گرد فراموشی بر صحنه تئاتر ملی و بومی ایرانی

بوستان، گلستان سعدی،‌ شاهنامه فردوسی و مولانا منابع فاخری هستند که قابلیت برجسته کردن تئاتر ایرانی را دارند.

هادی مرزبان کارگردان تئاتر در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران درباره نگاه اساتید دانشگاهی به متون نمایشنامه‌ای ایرانی گفت: اساتید به متون ایرانی با دید تحقیر آمیز نگاه می‌کنند و آثار خارجی را بهتر از آثار ایرانی می‌بینند که این نوع نگاه بر هنر جویان این حوزه‌ها تاثیر می‌گذارد.
وی با بیان اینکه فرم تئاتر ایران بر گرفته از تئاتر غرب است، افزود: تئاتر ایران وام دار تئاتر غرب است. نقش نمایشنامه نویسان غربی در تئاتر بسیار پر رنگ است اما این دلیل نمی‌شود نویسندگان خوب ایرانی را فراموش کنیم.
 کارگردان نمایش “مومیا” گفت: باید با تکیه به تکنیک‌های تئاتر غربی از منابع و متون فاخر ایرانی استفاده کنیم.
مرزبان ادامه داد: متاسفانه در دانشگاه‌های ما به آثار بومی و محلی پرداخته نمی‌شود و با دید حقیرانه به آن‌ها نگریسته می‌شود.
وی با اشاره به اینکه مردم با مسائل ایرانی ارتباط نزدیک‌تری دارند، گفت: تئاتر ما باید حرفی برای گفتن داشته باشد و این وظیفه هنرمند ایرانی است که دغدغه‌های ایرانی را به نمایش بگذارد.
این کارگردان تئاتر با تجربه چهل ساله در این حوزه گفت: دغدغه یک ایرانی با یک غربی متفاوت است که این دغدغه‌ها در نمایش نامه‌های غربی دیده نمی‌شود.
مرزبان با تاکید بر دسترسی راحت کارگردانان به آثار غربی گفت: تئاتر فرهنگی و متون غربی کار را برای کارگردانان ایرانی راحت کرده است اما مهم این است که نمایشنامه‌ها با فرهنگ ایرانی منطبق باشند.
وی افزود: متاسفانه به تدریج تئاتر هویت و شناسنامه خود را از دست می‌دهد در حالی که تئاتر ایرانی هویت و شناسنامه خاص خود را دارد باید از تئاتر غرب استفاده شود نه تقلید کورکورانه.
وی در پایان عنوان کرد: ما نویسندگان منابع فاخری داریم که هر کدام از آن‌ها می‌تواند به بهترین شکل به نمایش درآیند./ی۲


باشگاه خبرنگاران

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.