گروه نوازی گیتار با فضای شرقی

به گزارش سرویس موسیقی هنرآنلاین/ نوازندگان گروه گیتار کلاسیک سدار به سرپرستی بابک رستمی، در اولین روز این جشنواره آثاری از امید ذوالفنون، کارلو دومنیکونی، مانوئل دوفایا و یوهان پاچِلبل را به صحنه بردند که با استقبال خوب حاضرین مصادف شد.

کارلو دومنیکونی آهنگساز و گیتاریست ایتالیایی به واسطه سال‌ها زندگی در کشور ترکیه، موتیف‌ها و ملودی‌های متعددی از موسیقی شرقی را در کارهای خود به کار می‌گیرد. انتخاب این قطعه در کنار اثری از امید ذوالفنون تمایل این گروه به اجرای موسیقی با حال و هوای شرفی را به خوبی نشان داد.

نوازندگان جوان این گروه با لباس متحدالشکل بر صحنه حاضر شدند اما برنامه به سبب تاخیر دو تن از داوران در ورود به سالن در زمان مقرر آغاز نشد. نوازندگان این آنسامبل با هماهنگی کامل با یکدیگر ساز می‌زدند و در لحظات فراوانی از اجرا با نگاه یکدیگر را همراهی می‌کردند. در بخش‌هایی از قطعه “oyun” ساخته دومنیکونی به نظر می‌آید که دینامیک‌ها آنطور که باید ارائه نشد که با توجه به فشار حضور بر روی صحنه به خصوص در دقایق ابتدایی توجیه‌پذیر است.

پس از این قطعه که از آثار امروزی و تازه گیتار محسوب می‌شود، گروه سدار مخاطبان را به موسیقی قرن هفدهم میهمان کرد. “کانن در ر ماژور” به خوبی در تضاد با قطعه پیشین قرار گرفت. پاچلبل، آهنگساز و ارگانیست آلمانی از آهنگسازان دوره باروک به شمار می‌آید. یکی از فرم‌های موسیقی مطرح در آن دوران فرم “کانُن” است که با انتقال ملودی در بخش‌های مختلف صدایی یک اثر اتفاق می‌افتد. برای مثال یک ساز یک ملودی را می‌نوازد و سازی دیگر آن را تقلید می‌کند. بعضی موسیقی‌شناسان بر این عقیده‌اند که این اثر مشهور پاچلبل در اصل برای سه ویولون و همراهی یک ساز در محدوده صوتی باس، نوشته شده است. امروزه تنظیم‌های مختلفی از آن در دسترس است که گروه سدار نیز با ارائه تنظیمی مناسب بیان خوبی از این اثر زیبا را به گوش شنوندگان رساند.

“پیتزیکاتو”‌های بابک رستمی، نوازنده و سرپرست این گروه در ابتدای این قطعه یکی از قابلیت‌های صوتی گیتار را به مخاطبان عرضه کرد. نوازندگان گروه سدار؛ بابک رستمی، محمد مطیعی‌فر، پیام تقی‌زادگان کلانتری و احسان دانش بُد همگی تکنیک لازم برای اجرای این قطعه را دارا بودند.

“Cascade” نام اثری از امید ذوالفنون سومین قطعه این برنامه بود. امید ذوالفنون که از ایرانیان مقیم ایالات متحده است از آهنگسازان گیتار کلاسیک به شمار می‌آید. این قطعه در اصل برای ارکستر گیتار نوشته شده است که بنا بر درخواست کوارتت سدار از این آهنگساز و رهبر ارکستر، تنظیمی از سوی ایشان برای چهار گیتار در اختیار این گروه قرار گرفته است. استفاده از افکت‌های مختلف ساز گیتار در ابتدا و انتهای این اثر از نکات جالب توجه بود. در میانه قطعه فضا دچار یکنواختی شد، صدای کم آنسامبل و تمرکز نوازندگان بر اجرای صرفا بدون اشکال نُتی از جمله سبب‌های این یکنواختی می‌تواند قلمداد شود.

پایان بخش کنسرت، سوییت “افسانه عشق و جادوگر” ساخته مانوئل دوفایا آهنکساز اسپانیایی بود. تنظیم‌های مختلفی در قالب باله، ارکستر و تکنوازی از این اثر بارها در تالارهای مهم دنیا اجرا شده است. لحن موسیقی فلامنگو در اجرای سدار کاملا به گوش می‌رسید. آن طور که در برگه راهنمای اجرا آمده بود، بابک رستمی تنظیم این قطعه را انجام داده که حاصل در مجموع شنیدنی و قابل توجه بود، هرچند گاهی در بخش پایانی نوع ریتم زدن‌ها و در کل تنظیم تداعی‌گر موسیقی پاپ آنطور که در گیتاریست‌های ایرانی رواج دارد بود. در کل قطعات انتخاب شده این گروه برای حضور در رقابت بخش کلاسیک جشنواره موسیقی فجر متنوع و تا حدودی متکی بر قابلیت‌های ساز گیتار بود. در بخش‌هایی اما به نظر می‌آید تنظیم‌ها کمی ساده در نظر گرفته شده بودند و نواختن با تکنیک متوسط گیتارنوازی بر غنای موسیقایی ترجیح داده شده بود.

کوارتت گیتار سدار که فعالیت حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۹۰ آغاز کرده است با این اجرای قابل قبول، می‌تواند نوید بخش رشد گروه‌نوازی گیتار کلاسیک در شهرهای مختلف کشورمان باشد.

انتهای پیام/
بابک ولی پور