گاهی می‌توان از پستو خانه به آسمان نگاه کرد…

سرویس نمایش هنرآنلاین/مهدی صفاری نژاد

روز اول آذر ماه امسال برایم خاطره انگیز بود و حتم دارم هیچگاه از خاطرم پاک نخواهد شد – چرایش باشد برای دیداری حضوری تا برایتان بگویم- در افکار خودم غرق بودم تلفنم زنگ خورد ” سلام ،امروز داشتم خاک کتاب های بخش تآتری رو می گرفتم یاد تو افتادم و می خوام سلام به استاد هایت برسونی و بگی از امانتی هاشون مواظبت می کنم و می دونم از پستوخانه ام میشه گاهی به آسمان نگاه کرد و یه روز خوب میاد می دونم…..”قطع کرد. من یاد استادی بزرگوار افتادم که هفتم این ماه زاد روزشان است پس برایشان می‌نویسم:

از پستو خانه هم می‌توان گاهی به آسمان نگاه کن در روز یا شبش فرقی نمی‌کند ،هستند ستاره‌هایی در فرهنگ و هنر این سرزمین که به تو چشمک می زنند و بخش های از یاد رفته و یا دیده نشده را نشانت بدهند.

حمید امجد یکی از آن بیشمار نوربخش‌های پرمهر است که با صبر و حوصله حتی تا شب سیزدهم با درنگ و تامل مقاله و نمایشنامه و فیلمنامه و کتاب می نویسد، ترجمه می کند نمایش به روی صحنه می برد و فیلم سینمایی بازی و کارگردانی می‌کند و داشته ها و آموخته های شان را با نسل جوان تر با مهربانی در میان می گذارند و از سویی دیگر با همراه مهربان زندگیشان – بانو اسماعیلییان- کفش‌های آهنی به پا کرده اند و کمر همت را سفت و محکم بسته اند و در جاده نشر قدم بر می‎دارند و در گستره فرهنگ و ادب و هنر کتاب‌هایی گران بها چاپ می‌کنند – تنها یک نمونه اش دفتر های تآتر است که هرشماره لبریز از یادداشت ها و مقالات بزرگان تآترسرزمینمان است و…- و خسته ام نمی شوند چون قرار بر این نیست ،عرق رویشان را خشک می کنند و استراحتی کوتاه بازهم ادامه می‌دهند – ما برایشان تمامی خوبی‌های دنیا را آرزو می‌کنیم و سپاسگذاریم

هفتم آذر ماه بر خود می‌بالد از حک شدن زاد روز بزرگواری به نام خود که با دست‌هایی بخشنده برای گسترش فرهنگ سرزمینمان تلاش می کند و ما هم شاد باش گویان، آرزومی کردیم کاش در این روز نمایشی از ایشان به روی صحنه می‌بود و زیر لب زمزمه می کنیم ” از پستوخانه هم گاهی به آسمان نگاه کن”
انتهای پیام/۵۴/۵۳