نخستین مسابقات خودروهای پیل سوختی به همت دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی دیروز در محل دانشکده مکانیک این دانشگاه با حضور تیم‌های دانشجویی از سراسر کشور برگزار شد.
به‌منظور آگاهی از دلیل برگزاری این مسابقات و آشنایی با خودروهای دارای سوخت پیلی و آخرین وضعیت تحقیقی و تولیدی این خودروها در ایران و ابهاماتی که در این باره وجود دارد با فرشاد فتوت مدیر روابط عمومی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، دکتر محمد قاسمی رئیس دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی و مهندس محسن مصیب نژاد دبیر برگزاری این دوره مسابقات گفت‌وگو کرده‌ایم که مشروح آن در پی می‌آید.
فرشاد فتوت، مدیر روابط‌عمومی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی درباره دلیل برگزاری مسابقات خودروهای پیل سوختی در گفت‌وگو با خبرنگار روزنامه همشهری گفت: در این مسابقات خودروهایی در اندازه کوچک حضور دارند که سوخت آنها از طریق هیدروژن و پیل سوختی تامین می‌شود. این مسابقات مقدمه‌ای است برای برگزاری دومین کنفرانس ملی هیدروژن و پیل‌های سوختی، این کنفرانس در روزهای ۱۳ و ۱۴ اردیبهشت به سفارش سازمان انرژی‌های نو وزارت نیرو و توسط دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی برپا خواهد شد. نخستین دوره این کنفرانس ۲سال قبل در دانشگاه علم و صنعت برگزار شد.
پیش از برگزاری این کنفرانس ۳۰۰ مقاله از سوی متخصصان و دانشجویان سراسر کشور ارسال شد که از این میان ۱۵۰ مقاله برای مباحث تخصصی دومین کنفرانس ملی هیدروژن و پیل‌های سوختی برگزیده شد. در روز اول و دوم این کنفرانس سخنرانان مدعو و میهمانان خارجی سخنرانی خواهند داشت، در مراسم اختتامیه این کنفرانس از مقالات برتر و ۳تیمی که در مسابقات دیروز (جمعه ۸ اردیبهشت) مقام کسب کرده بودند، تقدیر خواهد شد.
دکتر محمد قاسمی رئیس دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی در پاسخ به این سؤال از چه زمانی در سطح کشور ضرورت تحقیق درباره امکان تولید خودروهای دارای سوخت پیلی و کلا خودروهای دارای تکنولوژی نوین احساس شد، گفت: بحث محیط‌زیست چه از نظر آلودگی‌های صوتی و آلودگی‌هایی که باعث از بین رفتن طبیعت می‌شود، مدت‌ها است که در جهان و کشور ما مطرح است. در کشور ما از اوئل دهه ۱۳۷۰ بحث جایگزینی سوخت مطرح شد، از سال ۱۳۷۳ در ایران نیز تقریبا همزمان با سایر کشورهای دنیا به این نتیجه رسیدند که استفاده از اکسیژن و هیدروژن برای تولید الکتریسیته و استفاده از آن به‌عنوان سوخت می‌تواند برای کشور ما بسیار حائز اهمیت باشد.
به‌دلیل پایان‌پذیربودن انرژی‌های فسیلی مانند نفت، دنیا در حال حرکت به سمت تولید انرژی‌های تجدید پذیر مانند انرژی‌های خورشیدی و آبی بادی است. یکی از این انرژی‌های تجدید پذیر نیز ترکیب هیدروژن و اکسیژن است. از سال ۱۳۷۳ نیز در دانشگاه خواجه نصیر تیمی در جهت بررسی نحوه تولید انرژی تجدید پذیر از هیدروژن و اکسیژن کار خود را آغاز کرد. از اوایل دهه ۱۳۸۰ موسسات دانش بنیان و سایر محققان نیز در این عرصه به فعالیت مشغول شدند.
او درباره احتمال صنعتی‌سازی خودروهای دارای سوخت پیلی در ایران گفت: پیل سوختی کاربردهای وسیعی دارد و از آن می‌توان به‌عنوان باتری لپ‌تاپ و موبایل تا سوخت خودرو استفاده کرد. اگر تلاش خود را همانگونه که مقام معظم رهبری نیز بارها بر آن تاکید داشتند معطوف به کاهش وابستگی به صادرات نفت کنیم خواهیم توانست به پیشرفت‌های مهمی در زمینه کسب و استفاده از انرژی‌های پاک و حتی تولید خودروهای دارای سوخت پیلی در مقیاس صنعتی دست پیدا کنیم. ما اگر دانشگاه و صنعت را همراه با هم درگیر تولید پیل سوختی و انواع دیگر انرژی‌های تجدیدپذیر کنیم، می‌توانیم فاصله‌ای که با سایر کشورهای دنیا در این زمینه داریم را پر کنیم و توانمندی‌های خود در این عرصه را ارتقا دهیم.
