یازدهمین منتخب مردم ایران کیست؟ + عکس ها

گروه سیاسی ممتازنیوز _  با توجه به پایان یافتن یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و خلق حماسه سیاسی توسط مردم بر آن شدیم تا با ارائه دانشنامه‌‌ای یازدهمین رئیس جمهور کشور را بیشتر بشناسیم.

_ حسن روحانی کیست؟

شیخ حسن فریدون روحانی در سال ۱۳۲۷ در شهر سرخه در شهرستان سمنان زاده شد. در سال ۱۳۴۰ در سن ۱۳ سالگی به قم رفت و تحصیلات حوزوی‌ خود را آغاز کرد، ایشان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران‌، نماینده‌ی‌ مردم‌ در دوره‌های‌ اول‌ تا پنجم‌ مجلس‌ شورای‌ اسلامی‌ بود. از سال‌ ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶، ریاست‌ قرارگاه‌ مرکزی‌ خاتم‌الانبیاء(ص‌) را بر عهده‌ گرفت‌ و از همان‌ سال‌ (۱۳۶۴) تا پایان‌ جنگ‌، مسئولیت‌ فرماندهی‌ ستاد کل‌ پدافند هوایی‌ کشور را نیز عهده‌دار بود.

دکتر روحانی‌ از سال‌ ۱۳۶۸ که‌ “شورای‌ عالی‌ امنیت‌ ملی‌” کشور تشکیل‌ شد، به‌ عنوان‌ نماینده‌ی‌ رهبر انقلاب‌ وارد شورا شد و هم‌ اکنون‌ نیز یکی از نماینده‌های‌ ولی‌فقیه‌ در شورای‌ عالی‌ امنیت‌ ملی‌ و نیز رئیس‌ مرکز تحقیقات‌ استراتژیک‌ مجمع‌ تشخیص‌ مصلحت‌ نظام‌ است، وی‌ از سال‌ ۱۳۷۰ تاکنون‌ عضو مجمع‌ تشخیص‌ مصلحت‌ نظام‌ و رئیس‌ کمیسیون‌ سیاسی‌ ـ امنیتی‌ ـ دفاعی‌ آن‌ مجمع‌ است.
 همچنین‌ در دوره‌ی‌ سوم‌ مجلس‌ خبرگان‌ رهبری‌، نماینده‌ی‌ مردم‌ استان‌ سمنان‌ و در دوره‌ی‌ تازه، نماینده‌ی‌ مردم‌ استان‌ تهران‌ در این‌ مجلس‌ است.

وی تحصیلات حوزوی خود، خارج فقه و اصول را با اساتیدی چون آیات عظام “سید محمد محقق داماد” (ره)، “شیخ مرتضی حائری” (ره) و “سید محمدرضا گلپایگانی” (ره) و سطح عالی با اساتیدی چون آیات عظام “سلطانی” (ره)، “فاضل لنکرانی” (ره) و “شیخ محمد شاه‌آبادی” (ره) گذرانده است.

وی با ادامه تحصیل در انگلیس، مدرک کارشناسی ارشد (M.Phil) در رشته حقوق عمومی و دانشنامه دکتری (Ph.D) در رشته حقوق اساسی را از دانشگاه کلدونیان گلاسکو دریافت کرد. روحانی دارای مرتبه علمی استاد پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک می‌باشد. وی با کسب پروانه وکالت از کانون وکلای دادگستری مرکز در سال ۱۳۸۶، وکیل پایه یک دادگستری شد.

روحانی از شانزده‌ سالگی‌ کار سخنرانی‌ و منبر را آغاز کرد و از قضای‌ روزگار، در اولین‌ سفر تبلیغی‌ خود در تویسرکان‌، توسط‌ شهربانی‌ دستگیر و بازداشت‌ شد. روحانی‌ به‌ رغم‌ اخذ مدرک‌ لیسانسِ‌ حقوق از دانشگاه‌ تهران‌، از فعالیت‌ در دادگستری‌ و قضاوت‌ سربرتافت‌ و همچنان‌ به‌ کار تبلیغ‌ و منبر ادامه‌ داد و به‌زودی‌ از سخنوران‌ پرآوازه‌ شد؛ به‌ گونه‌ای‌ که‌ در سال‌های‌ ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ یکی‌ از مشهورترین‌ سخنرانان‌ کشور در مجامع‌ دینی‌ و سیاسی‌ شناخته‌ می‌شد.

به‌ سبب‌ وسعت‌ اطلاعات‌ دینی‌ و تسلط‌ وی‌ به‌ اطلاعات‌ علمی‌ و اجتماعی‌ روز، همواره‌ سخنرانی‌هایش از لحاظ‌ عنوان‌ و محتوا بسیار نو و جذاب‌ و در عین‌ حال‌ انقلابی‌ و پرشور و برای‌ نسل‌ جوان‌ و تحصیل‌کرده‌ کشور بسیار مفید و ارزشمند بود.

