گمشده در دنیای صفر و یک چیست؟!

به گزارش ممتازنیوز، آرش فهیم در کیهان نوشت:
گسترش رسانه های جدید و نفوذ روزافزون آنها در زندگی روزمره انسان ها پدیدآورنده فرهنگ، مناسبات و کالبدهای اجتماعی جدیدی در جوامع انسانی بوده است. سیطره این رسانه ها بر روزگار ما به حدی است که برخی این دوران را عصر دیجیتال می نامند.

جامعه ما نیز طی سال های اخیر از این دستاورد انسانی بی نصیب نبوده است. اما مسئله ای که یکی از دغدغه های فرهنگی در کشورمان محسوب می شود این است که این رسانه ها نیز همچون سایر پدیده های تکنولوژیک و مدرن، ضمن کمک به انسان برای سرعت بخشیدن در دستیابی به اهدافش، در صورت عدم استفاده صحیح، عواقب ناگوار و مخربی هم در پی دارد.

بدون شک، انفعال در این عرصه منجر به افزایش ناهنجاری ها و امراض فرهنگی و اجتماعی می شود. رشد آگاهی و شناخت از ماهیت و کارکرد این وسایل می تواند به کاهش اثرات منفی و افزایش بهره مندی مثبت از آن ها بینجامد.به نظر می رسد که همین دغدغه نیز انگیزه اولیه راه اندازی جشنواره ای به نام رسانه های دیجیتال بوده است.

با مروری بر بخش ها و جنبه های مختلف این جشنواره، می توان آن را دارای سه کارکرد عملی دانست؛ نخست این که فرصتی است برای آشنا شدن مردم با بسیاری از فعالیت های مثبتی که در حوزه نرم افزاری و دیجیتالی انجام می شود. به ویژه اینکه طی سال های اخیر متخصصان جوان و متعهد در این عرصه فعالیت های قابل توجهی را انجام داده و تلاش هایی را برای تجلی آرمان های انقلابی در رسانه های دیجیتال بروز داده اند.

شاید مهم ترین و بهترین جلوه این نمایشگاه، همین رویکرد باشد. کارکرد دوم جشنواره رسانه های دیجیتال، ترویج فرهنگ استفاده صحیح از این رسانه هاست. مثلا بخشی از نمایشگاه به معرفی روش های غرب در تخریب اخلاق توسط بازی های رایانه ای برای والدین اختصاص داشت. همچنین شیوه های نظارت ثمر بخش بر بهره گیری کودکان و نوجوانان از رایانه و اینترنت نیز در برخی از بخش های این دوره از نمایشگاه آموزش داده می شد.نمایشگاه رسانه های دیجیتال همچنین دارای کارکرد تجاری هم بود. به این ترتیب که غرفه هایی به معرفی و فروش محصولات و نرم افزارها اختصاص یافته بودند. هرچند وجود این کارکرد، به خودی خود بد نیست.

اما متأسفانه ضعف نظارت باعث شد که برخی از این فرصت سوءاستفاده کنند و آثار ضدفرهنگی و نامناسب را عرضه نمایند که أثرات دو کارکرد قبلی را خنثی می کرد. تقویت نظارت بر غرفه های تجاری نمایشگاه و تقویت دو رویکرد مذکور، تاثیرگذاری مثبت این نمایشگاه را برای دوره های آینده افزایش خواهد داد. این به معنای محدود ساختن فروش محصولات نیست. بلکه می توان رویکرد بومی سازی را در بخش های تجاری نمایشگاه نیز تزریق کرد. این در حالی است که در این دوره از برگزاری جشنواره رسانه های دیجیتال نوعی شکاف میان بخش فرهنگساز و بخش های اقتصادی آن وجود داشت و نشان داد که ما هنوز نتوانسته ایم در دنیای صفر و یک خود و ایده آل های خویش را پیدا کنیم.

نکته دیگر، ضعف تبلیغات برای برگزاری این جشنواره بود. ششمین دوره جشنواره بین المللی رسانه های دیجیتال در حالی پایان یافت که بسیاری از مردم از برگزاری چنین رویداد فرهنگی مهمی بی خبر بودند!متأسفانه جشنواره رسانه های دیجیتال با ضعف بزرگ تبلیغات و اطلاع رسانی دست به گریبان است و تا این مشکل را حل نکند، نمی تواند تاثیرگذاری فرهنگی خودش را افزایش دهد. این ضعف هم در تبلیغات شهری و خیابانی هست و هم در اطلاع رسانی رسانه ای و خبری. بخشی از این مشکل هم به دلیل ارتباط نامطلوب دست اندرکاران برگزاری جشنواره با اهالی رسانه است.

به هر حال، تبلیغات و روابط عمومی در جامعه جدید و به طور خاص حوزه های فرهنگی و رسانه ای، نقش موثر غیرقابل انکاری دارند. در غیر این صورت هر حرکتی تبدیل به فریادی خاموش می شود. همچنانکه دشمنان و جبهه فرهنگی و رسانه ای نظام سلطه جهانی بخش زیادی از سرمایه گذاری اش در زمینه تبلیغات است و «جذب مخاطب» یکی از شاخصه های مهم آن هاست .

در مجموع اینکه جشنواره رسانه های دیجیتال برای دوره های آینده خود نیاز به یک تجدید نظر و خانه تکانی اساسی در سیاستگذاری و راهبردهای نمایشگاهی اش دارد.