجلس نمیتواند وارد این موضوع شود، بنابراین دولت خود باید در این زمینه کاری انجام دهد.
در عین حال جمعی از دانشجویان علوم پزشکی تهران نیز با تهیه نامهای از رییس جمهور درخواست کردند تا انتزاع دانشگاه علوم پزشکی ایران از تهران منتفی شد.
در بخشی از این نامه با اشاره به موضوع عدم تصویب بودجه مستقل برای دانشگاه ایران، آمده است: همانگونه که مستحضرید از ابتدای سال جاری تصمیم وزارت بهداشت مبنی بر انتزاع دانشگاه علوم پزشکی ایران آرامش و آسایش را از دانشجویان گرفت. این تصمیم در زمانی گرفته شد که پس از گذشت دو سال و نیم، به تازگی نتایج تحمل سختیهای ادغام دو دانشگاه از جمله پیشرفتهای چشمگیر درسطح بین المللی نمایان شد، لیکن با انتزاع دانشگاه ایران نه تنها تمامی اهداف قبلی میسر نخواهد شد بلکه سبب دلسردی و ناامیدی دانشجویان خواهد شد.
مشکلات احیای دانشگاه علوم پزشکی ایران تنها به عدم تخصیص بودجه محدود نمیشود، بلکه مشکلات انترنها در بیمارستانهای آموزشی، اظهارات و ادبیات متفاوت بعضی مسئولان دانشگاهی با وعدههای مسئولان وزارت بهداشت در زمینه سرنوشت تحصیلی دانشجویان و …، کلاف احیای دانشگاه علوم پزشکی ایران را پیچیدهتر میکند.
اعطای مدرک دانشگاه تهران به ایرانیها، جدا نشدن بیمارستانهای آموزشی تا مهر ماه و تغییر نکردن شرایط تحصیلی تا تیرماه وعدههایی بود که مسئولان وزارت بهداشت به دانشجویان دادهاند، وعدههایی که به جهت تغییر مسئولان وزارت بهداشت تا مهرماه، دانشجویان ضمانت لازم را برای اجرای آن نمیبینند و خواستار لغو این انتزاع یا حداقل عدم انتقال دانشجویان فعلی به دانشگاه ایران می باشند.
در این زمینه علی دانشجوی پزشکی ورودی ۹۰ با بیان اینکه انتزاع دانشگاه علوم پزشکی تهران و ایران غیرممکن است، به خبرنگار ایسنا میگوید: ۸۰۰۰ دانشجوی ورودی ۹۰ و ۹۱ وجود دارد که انتزاع آنها در حالی که بعضی از دانشکدههای دو دانشگاه نظیر ساختمان دانشکدههای پیراپزشکی، پرستاری و توانبخشی با ادغام تغییر کاربری داده و یا فروخته شده، غیرممکن است.
وی معتقد است: این موضوع که در یک دانشگاه تحصیل کنیم و از امکانات آن استفاده کنیم، اما از دانشگاه دیگری مدرک بگیریم، خندهدار است، چرا که دانشجویان حق خود میدانند که از حقوق و امکانات دانشگاهی که بعد از قبولی در کنکور آن را انتخاب کردهاند، استفاده کنند.
البته در مقابل گروهی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز خروج دانشجویان ایرانی از محیط تحصیلیشان را امری طبیعی عنوان میکنند و به هیچ وجه حاضر به شریک شدن امکانات بیمارستان و حتی وجهه علمی آن با دانشجویان گروه مقابل نیستند به طوری که پس از اعلام خبر عدم انتزاع بیمارستانهای آموزشی دانشگاهها تا مهر ماه، جمعی از انترنهای دانشگاه علوم پزشکی تهران در نامهای نسبت به این تصمیم معاون آموزشی وزارت بهداشت اعتراض کردند و در بخشها نیز حاضر نشدند.
اعتراضی که بیپاسخ نماند و موضوع عدم انتزاع بیمارستانهای آموزشی لغو شد. این انتزاع ناگهانی بیمارستانها برای انترنهای دانشگاه ایران کم هزینه نبود و مشکلات ناشی از آن همچنان پا برجاست.
در این زمینه آرمین انترن بیمارستان حضرت رسول(ص)، میگوید: با توجه به اینکه انترنهای دانشگاههای ایران و تهران به طور نامساوی در بیمارستانهای مختلف توزیع شده بودند، هم اکنون انتزاع آنها سبب ازدحام انترنها در بعضی از بخشها و خالی شدن بخشی دیگر خواهد شد که این مسئله هم انترنها را با فشار کار مضاعف مواجه میکند که پیامد این مسئله مستقیم روی بیماران است.
مشکلات مذکور تنها یک روی سکه احیای دانشگاه علوم پزشکی ایران است، روی دیگر این سکه با آغاز سال تحصیلی تازه و یا زمان فارغالتحصیلی دانشجویان فعلی دانشگاه علوم پزشکی ایران مشخص میشود. گذشت زمان مشخص میکند که کدام گزینه کمهزینهتر است ادامه احیای دانشگاه علوم پزشکی ایران یا لغو انتزاع؟.
انتهای پیام
ایسنا
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com