کودکان بیشتر سرما می‌خورند

معمولا نشانه های سرماخوردگی یک تا سه روز پس از تماس با ویروس رخ می دهد. اولین نشانه قابل توجه، احساس درد یا خراشیدگی در گلوست و در ادامه به تدریج درد گلو کم شده، انسداد و آبریزش بینی بارزتر می گردد.

بیماری سرماخوردگی یک بیماری شایع با عامل ویروسی است. کودکان کم سن و سال بیشتر از بزرگسالان و به طور متوسط سالانه شش تا هشت بار در سال سرما می خورند، ولی حدود ۱۰ درصد کودکان ممکن است در سال حداقل ۱۲ بار به این بیماری مبتلا شوند.

هر چه سن کودک بیشتر می گردد، موارد ابتلا کاهش می یابد. همچنین کودکانی که در مهدهای کودک نگهداری می شوند، بیشتر دچار سرماخوردگی می شوند.

این بیماری معمولا از طریق استنشاق قطرات معلق در هوا و تماس مستقیم اشخاص منتقل می گردد. با توجه به گوناگونی ویروس ها و ایجاد نشدن ایمنی پایدار پس از ابتلا، کودک ممکن است به فاصله کوتاهی مجددا مبتلا شود و گاهی این فاصله آنقدر کوتاه است که والدین گمان می کنند عفونت فرزندشان طولانی شده و نسبت به درمان مقاوم است.

نشانه های بالینی

معمولا نشانه های سرماخوردگی یک تا سه روز پس از تماس با ویروس رخ می دهد. اولین نشانه قابل توجه، احساس درد یا خراشیدگی در گلوست و در ادامه بتدریج درد گلو کم شده، انسداد و آبریزش بینی بارزتر می گردد.

از علائم دیگر تب است که معمولا خفیف است، مگر آن که عوارض سرماخوردگی مانند سینوزیت و عفونت گوش پدیدار شود.

مدت بیماری معمولا یک هفته است، هرچند در ۱۰ درصد موارد ممکن است تا دو هفته نیز ادامه یابد.

آبریزش از بینی در روزهای اول شفاف است و در روزهای بعدی به تدریج تغییر رنگ و قوام می دهد و به نقل از والدین چرکی می گردد، ولی این تغییرات معمولا نشانگر عفونت باکتریایی و سینوزیت چرکی نیست، بلکه به طور طبیعی در روند یک سرماخوردگی ساده رخ می دهد.

مصرف آنتی بیوتیک ها زمانی لازم می گردد که سرماخوردگی ویروسی با عوارضی مانند عفونت گوش یا سینوزیت همراه شود، در غیر این صورت هیچ تاثیری بر بهبود علائم یا کاهش مدت بیماری ندارند

تشخیص

این بیماری اغلب بر اساس معاینه و شرح حال تشخیص داده می گردد، ولی باید آن را از آلرژی بینی که با خارش، عطسه و آبریزش مزمن بینی همراه است افتراق داد.

همچنین باید تشخیص سینوزیت را بویژه در موارد افزایش تب یا طولانی شدن مدت علائم در نظر داشت.

درمان

برای سرماخوردگی، درمان اختصاصی وجود ندارد. درمان های رایج عموما بر اساس علامت درمانی است که در مورد استفاده از آنها در کودکان توافق نظری وجود ندارد، زیرا تاثیر بسیاری در کاهش مدت بیماری ندارند.

برای درمان علامتی می توان از آنتی هیستامین، تب بر، ضدسرفه و داروهای کاهنده احتقان بینی استفاده کرد.

ترکیبات نعنا، عسل و اوکالیپتوس در کاهش حملات سرفه موثرند. در مواردی تاثیر عنصر روی و گیاه اکیناسه در بهبود سرماخوردگی ملاحظه شده، ولی تاثیر آن در کودکان هنوز کاملا اثبات نشده است.

استفاده از بخور گرم و ویتامین ث امروزه پیشنهاد نمی شود، چون در تحقیقات تازه تاثیری از آنها ملاحظه نشده است.

مصرف آنتی بیوتیک ها زمانی لازم می گردد که سرماخوردگی ویروسی با عوارضی مانند عفونت گوش یا سینوزیت همراه شود، در غیر این صورت هیچ تاثیری بر بهبود علائم یا کاهش مدت بیماری ندارند.

در آخر باید خاطر نشان کرد که استفاده از واکسن آنفلوآنزا برای پیشگیری از سرماخوردگی زمانی موثر است که سبب بیماری، ویروس آنفلوآنزا باشد و باید توجه داشت که آنفلوآنزا سهم کمی در میان ویروس های ایجادکننده سرماخوردگی دارد.

بخش سلامت ممتاز

منبع: جام جم – دکتر حمیدرضا صادقی ، متخصص اطفال

مطالب مرتبط:

باورهای غلط دربارهٔ سرماخوردگی کودکان

سرماخوردن کودکان در فصل گرما

نشانه‌های آنفلوآنزا در کودکان

۶ سبب سرفه طولانی‌مدت در کودکان

خودسرانه بچه‌ها را معالجه نکنید

بیماری های تنفسی در کودکان

چه کسانی بیشتر سرما می‌خورند؟

موقع عطسه و سرفه جلوی دهان‌تان را بگیرید

داروهای سرماخوردگی برای کودکان زیر ۲ سال خطرناکند