پس‌ از رحلت‌ غریبانه‌ آیت‌الله حاج‌ “سیدمصطفی‌ خمینی‌” در اول‌ آبان‌ ۱۳۵۶، “حجت‌الاسلام‌ و المسلمین روحانی‌” در مجلس‌ بزرگداشتی‌ که‌ از سوی‌ جمعی‌ از روحانیون‌ و شخصیت‌های‌ مبارز در مسجد ارک‌ تهران‌ برگزار شد، به‌ دعوت‌ “آیت‌الله مرتضی‌ مطهری‌” سخنرانی‌ کرد و برای‌ اولین‌ بار در این‌ سخنرانی‌ پیشنهاد کرد که‌ همگان‌، از عنوان‌ و لقب‌ “امام‌” برای‌ “آیت‌الله العظمی‌ خمینی‌” استفاده‌ کنند و خود نیز در همان‌ مجلس‌ از “آیت‌الله خمینی‌” با عنوان‌ “امام‌خمینی‌” یاد کرد.

با پیروزی انقلاب، “حسن روحانی” در اولین اقدام در سال ۱۳۵۸، به ساماندهی ارتش آشفته و پادگان‌های از هم پاشیده پرداخت.

وی در سال ۱۳۵۹ به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و در پنج دوره قانونگذاری به مدت بیست سال (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹) فعالیت نمود. او نایب رئیس اول مجلس (در دوره‌های چهارم و پنجم) و رئیس کمیسیون‌های دفاع (دوره‌های اول و دوم) و سیاست خارجی (دوره‌های چهارم و پنجم) بود. عضویت و ریاست شورای سرپرستی “سازمان صدا و سیما” از سال ۱۳۵۹ تا سال ۱۳۶۲ نیز از دیگر مسئولیت‌های وی در دوران پس از انقلاب بوده است.

وی بعد از پایان جنگ، به همراه تعدادی از فرماندهان سپاه و ارتش، نشان درجه دو فتح و در مراسم دیگری در سالروز “آزادسازی خرمشهر”، به همراه جمعی دیگر از فرماندهان و مسؤولان پشتیبانی جنگ، نشان درجه یک نصر را از “آیت‌الله خامنه‌ای” “فرمانده کل قوا”، دریافت کرد.

“حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی” پس از بازنگری “قانون ‏اساسی جمهوری اسلامی ایران” و تشکیل نهاد شورای عالی امنیت ملی، سمت نمایندگی “آیت‌الله خامنه‌ای” را در این شورا تاکنون در اختیار داشته و به مدت ۱۶ سال (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴) در دوره‌های ریاست‌جمهوری “اکبر هاشمی رفسنجانی” و “سید محمد خاتمی” دبیر “شورای عالی امنیت ملی” بوده است.

وی همچنین به مدت ۱۳ سال (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ و از ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴) “مشاور امنیت ملی رئیس جمهور” وقت بوده است.

_ فعالیت در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی

حسن روحانی به مدت ۱۶ سال مسئولیت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی را بر عهده داشت؛ سمتی که در دولت هاشمی به او رسید و در دولت خاتمی نیز ادامه یافت؛ اما دوران تصدی وی در پرونده هسته‌ای تنها ۶۷۸ روز (از ۱۳۸۲/۷/۱۴ تا ۱۳۸۴/۵/۲۴) بود.

با تشدید تنش‌ها و باتوجه به اختلافات موجود میان وزارت امور خارجه و سازمان انرژی اتمی، با پیشنهاد کمال خرازی وزیر امور خارجه و موافقت رئیس جمهور و همچنین سایر اعضای جلسه سران نظام، تصمیم گرفته می‌شود تا با تشکیل یک هسته قوی کارآمد سیاسی-فنی-حقوقی، مسئولیت مذاکرات برعهده حسن روحانی گذاشته شود تا با اختیارات ویژه، برنامه جامعی برای ادامه کار تهیه کند و هماهنگی لازم بین ارگان‌های ذی‌ربط را برقرار نماید. بدین ترتیب با حکم سید محمد خاتمی حسن روحانی در تاریخ ۱۳۸۲/۷/۱۴ مسئول پرونده هسته‌ای می‌شود و از آن تاریخ، این پرونده بطور کامل به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی محول می‌گردد. متعاقباً مذاکرات ایران با سه کشور اروپایی از تهران (سعدآباد) آغاز و در ماه‌های بعد در بروکسل، ژنو و پاریس ادامه می‌یابد.

بعد از روی کار آمدن دولت نهم، روحانی در تاریخ ۱۳۸۴/۵/۲۴ از سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی بعد از ۱۶ سال کناره‌گیری کرد.

_ پیروزی حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری

 حسن روحانی، در روز ۲۲ فروردین ۹۲، با شعار «دولت تدبیر و امید» در میان هوادارانش رسماً اعلام کاندیداتوری کرد و در ۳۱ اردیبهشت ۹۲، به همراه ۷ نامزد دیگر برای انتخابات ریاست جمهوری تأیید صلاحیت شدند.

او در این انتخابات با سعید جلیلی، محمدباقر قالیباف، علی اکبر ولایتی، محسن رضایی و سیدمحمد غرضی به رقابت پرداخت.

سرانجام در تاریخ ۲۵ خرداد “حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی” با کسب ۱۸ میلیون ۶۱۳ هزار ۳۲۹ رأی به عنوان یازدهمین  منتخب مردم جمهوری اسلامی ایران برای مدت ۴ سال انتخاب شد.

– عکس ها حسن روحانی در گذر تاریخ –