او در پاسخ به این سؤال که آیا در سند چشم‌انداز نیز به پیل سوختی اشاره شده است گفت: در سند چشم‌انداز پیل سوختی جزو انرژی‌هایی است که باید روی آن کار شود. مهندس محسن مصیب‌نژاد، دبیر برگزاری این دوره مسابقات در پاسخ به این سؤال که ایده ساخت خودروهای پیل سوختی از کی در ایران شکل گرفت، گفت: دنیا در آینده به سمتی خواهد رفت که خودروهای بدون آلاینده و با خروجی آب تولیدخواهد شد. به این معنا که شما گاز هیدروژن و اکسیژن را در یک وسیله به نام پیل سوختی تجمیع خواهد کرد و با واکنشی که این دوگاز از خود بروز می‌دهند خودروی شما به حرکت در خواهد آمد و خروجی سوخت شما از اگزوز آب خواهد بود.
با استفاده از خودروهای دارای پیل سوختی مسائل زیست‌محیطی و آلودگی شهرها در آینده مرتفع خواهد شد. با توجه به پاک بودن این سوخت و اینکه این طرح در شرکت‌های خودروساز بزرگ دنیا از چندین سال قبل مورد بررسی قرار گرفته است، در ایران نیز ما تصمیم گرفتیم که تحقیقات روی ساخت این خودروها و سوخت‌های پیلی را آغاز کنیم و با رواج این تکنولوژی در کشور تحولی در زمینه سوخت مصرفی در خودروها ایجاد کنیم. در واقع به بهانه برگزاری این مسابقات تلاش کردیم دوستانی را که در این حوزه کار می‌کنند گرد هم آوریم تا انگیزه‌ای در دانشحویان و متخصصان ایجاد کنیم تا در آینده قضیه خودروهای دارای سوخت پیلی با جدیت بیشتری پی گرفته شود.
مصیب نژاد در باره مراحل و نحوه برگزای این مسابقات نیز گفت: این مسابقه از ۲بخش فنی و پیست سرعت تشکیل شده که در آن ابتدا خودروها تحت بازرسی فنی قرار گرفته و امتیازات فنی را که نیمی از امتیازات مسابقه را تشکیل می‌دهد از آن خود می‌کنند. در این مرحله پارامترهایی مانند نوع، شیوه و طراحی مکانیک، طراحی مدار، طراحی‌های بدنه و طراحی‌های پیل سوختی مورد بازرسی قرار می‌گیرد. در مرحله نهایی، خودروها در پیست سرعت به رقابت با یکدیگر می‌پردازند که در این مرحله حداقل ۱۰ و حداکثر ۵۰ امتیاز به تیم‌های شرکت‌دهنده اختصاص داده می‌شود تا نهایتا تیم‌های برگزیده با جمع‌آوری امتیازات فنی و پیست سرعت مشخص شوند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا موتور خودروهای پیل سوختی با موتور خودروهای معمولی تفاوت دارد گفت: بله پیل سوختی در واقع وسیله‌ای است برای تولید برق. برق تولیدشده توسط پیل سوختی وارد موتور الکتریکی می‌شود و این فرایند باعث به حرکت درآمدن خودرو می‌شود، پیل سوختی در واقع یک ژنراتور یا تولید‌کننده برق است. کشورهایی مانند ژاپن و آلمان در حال حاضر در تولید خودروهای پیل‌سوختی پیشتاز هستند. در واقع در این کشورها این خودروها در مقیاس صنعتی تولیدشده و به‌صورت تجاری نیز به فروش می‌رسد. در این کشورها حتی در حال تحویل این خودروها به‌صورت اقساط به مردم هستند تا فرهنگ استفاده از این تکنولوژی پاک ترویج شود.
مصیب‌نژاد درباره قدرت موتور و حجم موتور خودروهای دارای سوخت پیلی و قابل رقابت بودن آنها با خودروهای دارای سوخت بنزینی نیز گفت: واقعا خودروهای دارای سوخت پیلی قابل رقابت با خودروهای دارای سوخت بنزینی هستند.
اخبار اخبار علمی