۲۳ام بهمن ،
یک گیاه که در داخل یک بطری گذاشته شده آخرین بار در سال ۱۹۷۲ آبیاری شد اما از آن زمان تاکنون زنده مانده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ به نقل از آتلانتیکو، دیوید لاتیمر در سال ۱۹۶۰ گیاه کوچکی را داخل یک بطری کاشت. وی تا سال ۱۹۷۲ آن را آبیاری کرد اما پس گذاشتن یک چوب پنبه به روی دهانه بطری آز آن پس دیگر به گیاه آب نداد. این گیاه گونه ‘ترادسکانسیا’ برای مدت بیش از ۴۰ سال ارتباطش با جهان خارج قطع شد اما کماکان زنده مانده است. دیوید لاتیمر تنها مراقبتی که از این گیاه می کرد چرخاندن بطری بود تا جهت تابش نور به گیاه را تغییر دهد. چگونه این موجود زنده بدون آب و مواد مغذی خارجی توانسته این مدت طولانی را زنده بماند؟
گیاه در واقع موفق شده به تنهایی اکوسیستم خود و شرایط لازم برای بقایش را دوباره احیا کند. در واقع، تنها نیاز حیاتی گیاه از طریق نور خورشید بود که از ورای شیشه بطری به آن می تابید. بنابراین پدیده فتوسنتز توانست روند عادی خود را ادامه دهد. محیط بسته داخل بطری یک اکوسیستم کاملا مستقل را ایجاد کرد که در آن فتوسنتز مواد حیاتی را بازیافت می کند. چرخه آب نیز یک فرآیند مستقل است. آب داخل بطری توسط ریشههای گیاه جذب شده و هنگام تعریق دوباره در فضا آزاد میشود. این آب در ته بطری جمع شده و این چرخه از سرگرفته میشود.
فتوسنتز اکسیژن تولید کرده و هوای داخل بطری را مرطوب میکند. رطوبت در داخل بطری افزایش یافته و به صورت قطرات آب به ته بطری جاری میشود. برگهای مرده افتاده و در ته بطری می پوسند و دی اکسید کربن مورد نیاز برای فتوسنتز را آزاد کرده و مواد مغذی را که توسط ریشهها جذب میشوند، تامین میکنند. به این ترتیب همه میتوانند با انتخاب گیاهی مناسب صاحب یک باغچه کوچک داخل یک بطری شوند. بعضی از گونههای گیاهی از جمله ‘فوژر’های خانواده «آدیانتوم» یا «ترادسکانسیاها»ی خانواده «کاملیناسیائه» برای این کار بسیار مناسب می باشند.
باشگاه خبرنگاران
باز بازنشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com